Red Card Love~Pablo Gavi

Özel Bölüm

"Ne zaman geliyorlar ?"

"Bilmiyorum Dani sorup durma. "

"Ya sıkıldım Pablo ne yapabilirim ? Gelsinler de gidelim artık. "

"Siz nereye ? Siz evde oturacaksınız. "

"Yok öyle bir dünya ben de gelmek istiyorum. "

"Bu takım yemeği Daniella sizin ne işiniz var orada ?"

"Ne demek ne işiniz var ? Ben de eskiden o takımda çalışıyordum unuttun sanırım. "

"Olabilir eskidendi o. Ayrıca hadi sen geldin Mia'nın ne işi var o yemekte ?"

"Lütfeeeeeeeen ! Ne oluuuuuuuuuur !"

"Tamam Dani tamam , git üstünü değiştir. Adam gibi bir şeyler giy benim de asabımı bozma. "

"Sen mükemmelsin !"

Yanağına hızlıca bir öpücük kondurduktan sonra koşarak odamıza çıktım ve üstümü değiştirdim. Bulduğum ilk elbiseyi üstüme geçirdikten sonra yan odaya girdim ve küçük misafirlerimizi hazırlamaya başladım. Pablo aşağıda söylenmeye başladığında şapkalarını da taktım ve ikisini de kucağıma alıp aşağı indim. Pablo bizi gördüğünde yüzünü buruşturmasıyla tek kaşımı kaldırdım ve merakla baktım.

"Hayırdır , beğenemedin mi ?"

"Yok o yüzden değil , hepiniz pek güzelsiniz ama kendin elbise giyip çocukları niye sardın. Asıl senin biraz edepli giyinmen gerekiyordu. "

"Pablo , bak seni alırım ayağımın altına. Bebeğin vücut ısısıyla benimki bir mi gerizekalı !"

"Yazık ayıp ve diğer bütün kınayıcı kelimeler Daniella , bebeklerinin yanında bana gerizekalı diyorsun. "

"Babalarının ne olduğunu bilsinler bari. "

"Ben sana göstereceğim eve dönünce babalarının nasıl biri olduğunu . Özlemişsindir ."

"Hiç özlemedim Pablo uzak dur benden bir süre yeter ."

"Ama Dani bak ben senin istediğin şeyleri yapıyorum sen hiç benim istediğim şeyleri yapmıyorsun neden ?"

"Çünkü senin yüzünden geçen hafta üçüncü dikişimi attırdım da ondan ."

"Ee yani ?"

"Pablo doğumdan beri dört ay oldu ve çoktan iyileşmiş olması gerekiyordu dikiş izlerinin . Ama sen kendine hakim olamadığın için o dikişleri patlatıp duruyorsun ."

"Fena mı olur arayı çok açmadan yaparız bir tane daha . Birlikte büyürler işte ."

Şansıma kapının çalması ile kapıyı işaret ettim ama o hala bana bakıyordu . Göz kırpması son damlaydı . Kucağımda huysuzlanan iki bebek olmasına rağmen hızla kapıya yürüdüm ve dirseğimle kapıyı açtım . Mia ile Pedri birbirinden suratsız bir şekilde içeri girdiklerinde Pedri bir sorun olduğunu belli etmek istemiyormuş gibi gülümseyerek yanıma geldi ve ellerini uzattı .

"Yeğenlerimi alabilir miyim ?"

"Alabilirsin de hayırdır siz ?"

"Yok bir şey , alayım ben şunları da yola çıkalım hadi artık ."

Bir şey söylemeden kucağımdaki bebekleri almasına izin verdim ve arabaya bindik . Mia'nın yüzündeki siniri çok rahat bir şekilde görebiliyordum . Arabaya bindiğimizde sessizce kafasını cama çevirdi ve gidene kadar tek bir kelime bile etmedi . Yemek yiyeceğimiz yere geldiğimizde hala ikisinden de çıt çıkmıyordu . Pedri yol boyunca bebeklerle vakit geçirdiği için yanına gittim ve ellerimi uzattım .