D E B T
"ကျွန်တော့်ကိုဘာခိုင်းစရာရှိလို့လဲဟင်"
"ခိုင်းစရာထက်အကိုကအကူအညီတောင်းစရာရှိတာ..."
"ဘယ်လိုအကူညီလဲဟင် အကိုဟန်"
"ထယ်ယောင်းကို ယာယီမန်နေဂျာခဏလုပ်ခိုင်းမလို့"
"ယာယီမန်နေဂျာ..."
"အကိုကမွေးရပ်မြေကို ခဏလောက်ပြန်မလို့လေ အကို့အမေကနေမကောင်းတော့ မပြန်လို့မဖြစ်ဘူး Bossကခွင့်ပြုပေမယ့် အကိုကိုယ်တိုင်ကစိတ်မချဘူး Bossမှာလူယုံဆိုလို့အကိုပဲရှိတာ"
"ဒါဆို ကျွန်တော်က"
"ထယ်ယောင်းကိုကျ အကိုကယုံကြည်လို့လေ လုပ်ရတာကမခက်ခဲပါဘူး...Bossအနားမှာနေပြီး Bossရဲ့scheduleတွေစီစဉ်ပေးရုံပဲ... Manager တစ်ယောက်ရဲ့အလုပ်မှာscheduleစီစဉ်ပေးတာသဘာ၀မကျပေမယ့် အကိုကပဲလုပ်ပေးဖြစ်တာ... ကျန်တဲ့အလုပ်တွေကတော့ အကိုသေချာစီစဉ်ထားခဲ့တယ် အာ သွားတာလည်း မကြာပါဘူး တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်ပဲ"
အကိုဟန်ရဲ့စကားတွေကနားထဲ၀င်တစ်ချက်၊မ၀င်တစ်ချက်...။
ထိပ်တိုက်မတွေ့ချင်လို့ရှောင်နေပါသည်ဆိုမှ ယာယီမန်နေဂျာအနေနဲ့အနားကပ်ရဦးမယ်တဲ့။
"အကူအညီတောင်းပါတယ်ထယ်ယောင်း"
အနားလဲမကပ်ချင်ပေမယ့် အကူအညီလိုတဲ့သူကိုကူညီတတ်တဲ့ဖြူစင်တဲ့စိတ်ထားလေးကရှိပြန်တော့ခေါင်းငြိမ့်ကာ လက်ခံလိုက်တော့သည်။
လူ့ဂွစာကြီးက အစမဖော်တော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ရင်လည်း ရလောက်မှာပါလေ...။
.
.
.
ရေချိုးသန့်စင်ပြီးနောက် တစ်ထည်တည်းသော Suitလေးကို၀တ်လိုက်သည်။
ဆေးကျောင်းတက်တုန်းကရှိစုမဲ့စုလေးနဲ့၀ယ်ထားတဲ့Suitလေး၊တစ်ခါတည်းသာ၀တ်ပြီးထားသည်မို့ သေသေသပ်သပ်လေးဖြစ်နေသေးသည်။အနည်းငယ်ကျပ်ချင်သယောင်ရှိနေတော့ အပေါ်ကကြယ်သီးနှစ်လုံးကိုဖြုတ်ချပြီး ဆံပင်ကိုဖြီးသင်လိုက်သည့်နောက် Perfect။
"ဖိုက်တင်းထယ်ယောင်းဂီ"
မှန်ထဲကကိုယ့်ပုံကိုယ်ကြည့်ပြီးအားပေးစကားပြောလိုက်ပြီးနောက် အပြင်ကိုထွက်လာလိုက်သည်။
ထိုင်စောင့်နေတဲ့လူ့ဂွစာကြီးကိုကြည့်ကာ အသိပေးတဲ့အနေဖြင့် ချောင်းတစ်ချက်ဟန့်လိုက်ပြီး...
