ឧបសគ្គស្នេហ៍(The End)

ភាគ6: First date 🌹📅

<គឺ...ខ្ញុំ....>ជីមីន
<គឺឯងមិនស្រឡាញ់បងទេមែនទេ>យឯុនហ្គីចាប់ផ្តេីមធ្លាក់ទឹកមុខធ្វេីតួកំសត់(បេីចឹងៗអីពេលធ្វេីជាសង្សារចាំតែលួងទៅខ្មីនអេីយ😹)
<មិនមែនអីចឹងទេ...តែខ្ញុំខ្លាចថា>ជីមីនឆ្លេីយទាំងរដាប់រដុប
<ខ្លាចអីកុំខ្វល់បងនឹងមេីលថែសហរឡាញ់ឯងជារៀងរហូតទោះមានរឿងអីក៏ដោយ>យ៉ុនហ្គីតបវិញទាំងម៉ឺងមាត់
<ខ្ញុំជឿបង តាមពិតទៅខ្ញុំក៏ស្រឡាញ់បងដែរ>ជីមីនតបទាំងមុខឡេីងក្រហមអស់ហេីយ
<ចឹងបានន័យថាឯងព្រមនឹងបងហេីយមែន>យ៉ុនហ្គីសួរបញ្ជាក់
<អឹម...>ជីមីនមានតែងក់ក្បាលប្រុសអីមកសួរគេចំៗចឹងហ៎
<យ៎េទីបំផុតមីនៗព្រមធ្វេីសង្សារបងហេីយ ចឹងស្អែកជាថ្ងៃឲណាត់ជួបរបស់យេីងណាចាំពេលចឹងពីសាលាបងនឹងទៅយកអូន>យ៉ុនហ្គីលោតអរសប្បាយចិត្ត
<បាទ>ជីមីនអស់សំណេីចចរិតប្រុសម្នាក់នេះមែនទេនមិននឹកស្មានមនុស្សមិនមាត់មុខមិនងាយញញឹមនេះចរិតបែបនេះសោះ។រួចពួកគេក៏នៅនិយាយជាមួយគ្នាទាំងអៀនផងអីផងរហូតដល់គេងលក់រាងខ្លួនទៅ។
#ស្អែកឡេីង
ពន្លឺព្រះអាទិត្យចាប់ផ្តេីមចាំងចូលក្នុងបន្ទប់ធ្វេីឲ្យរាងតូចកំពុងតែគេងលក់យ៉ាងស្កប់ស្កល់ចាប់ផ្តេីមភ្ញាក់ឡេីងទាំងងងុយតែក៏នឹកឃេីញរាងយប់មិញក៏ធ្វេីឲ្យគេញញឹមឡេីងម្តងទៀត។
<ឈប់គិតទៅខ្មីនអេីយ ឆាប់ងូតទឹកកុំឲ្យគិតដល់គាត់ពេក>ជីមីននិយាយទាំងញញឹមរួចក៏ចូលបន្ទប់ទឹកបាត់ទៅ។
មួយស្របក់ក្រោយមករាងតូចក៏ងូតទឹកស្លៀកពាក់រួចរាល់ទេីបយកកាតាបនិងទូរស័ព្ទដៃមកហេីយក៏ឃេីញសារលោតមក។
#In chat
< Good morning អូនសម្លាញ់ងេីបឬនៅក្មេងតូច ឆាប់ងេីបនឹងអាលបានទៅរៀនហេីយកុំភ្លេចញ៉ាអាហារផងប្រយ័ត្នឈឺឮនៅ បងត្រូវទៅរៀនដែរហេីយបងស្រឡាញ់អូន😘🥰>យ៉ុនហ្គី
<អូនភ្ញាក់ហេីយ បងក៏ដូចគ្នាកុំភ្លេចញ៉ាំអាហារផងយ័ត្នខូចសុខភាពអូនស្រឡាញ់បងយ៉ុន>ជីមីនតបទៅវិញទាំងអៀនសប្បាយអរខ្លាំងមែនទេនរួចក៏ចុះមកក្រោមញ៉ាំអាហារទៅរៀនបាត់ទៅ។
#នៅក្នុងថ្នាក់
<សួស្តីកូនៗថ្ងៃនេះមានលោកគ្រូថ្មីមកបង្រៀនជំនួសអ្នកគ្រូអង់គ្លេសដោយសារអ្នកគ្រូគាត់ត្រូវសម្រាលកូនចឹងថ្ងៃនេះមានលោកគ្រូថ្មីជំនួសគាត់6ខែ>គ្រូនិយកចូលមកណែនាំសិស្សៗធ្វេីឲ្យសិស្សៗនាំគ្នាងាកមកមេីលហេីយក៏លាត់មាត់សរសេីរនឹងរូបរាងលោកគ្រូម្នាក់នេះណាស់។
<សួស្តីអ្នកទាំងអស់គ្នាខ្ញុំឈ្មោះគីម ណាមជុន ខ្ញុំត្រូវមកជំនួសអ្នកគ្រូអង់គ្លេសសង្ឃឹមថាអ្នកទាំងអស់គ្នាស្វាគមន៍ផងចុះ>ណាមជុន ដែលជាបុរសសង្ហាថ្ពាលខូចដែលពីមុនគេរស់នៅឯអាមេរិកទេីបតែត្រឡប់មកប៉ុន្មានថ្ងៃមុននេះតែដោយសារសាលាខ្វះគ្រូទេីបលោកគ្រូនាយកដែលជាពូរបស់គេពឹងឲ្យគេមកជួយបង្រៀនតែដោយសារមានមនុស្សពិសេសនៅរៀននៅទីនោះផងទេីបគេព្រម។
<ចឹងកូនៗនាំគ្នារៀនទៅលោកគហរូទៅវិញហេីយស្តាប់លោកគ្រឮនៅ>លោកនាយកនិយាយហេីយក៏លាពួកគេចេញបាត់ទៅ។
<តោះចឹងជួយណែនាំឈ្មោះឲ្យលោកគ្រូស្គាល់ម្តងម្នាក់ផង>ណាមជុននិយាយរួចសិស្សៗគ្នាណែនាំឈ្មោះរៀងខ្លួនឯគេវិញនៅតែសម្លឹងមុខរាងតូចដែលជាប្រធានថ្នាក់មិនឈប់សោះឯរាងតូចយេីងវិញគ្មានខ្លាចអីទេសម្លក់វិញម៉ង។
*ម៉ឺងៗៗ សំឡេងជួងក៏បានបន្លឺឡេីងថាដល់ម៉ោងទៅផ្ទះហេីយបន្ទាប់ពីឮសំឡេងជួងរួចសិស្សៗក៏នាំគ្នាប្រយាប់ប្រយាល់រៀបចំរបស់របរទៅផ្ទះរាងៗខ្លួន។
<បងជីនថ្ងៃនេះខ្ញុំឋុំទៅមុនហេីយព្រោះមានការរវល់>ជីមីននិយាយទៅកាន់ទាំងញញឹមគេបុណ្យឲ្យតែដល់ម៉ោងទៅផ្ទះទេ។
<ទៅមុនទៀតហេីយហ៎ មិនអីទេចឹងបេីឯងមានការរវល់ក៏ទៅចុះ>ជីនតបទៅវិញទាំងមានអារម្មណ៍ឆនងល់តិចៗដែរព្រោះមួយរយៈនឹងគេរវល់រហូត។
<បាទចឹងខ្ញុំទៅហេីយ>ជីមីននិយាយរួចក៏រត់ព្រុយទៅបាត់ហេីយជីនក៏រៀបនឹងដេីរចេញពីតុពេលនោះក៏មានដៃប្រុសម្នាក់ចាប់ដៃគេជាប់ព្រមទាំងនិយាយ។
<ជីននីមិចក៏អូនមិននិយាយជាមួយបងសោះចឹង មិនរំភេីបទេហ៎ដែលបានបងមកក្បែរអូន>ណាមជិនសួរទៅអ្នកដែលមាននាមជាសង្សារ
<អូនគ្មានរឿងអីត្រូវនិយាយផង>ជីនតបទៅវិញទាំងរៀបដេីរចេញ។
<កេីតអីអូនខឹងដែរបងមកបង្រៀនទីនេះមែនទេបេីបែបនេះបងឈប់ក៏បាន>ណាមជុនចាប់ទាញជីនមកវិញដេីម្បីសួរ
<អត់ទេ មិចក៏មានរឿងអីបងមិនប្រាប់អូនបែបនេះ>ជីនសួរទៅវីញទាំងមុខក្រម៉ូវ។
<ព្រោះបងចង់ Surprised អូននឹងហេីយ>ណាមជុន
<ហឹសតែអូនចូលចិត្តត្រង់ៗបងដឹងទេ>ជីន
<ទៅបងសុំទោសថ្ងៃក្រោយបងនឹងប្រាប់អូនគ្រប់រឿងតែម្តងមោះឈប់ខឹងបងជូនអូនទៅផ្ទះ>ណាមជុននិយាយរួចក៏ចាប់ដៃជីនទៅជាមួយខ្លួនតែម្តង។
<អាយ៎លែងអូនជុនគេឃេីញឡូវហេីយ>ជីន
<បងអត់ខ្វល់ មោះឡេីងមកបងឌិប>ណាមជុន
<ស្អីបងនឹងមកបង្រៀនទាំងមូលជិះកង់នឹងហេីយមកហៅអូនជិះមួយទៀត>ជីនភ្ញាក់នៅពេលឃេីញរាងក្រាស់ហៅខ្លួនឲ្យទៅជិះកង់
<ក្រេយអូនក៏ដឹងថាបងយ៉ាងមិចដែរតេីហី>ណាមជុនតបទៅវិញទាំងអាក់អន់ចិត្ត
<អុស អូនភ្លេចតោះចឹងជិះក៏បាន>ជីនភ្លេចគិតថាសង្សារខ្លួនឯងចេះជិះត៎ាកង់😆។
#Yoonmin part
<ដេីរមួយៗប្រយ័ត្នដួលហាមបេីកភ្នែកណា>យ៉ុនហ្គីនិយាយប្រាប់រាងតូចព្រោះភ្នែកគេបិតដោយខ្សែបាត់ហេីយ។
<យ៉ុនបងធ្វេីអីនឹងហេីយពេលណាដល់>ជីមីនសួរទាំងមេីលវិញមិនឃេីញ
<ចបន្តិចដល់ឡូវហេីយ.... មោះបេីកភ្នែកបានហេីយ>យ៉ុនហ្គីបញ្ជាក់ប្រាប់រាងតូច។
<យ៉ុន....>ជីមីន គ្រាន់តែបេីកភ្នែកមកគេឃេីញភ្កេីងចម្រុះពណ៌ជ៉ំវិញពោរពេញទៅដោយផ្កាក្រអូបពេញច្រមុះឯនៅកណ្តាលមានតុមួយយ៉ាងធំពោរពេញទៅដោយអាហារនិងស្រាហេីយពេលនេះគេកំពុងនៅលេីកម្រាលព្រំក្រហមពោរពេញទៅដោយផ្កាពេលគេមេីលទៅខាងក្រោមគេក៏ឃេីញយ៉ុនហ្គីកំពុងលោតជង្គង់ពោលពាក្យថា
<ជីមីនអូនព្រមធ្វេីកូនក្រម៉ំរបស់បងទេហេីយដេីរឆ្លងឧបសក្គជាមួយគ្នា>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងមានប្រអប់ក្រហមនៅក្នុងដៃដែលមានជញ្ចៀនដែលមានត្បូងគ្រីស្តាល់ភ្លឺចាំង។
<ហិក...ហិក...អូនព្រម>ជីមីនគេក៏ឆ្លេីយតបទៅវិញដោយមិនស្ទាក់ស្ទេីរអ្វីឡេីយ។
<យ៎េបងស្រឡាញ់អូនមីននី>យ៉ុនហ្គីរំភេីបខ្លាំងគេក៏ចាប់រាងតូចអោបហេីយលេីកក្រវីរាងតូចយ៉ាងសប្បាយចិត្ត។
<បានហេីយយ៉ុនដាក់អូនចុះ>ជីមីននិយាយទាំងគក់ទ្រូងយ៉ុនហ្គីតិចៗ។យ៉ុនហ្គីក៏ព្រមដាក់ជីមីនចុះ។
<អូនស្អាតណាស់...>យ៉ុនហ្គីពោលតិចៗតែក៏អាចឲ្យជីមីនឮបានដែរទេីបធ្វេីឲ្យជីមីនអៀនឡេីងក្រហមមុខអស់ហេីយប្តូរពីការមេីលមុខគ្នាយ៉ុនហ្គីក៏ឱនសន្សឹមៗរហូតដល់បបូរមាត់ដ៏ស្រទន់មានមន្តស្នេហ៍នោះឬឯជីមីនគេក៏មិនប្រកែកអ្វីដែលក៏ព្រមបេីកមាត់ទទួលអ្នកម្ខាងទៀងពួកគេក៏ថេីបគ្នាយ៉ាងយូរនៅក្រោមពន្លឺព្រះចន្ទនឹងភ្លេីងរាត្រីមេីលទៅរ៉ូមែនទិចមែនទេន។
<ពេកនេះបងគ្រាន់តែថេីបទេតែពេលក្រោយបងធានាឡេីយឡូវបងឲ្យអូនរៀនឲ្យចប់សិន>យ៉ុនហ្គីនិយាយទៅកាន់រាងតូចទេគេមិនចង់ធ្វេីអ្វីជ្រុលជ្រោះទាំងកំពុងសិក្សាចឹងទេ
<បងសង្ឃឹមថាមានលេីកក្រោយនោះ>ជីមីន
<បេីគ្មានលេីកក្រោយឡូវម៉ងទៅចឹង>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងសសៀរទៅជិតជីមីនតិចៗ

TO BE CONTINUED 🔜💘
អរគុណសម្រាប់ការអាន😊🙏🏻សូមអភ័យទោសរាល់កំហុសខុសឆ្គង☺️✨