<យ៉ុន...>អេនណានិយាយទាំងភ្ញាក់ធ្លាក់កែវទឹកបែកខ្ជាយ។
<អេនណាជាអូនពិតទេ>យ៉ុនហ្គីរត់ស្ទុះមកអោបនារីម្នាក់នោះយ៉ាងណែនរីឯរាងតូចវិញគេភាំងឡេីងនិយាយអ្វីលែងចេញ។
<យ៉ុនគឺជាបងមែន>អេនណា
<ហេតុអីអូនមិនត្រឡប់ទៅវិញដឹងទេថាបងតាមរកអូនពិនណា>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងរំភេីបផងអរផង
<គឺ...គេជាអ្នកណា?>អេនណាមិនបានឆ្លេីយតបតែក៏ក្រឡេកឃេីញរាងតូចដែលអង្គុយភាំងក៏រហ័សសួរ។
<គេ...ជា>យ៉ុនហ្គីនិយាយមិនចង់ចេញ។
<អរ..អូនយល់ហេីយ>អេនណានាងបានត្រឹមតែងក់ក្បាលរួចក៏លែងចេញពីការអោបចេញទៅក្រៅបាត់គ្រាន់តែគេមេីលក្រសែរបស់ជីមីននិងយ៉ុនហ្គីក៏នាងដឹងបាត់ទៅហេីយ។
<អេនណាស្តាប់បងបកស្រាយសិន>យ៉ុនហ្គីក៏រត់ទៅតាមនាងនៅក្រៅទាំងមិនខ្វល់ពីរាងតូចដែលមកជាមួយគេមុននេះឡេីយ។
<បងមកធ្វេីអី>អេនណាសួរពេលឃេីញរាងក្រាស់
<បងសុំនិយាយជាមួយអូនបន្តុចបានទេ>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងទឹកមុខស្រពាប់ស្រពោន។
#Skip
ក្រឡេកមកមេីលរាងតូចឯនេះវិញគេអន់ចិត្តនឹងរាងក្រាស់ណាស់ដែរដោយអង្គុយមួយសន្ទុះដែលហេីយនៅមិនឃេីញនាយមកវិញទៀងរួមទាំងមេឃរកភ្លៀងទៀតរាងតូចក៏កេីតក្តីបារម្ភភ្លាមព្រោះទីនេះជាតំបន់ភ្នំបេីមិនប្រយ័ត្នអាចនឹងរអិលក៏ថាបាន។
<អ៊ុំស្រីខ្ញុំទៅរកមេីលយ៉ុនបន្តុច>ជីមីន
<ច៎ាទៅចុះក្មួយប្រយាប់មកវិញមេឃជិតភ្លៀងហេីយនោះឆ័ត្រ>អ៊ុំស្រីនិយាយដោយចង្អុលទៅកន្លែងដាក់ឆ័ត្រ។
<បាទអ៊ុំ>ជីមីននិយាយរួចក៏ដេីរចេញ។
ដេីរចេញមករកពួកគេមិនទាន់បានប៉ុន្មានផងភ្លៀងក៏ចាប់ផ្តេីមធ្លាក់ឈូៗ។
<យ៉ុនបងនៅទីណា>ជីមីននិយាយទាំងរកមេីលពេញនឹង។
ដេីរបានឆ្ងាយបន្តិចគេក៏ឃេីញមនុស្សពីរនាក់កំពុងតែឈរនៅម្ខាងមានស្លឹកឈេីបាំងកុំឲ្យទទឹកក្បាលគ្រាន់តែឃេីញភ្លាមជីមីនក៏ប្រយាប់ទៅរកពួកគេ។
<យ៉ុនហេតុអីបងមិនចូលទៅក្នុងវិញបែបនេះ បងមិនខ្លាចមានរឿងអីកេីតឡេីងទេឬទីនេះអាចឲ្យបងមានគ្រោះថ្នាក់លឿនណាស់>ជីមីនសួរទាំងបារម្ភ។
<បងមិនអីទេកុំបារម្ភពីបងពេកអីបងឃេីញភ្លៀងខ្លាំងពេកទេីបបងមិនទាន់ហ៊ានទៅណាមួយអេនណាទេីបតែអាចដេីរបានមួយរយៈនាងមិនអាចដេីរបានច្រេីនទេទេីបបងសម្រេចចិត្តថានៅទីនេះ>យ៉ុនហ្គី
<នេះឆ័ត្របងយកទៅ>ជីមីន
<អរគុណច្រេីនហេីយ>យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏យកឆ័ត្រពីជីមីនទទូទៅវិញពីរនាក់អេនណាឯជីមីនវិញគេទទូម្នាក់ឯង។
ВЫ ЧИТАЕТЕ
ឧបសគ្គស្នេហ៍(The End)
Короткий рассказហេតុអីបងបំបាក់ទំនុកចិត្តខ្ញុំម្លេះ តែហេតុអីបងធ្វេីបែបនេះដាក់ខ្ញុំហេីយតែខ្ញុំមិនស្អប់បងទៀតបែបនេះ ហិ..ខ្ញុំឆ្កួតពេកហេីយ ឆ្កួតដល់ថ្នាក់ស្រឡាញ់បងលែងដឹងថាអ្វីខុសត្រូវឲ្យប្រាកដហេីយ។ Yoonmin Taekook Namjin
