အပိုင်း၂၃

23.3K 1.4K 96
                                    

Uni

တစ်ညလုံးကျောပေးကာအိပ်နေသူဟာမနက်ကျတော့လဲဥပဓိမောင်မနိုးခင်အစောကြီးနိုးလို့ဟိုဘက်မြို့သွားရင်ဝတ်ရန်အဝတ်တစ်ချို့ကိုအိတ်ထဲထည့်ပေးလေသည်။

" မောင်နဲ့အတူတူလိုက်ခဲ့မယ်မှတ်လား ဟိုဘက်မြို့ကအငြိမ့်ပွဲတူတူသွားကြည့်ရအောင်.."

" အင်း.."

    ကိုယ်ကသာစကားလုံးရေအများကြီးပြောနေတာချစ်ရသူကတော့အင်းတစ်လုံးသာပြောလို့ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားလေသည်။ဥပဓိမောင်ဘာလုပ်လို့လုပ်ပေးရမှန်းမသိတော့။သူ့ဘက်ကအစွမ်းကုန်ချော့ပေးတာတောင်ချစ်ရသူဟာမကျေလည်သေး။ကြည့်ရတာကာရခံရှင်ကိုဘဲရှင်းပြခိုင်းရတော့မည်။

" ရေချိုးတာကြာနေရော မောင့်ခြည်နေမကောင်းဖြစ်ကုန်တော့မှာဘဲ..."

" ရတယ်..."

" မောင့်ကိုကြည့်စမ်းမောင့်ခြည်..."

     ရေစိုနေတဲ့ကိုယ်လေးအားဆွဲလှည့်ယူကာမေ့ဖျားလေးအားလက်ချောင်းတွေဖြင့်ဆွဲပင့်ယူလိုက်တော့နီရဲရဲမျက်လုံးတွေဖြင့်ဆိုက်ကြည့်လာလေသည်ကားရေချိုးခန်းထဲငိုထားသည့်ပုံ။

" ကိုယ့်ဘာသာနေစမ်းဥပဓိမောင်..."

" မောင့်ခြည်....မောင့်ခြည်မောင်ကိုကြည့်.."

" အ့ အား နာတယ် ဟင့် "

  လက်ကနေဆွဲလိုက်တာမို့မနေ့ကမှလောလောလတ်လတ်ထိထားဆဲ့လက်ညိုးလေးအားထိမိသွားတာကြောင့်ချစ်ရသူဆီကငြီးတွားသံလေးအပြင်ရှိုက်သံလေးပါအပိုထွက်လာလေသည်။

" အရမ်းနာနေလားမောင့်ခြည် ဘာဖြစ်သလဲမောင့်ကိုပြော..."

" ဖယ်...အကျီဝတ်မလို့ "

" မောင်..."

" ဖယ်ဆိုနေတာမင်းနားမကြားဖူးလား..."

   မျက်ရည်လေးတွေရစ်သိုင်းလို့ပြောလာသူကြောင့်ဥပဓိမောင်လွှတ်သာပေးလိုက်သည်။ဒီလူသားလေးဟာထိလိုက်တာနဲ့ပြိုကျတော့မဲ့လေထဲကတိုက်အိမ်လေးပမာ။

   အကျီလေးဝတ်အပြီးသူ့လက်ကဒဏ်ရာလေးကိုကုတင်ပေါ်မှာထိုင်လို့ဆေးထည့်နေရှာသူလေးအားကြည့်ကာဥပဓိမောင်သက်ပြင်းချမိသည်။

နှလုံးသားရဲ့ အထူးဧည့်သည် ( complete ) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon