Red Card Love~Pablo Gavi

3.4

( 6 Hafta Sonra )

"Bilmiyorum ne zaman döneriz ama antrenmanlara dönmek gerekiyor ."

"Çok yoruldum biraz dinlenmem lazım ."

Kafamı salladım ve sahadan çıktım . Ofisime doğru ilerlerken içeride telefonun çaldığını fark edip hızlandım ve kapıyı kapatıp telefonu aldım .

"Alo ?"

"Daniella Hernandez ile mi görüşüyorum ?"

"Buyurun benim ."

"Ben klinikten arıyorum . Takvimime göre kontrollerinizi üç haftadır aksatıyorsunuz , bugün de bir kontrol görünüyor ama herhangi bir sorun mu var diye sormak için aramıştım ."

"Asistanınızla konuşup bugünü de iptal etmiştim ."

"Fakat haftalardır gelmeniz gerekiyor fakat yoksunuz , bu sefer iptal edebileceğimi düşünmüyorum ."

Sinirle derin bir nefes aldım ve birkaç saniye düşündüm .

"Saat kaçta ?"

"Yarım saat sonra."

"Pekala orada olacağım. İyi günler ."

Telefonu suratına kapattım ve masaya yaslanıp derin nefesler aldım . Kapının çaldığını duyduğumda seslendim .

"Gir !"

Pedri elinde birkaç evrakla girdiğinde ne isteyeceğini anlamıştım .

"Xavi bunları bana vermeni istedi hepsini tek tek geçen haftanın raporlarına göre düzenleyip bilgisayara aktaracağım ve ona dosya olarak atacağım anladım çıkabilirsin ."

"Sakin ol şampiyon , sen iyi misin ?"

"İyiyim , ben çıkıyorum bir yarım saat işim var Pablo'ya söylersin ."

"Ne işin var ? Onsuz gitmene asla izin vermez biliyorsun değil mi ?"

"Kontrole gideceğim ama eğer o da gelirse antrenmanlarını bu hafta yedinci defa aksatmış olacak ."

"Olsun bekle burada ben hazırlanmasına yardım edip göndereyim ."

Kafamı salladım ve tekrar masaya yaslanıp hazırlanmasını bekledim . On dakika sonra Pablo elinde ceketiyle girdiğinde gülümsedim ve yanına gittim . Sağlam olan kolunu belime sardı ve sahadan çıktık . Arabaya bindiğimizde kemerini bağlaması için ona yardımcı oldum ve direksiyonun başına geçtim . Yola çıktığımızda bir şey söyleyecek gibiydi .

"Bir sorun mu var ?"

"Neden bensiz gidecektin kontrole ?"

"Çünkü fazla aksatmaya başladın işlerini ."

"Olsun , sonuçta birlikte gitmeliyiz ."

Bir şey demedim ve kliniğe kadar konuşmadım . Kliniğe geldiğimizde benden önce arabadan indi fakat bir süre derin nefesler alarak elini kapıya koydu ve öylece bekledi . Yanına gidip elimi omzuna koyduğumda gülümsedi .

"İyi misin ?"

"İyiyim iyiyim , bir anlığına nefesim daraldı . Heyecandan sanırım ."

"Yapma heyecan hadi gel ."

Güldüm ve koluna girip asansöre bindik. İçeriye girdiğimizde derin bir nefes alıp oturdu . Benim randevu saatim geldiği için girecektim fakat birkaç dakika oturmak istediği için bekledik . Beş dakika nefeslendikten sonra kalktı ve içeri girdik. Doktorum bizi son derece gülerek karşılamıştı. Ben sedyeye yatarken Pablo ayakta duvara yaslanıp bana bakıyordu . Ultrason için her hazırlığı yaptık ve merakla hep birlikte ekrana bakmaya başladık . Doktorun yüzü düştüğünde ekrana daha dikkatli bakmaya başlamıştı . Gülümsedi ve Pablo tam konuşacakken onu susturdu .