CEVHER

BÖLÜM 20

Herkese keyifli okumalar🧚‍♀️

~~~~~}

Uyandığımda dün yattığımız pozisyondan çok uzaktık. Bu sefer ben altta o üstteydi.Yüzünü boynuma gömmüştü ve gövdesinin yarısı da üstümdeydi. Onu uyandırmayı hiç istemezdim
ama üstümdeki bu ağırlık nedeniyle nefes almakta güçlük çekiyordum.

"Baran,üstümden kalkar mısın?"ses vermeyince omuzlarını dürtüp seslendim tekrardan.

"Baran,kalk çok ağırsın."

"Hayır,uyu sende..."dudaklarını boynumda her hareket edişinde aklımda dünkü anılar belirdi. Bundan utanıp zihnimi boşaltmaya çalıştım.Son
kez tekrar seslendim.

"Baran,kalk artık!"başını boynumdan kaldırıp
çatık kaşlarıyla yüzüme ters ters baktı.

"Daha erken,niye uyumuyorsun?"

"Ezildim altında.Hem kahvaltı hazırlayacağım."

Uykudan dolayı yüzü gözü hep şişmişti.Son bir
bakış atıp üstümden kalktı ve kendini yan tarafa
atınca yüz üstü yatmaya devam etti.Uykuya hiç doymuyordu.

Ayağa kalkıp kalçama kadar toplanan geceliğimi düzelterek banyoya girdim.Yüzümü yıkadıktan
sonra aynadan yansıyan görüntümle kaşlarım
şokla havalandı.
Elimi boynumda gezdirip morlukların gerçekliğini sorguladım.Bu kadar morluğun oluşması için acı hissetmem gerekmez miydi?Dün fazla acımamıştı diye hatırlıyordum.Anın yoğunluğuyla acı hissetmemiştim belli ki.

Odaya girdiğimde Baran'ın uyumasını fırsat bilerek geceliğimi çıkardım ve bir elbise seçip üstüme giydim. Saçlarımı tekrar tarayıp mutfağa geçtim kahvaltı hazırlamak için.

15 dakikada kahvaltıyı hazır ettiğimde mecbur Baran'ı uyandırmaya gittim.

"Hadi kalk artık,Baran."

"Hadi kime diyorum."

Tekrar dürttüm.

"Bir kere de beni sen uyandır be adam!Kalkkk!"kafasını bana çevirdiğinde tepkisiz bir şekilde bakıyordu.Daha ayılmamıştı anlaşılan.

"Kalkarım şimdi!"tekrar başını çevirip uyumaya kaldığı yerden devam edecekken cırladım artık.

"Ayyy ne uyudun be!Kalk diyorum!"yüzünü buruşturup ayağa kalktı.

Banyoya girdiğini işittiğimde ben de mutfağa adımlayıp çayları doldurduktan sonra gelmesini bekledim.Mutfağa girdiğinde karşımdaki sandalyeyi çekip oturdu.

"Üstüne bir şey mi giyseydin acaba?"

"Niye etkileniyor musun?"cevapsız bıraktım sorusunu.Etkileniyordum tabiki.Bence o da
bunun farkındaydı.

Sonunda yüzüme baktı ve birkaç saniye sonra bakışları boynuma odaklandığında kaşları havalandı.

"Ne güzel bir görüntü bu böyle?"

"Neresi güzel bu görüntünün?Çok şükür ki dışarı çıkmıyorum da saklamama gerek kalmıyor. Millet görse rezil olurum."

Sırıtıp eline ekmeği aldı.

"Bence saklasan iyi edersin,keza aklıma dünkü anılar geldikçe yarım bıraktığım işi tamamlayasım geliyor."gözlerim şokla açıldı.

"Ne!Şaka yapıyor olmalısın!"

Tepkimi cevapsız bırakıp çay kaşığını bala daldırdı. Çay kaşığıyla aldığı balı ağzına koydu ve kaşığı gözlerimin içine baka baka yalayıp masaya bıraktı.