Gün boyunca yaşadığım stres beni deli etmişti. Autumn ortaya çıkıyordu. Sanırım bu her şeyin sonuydu. Calum benden nefret edecekti. Benden nefret etmesi önemli değildi. Zaten hiçbir zaman yüz yüze gelmemiştim. Aptal bir tumblr konuşmasından da ümitlenecek değildim. Ama abim.
Ashton ve o yakın arkadaşlardı. Yıllardır. Birlikte müzik yapıyorlardı. Benim yüzümden araları bozulacak olursa kendimi berbat hissederdim. Hissetmem gerekir zaten.
Okulun bahçesine çıktığımda Ashton çocuklarla sohbet ediyordu. Bir süre onu o durumda izledim. Mutluydu. Bunun bozulmasını istemiyordum.
Ashton kafasını çevirdiğinde beni gördü ve çocukların yanından ayrılıp yanıma geldi.
"Eminsin değil mi?"
"Kendi açımdan evet. Ama senin açından tekrar düşünmeye değer olduğunu düşünüyorum. Eğer 'Ashton'ın kardeşi Autumn' ve 'Tumblr Autumn'un aynı kişi olduğu ortaya çıkarsa sana karşı tepkileri ağır olacak ve bunu istemiyorum. Bu benim suçum ve cezasını çekmeni istemiyorum."
"Senin için değer." Gülümseyip anlıma bir öpücük kondurdu. Göz ucuyla etrafa baktığımda herkes bize bakıyordu. Ashton kolunu omzuma attı ve çıkışa doğru yürüdük. Daha sonra arabaya binip okuldan uzaklaştık ve günün stresi beni iyice ele geçirmeden eve ve bir şekerlemeye ulaştım.
