CEVHER

BÖLÜM 6

Herkese keyifli okumalar🧚‍♀️

 
  Avluya girmemle birlikte arkamdan Baran da girdi.
Selim ve babam karşılıklı laf dalaşına girmişlerdi.

"Çıksın diyorum dışarı!"

"Yok evde oğlum git evine!."

"Evde biliyorum.Cevher!Cevher!"

"Evde değil!!"

Selim belli ki içmişti.Gece gece kapımıza dayanması hiç hayra alamet değildi.

Baran nazikçe beni arkasına çekti.

"Bu kim Cevher?"fazlasıyla gergindim.Hala bağırıyordu.

"Abim bahsetmiştir.Beni istemeye gelmişti."kaşlarını çatıp kafasını salladı.

"Ne olursa olsun yerinden kıpırdama.Tamam mı?"anın tedirginliğiyle kafamı salladım.

"Ne oluyor lan?Ne bağırıp duruyon?"Selim birden babamla bağırışmayı bırakıp bizim tarafa döndü.Bir bana bir Baran'a baktı.

"Ulan demek sensin.Cevher benim!Anladın mı piç!"tiksintiyle baktım.

Baran bu lafı duyar duymaz Selim'e çullanması bir oldu.

"Piçin çocuğu!"Selim'e art arda yumruklar atmaya başladı.Gözlerim irileşti.Korkak babam sadece izliyordu.Ayırma girişiminde dahi bulunmuyordu. Yanlarına gittim ve Baran'ın kolundan tutup çekmeye çalıştım.Ama sadece çalıştım çünkü durmuyordu. Başına bela almasından korkuyordum.

"Baran yeter!yeter!"Baran sesimi duymasıyla
ellerini o pislikten çekti ve onu yere attı.Selim boylu boyunca yerdeydi.Burnunu tutup inliyordu.Hali de hiç iç açıcı gözükmüyordu.Baran hala hızını alamamıştı.Tekrar bir hamle yapacakken hızlıca önüne geçip ellerimi göğsüne koydum ve ittirdim.

"Yapma artık!Biraz sakin ol lütfen!"Baran ellerimi göğsüne koymamla birlikte kendine geldi.Selim'e bakmak yerine bana odaklandı.Ellerimi göğsünden çektim.

"Cevher ne diye geldin?Sana yerinden kıpırdama dememiş miydim?Önümden çekilir misin?"sinirden alnındaki damar belirginleşmişti.

"Hayır!Öldüreceksin baksana haline!"diyip Selim'i gösterdim.

"Gebersin!"

Babam sonunda akıl edip yanımıza geldi.Selim'i kollarından tutup kaldırdı.Ayakta durabiliyordu lakin yüzü mahvolmuştu.Sokak lambasının cılız ışığına rağmen bunu fark edebiliyordum.Baran birden Selimin çenesini tutup yüzünü yüzüne yaklaştırdı.

"Bir daha Cevher'in ismi ağzından çıkmayacak!Anladın mı!"Selim kafasını sallamaya çalıştı ama Baran'ın eli buna pek izin vermedi.Bunu anlamış olacak ki elini çenesinden çekti.

"Şimdi siktir git!"

Selim burnunu tutup arkasını döndü ve sallana sallana avlunun kapısına doğru ilerlemeye başladı.Avludan çıkıp gözden kaybolunca Baran bana döndü.

"Seninle konuşmak istiyorum.Dışarı soğuk,üşürsün arabaya geçelim mi?"sinirliyken bile beni düşünmesi nedensizce hoşuma gitmişti.

"Evladım bizim eve geçip konuşun."Baran babamı pek umursamışa benzemiyordu.Gözlerime bakıp benden bir cevap bekliyordu.

"Tamam arabada konuşalım."Baran gözüyle avlu çıkışını gösterdi.Babam da o sırada evin merdivenlerini çıkıyordu.

"İyi akşamlar evladım."

"İyi akşamlar."babam eve girdiğinde biz de avludan çıktık.Araba kilitli değildi.Kapıyı açıp ön koltuğa oturdum.O da arabaya bindi.Arabayı çalıştırdı ve klimasını açtı.İlk bir kaç dakika ikimiz de sessiz kaldık.Koltuğa yaslanıp başını bana çevirdi.