Sohyun benim liseden arkadaşımdı. Birbirimizi on beş yıla yakın bir süredir tanıyorduk. O meslek olarak benden farklı bir iş yapıyordu ama konu ben olunca psikolog kesilmeyi severdi. Bu yüzden ona deli komutandan bahsettiğimde ilk tepkisi şu oldu;
-İki seçenek var. Ya sana aşık ya da evlatlık bu adam.
Genellikle bu tarz delice fikirleri olduğu için söylediklerine şaşırmak yerine göz devirdim. Nasıl olsa her zamanki haliydi.
-Öncelikle bana aşık olduğunu nerden çıkarttın? Tamam, yaşım otuzu geçmiş olabilir ve evlenmek için biyolojik olarak geç kalıyor olabilirim ama bu tanıdığım her erkeği benim için potansiyel koca olarak görmene bir sebep değil.
-Öncelikle o sana aşık dedim, siz evleneceksiniz demedim. İkinci olarak açıklamama izin ver sana neden böyle davrandığını açıklayayım.
-Dinliyorum...
-Bu adamda bağlanmakla ilgili problemler görüyorum ben. Hayatına aldığı herkese aşırı bağlanıyor bence. Sana timini anlatırken ne demiş? Kardeşim gibiler!
-Eee? Ne var bunda?
-Sen hangi iş arkadaşını kardeşin olarak tanımlarsın?
Göz devirdim. Gerçekten saçmalıyordu.
-Aynı şey değil. Onların mesleğinde yanındaki adam çok önemlidir. Herkesten çok o adamlarla vakit geçiriyor. Hayata dair en çok onlarla paylaşım yapıyor ve onlardan öğreniyor. Bu yüzden öyle bir benzetme kullandı. Ayrıca bu bi öyle bi böyle tavrını açıklayacak bir şey değil. Adam bipolar. Hiçbir duygusundan emin olamazsın.
Kafasını olumsuz anlamda salladı.
-Yannnnlııııış!
-Ne yanlış?
-O bipolar değil...
-Sohyun, canım benim, ben doktorum. Ve bipolarlık benim bu adama koyduğum bir tanım.
-Kıçımın doktoru! Hastan hakkında en ufak bir fikrin yok! Adam bipolar değil. Terk edilme korkusu var.
-Ne alaka?
-O yüzden diğer seçeneğim evlatlık olmasıydı. Bunu söylediğime garipsememeni ben garipsedim doğrusu.
-Garipsedim ama sen her zaman garip şeyler söylersin zaten. Üstünde durmadım.
-Of, çok banelsin! Bir düşün. Etrafında insanlar olsun istiyor ama etrafında insanlar varken garip davranıyor. Bugün seni doktora beraber gitmek için zorlamış ama beraber gittiğinizde de seni sinir edip geri göndermeye çalışmış. Bu komutanı zamanında biri fena terk etmiş ki herkesin onu terk etmesinden korkuyor.
Güldüm.
-Belki eski sevgilisidir?
-Sanmıyorum. O tür bir durumun belirtileri çok farklı oluyor. Bence bu komutan sende bir anne gördü ve kendini o anneye bağladı. Ama şimdi de kendi annesinin yaptığı gibi senin de onu terk etmenden korkuyor.
-Ya aşık ya evlatlık demiştin, ikisini de birbirine bağladın ya...Helal olsun, ne diyeyim.
-Bak, görürsün.
-Sen ne iş yapıyorsun canım benim?
Göz devirdi.
Gözlerimi kısarak baktım ona.
-Mühendissin sen. Mühendis kal.
-Tamam ya! Demedim bir şey. Zaman gösterecek benim haklı olduğumu zaten.
