2.6

189 9 1
                                    

(Maç günü , Daniella'nın anlatımıyla )

Büyük bir mutlulukla sahada kutlama yaparken aklımın bir ucunda bunun son kutlama olduğu duruyordu . Bütün herkes sahadan çıktığında sadece takım olarak kalmıştık . Gitmeden önce şampiyonluk görmek benim için çok özeldi . Xavi kimse kadar mutlu değildi . Yanıma geldi ve beni kolunun altına alıp saçlarımın arasına bir öpücük bıraktı. Gözlerim sürekli Pablo'yu arıyordu fakat maçtan sonra basıp gitmişti . Xavi derin bir nefes aldı ve kutlama yapmaktan yorulmuş takımı bir araya topladı.

"Tamam bu kadar kutlama yeterli diye düşünüyorum. Dönme zamanımız geldi , ama öncesinde ufak bir konuşma yapacağım ."

Gözlerinin dolduğunu görebiliyordum . Ağlamamak için bakışlarımı ondan çektiğimde Pedri'nin de buruk bir gülümseme ile bana baktığını fark ettim . Gözlerimi yere indirmek en iyisiydi . Xavi konuşmaya devam etti .

"Biliyorsunuz yeğenim Dani çok uzun bir süredir takım için çalışıyor . Hepinizle en az bir kere çalışmıştır. Fakat bazı sebeplerden dolayı bizimle İspanya'ya dönmeyecek . Bir daha ne zaman geri döner orasını zaman gösterecek . Bunu daha erken öğrenmeniz gerekiyordu fakat moral bozukluğuna sebebiyet vermemesi için maçtan sonra konuşmak istedi ."

Konuşmasını bitirdiğinde derin bir sessizlik olmuştu. Kendimi kolunun altından çektim ve takıma doğru birkaç adım attım . Pedri hepsinden önce yanıma geldiğinde ağlamamak için can çekilirken kollarımı açtım ve sıkıca sarıldım .

"Her şey için teşekkür ederim ."

"Ben teşekkür ederim ."

Ondan sonra Frenkie sinirle yanıma geldi .

"Böyle bir şeyi sakladığına inanamıyorum ."

"Mecbur kaldım , böyle yapacağını biliyordum."

"Ne yapacaksın şimdi ?"

"Birkaç işbirliğim var . Ayrıca işime devam edeceğim , sadece yakında olmayacak ."

"Kalacak yerin her şeyin var mı ?"

"Var merak etme . Bir şey olursa da ilk seni arayacağım hiç şüphen olmasın ."

"Olmasın mümkünse . "

Sıkıca sarıldığında ağlamama sebep olacak o şeyi söyledi .

"Yine herkesten gizli maçlara gelmek istersen yine orada olacağım merak etme ."

"Biliyorum teşekkür ederim ."

Bütün takıma sırasıyla sarıldıktan sonra bir ümit Pablo'yu bekledim fakat ne gelen vardı ne giden . Xavi son kez bana sarıldıktan sonra arabaya binene kadar yanımda geldi ve ben oradan uzaklaşınca takım ile birlikte otele doğru yola çıktı.

(Pablo'nun anlatımıyla)

Maçtan sonra kutlamalara kalmak isterdim fakat merakla Vini'nin attığı konuma doğru yola çıktım . Geldiğim yer park tarzı bir yerdi . Vini'yi kendi arabasına yaslanmış bir şekilde gördüğümde arabadan indim ve hızlı adımlarla yanına gittim . Beni gördüğünde gülümsedi ve sinir bozucu bir şekilde elini uzattı . Elini tutmak yerine hızlı olması için derin bir nefes aldım .

"Ne söyleyeceksen söyle , daha önemli işlerim var ."

"Hiç bu kadar kaybetmemiştim biliyor musun ? İlk defa yaptığım her plan ters tepti ve yine kazanan ben olamadım ."

"Neyden bahsediyorsun ?"

"Neyden olacak , Dani'den bahsediyorum ."

"Ne alaka ?"

Red Card Love~Pablo GaviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin