Okul bahçesindeki banklardan birinde otururken okuduğum kitaptan başımı kaldırdım ve ona baktım. Her zaman ki mükemmelliğiyle etraftaki arkadaşlarına gülümsüyordu. Belki bir gün bana da böyle gülümser diye umut etmekten başka çarem yoktu.
Oturduğum yerden kalkıp sınıfa gitmek için okulun içine doğru girdim. Dolabımdan ders kitaplarımı alıp sınıfa gittim. Sınıfta kimse yoktu. En arka sıraya oturup kulaklıklarımı taktım ve camdan onu izledim.
Anonim: Hey, Cal Pal!
calumsexyhood: Hey.
Anonim: Sadece hey mi? İyi misin Calum?
İyi olduğunu biliyordum. Az önce kahkahalarla gülüyordu ama bana samimiyetsiz bir hey yazmıştı.
calumsexyhood: İyiyim. Neden anonimden çıkmıyorsun? Böylelikle bende sana istediğim zaman yazabilirim. Senin yazmanı beklemeden.
İstediği zaman bana yazmak istiyor. Calum her geçen gün beni kendine tekrar ve tekrar aşık ediyordu.
