ឧបសគ្គស្នេហ៍(The End)

ភាគ11:បងនឹងថ្នមអូន🔥‼️

<យ៉ុនបងធ្វេីអីនឹងចុះមកវិញភ្លាម>ជីមីននិយាយទាំងរុញរាងក្រាស់
<មីននីបងសុំមួយបានទេ>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងទឹកមុខអង្វរក
<តែ...អូនខ្លាច>ជីមីននិយាយទៃងធ្វេីមុខពេបៗ
<កុំខ្លាចអីបងនឹងថ្នមអូន>យ៉ុនហ្គីនិយាយលួងលោមរាងតូចទាំងយកដៃអង្អែលខ្លួនរាងតូចឯរាងតូចគេក៏មិនប្រកែកដូចគ្នាទេីបយ៉ុនហ្គីចាប់ផ្តេីមទៅថេីបបង្អូសពីលេីរហូតដល់កញ្ចឹងកសខ្ចីហេីយក៏បឺតជញ្ជក់ដោយគ្រឺតពេកក៏ខាំបន្សល់នៅស្នាមបញ្ជាក់ថាមានម្ចាស់ហេីយរួចក៏បន្តថេីបបង្អូសរហូតដល់មាត់ទន់ល្មេីយនោះក៏បឺតជញ្ជក់ឯដៃវិញក៏ដោះសម្លៀកបំពាក់របស់គេនិងរាងតូចចេញពីខ្លួនអស់សល់តែខ្លួនទទេរួចពួកគេក៏បន្តសង្គ្រាមជាមួយគ្នាអស់រយៈពេល1ម៉ោងទេីបបញ្ឈប់តាមពិតទៅយ៉ុនហ្គីគេមិនចង់ឈប់ទេតែខ្លាចរាងតូចឈឺទេីបបឈ្ឈប់ត្រឹមនឹងឲ្យរាងតូចកេីយដៃខ្លួន(អត់បានសរសេររៀបរាប់ពីសកម្មភាពទេព្រោះអីអេដមីនគេបិទទ្វារដេញចេញក្រៅបាត់ហេីយគេថាអត់ល្អសម្រាប់ក្មេងទេ👀)
<គេងទៅ>យ៉ុនហ្គីនិយាយប្រាប់ទៅកាន់រាងតូចព្រមទាំងថេីបថ្ងាសរាងតូចហេីយក៏ប្រាសខ្លួនគេង
<អឹម...>ជីមីនក៏ឆ្លេីយតបទៅនឹងយ៉ុនហ្គីរួចក៏គិតក្នុងចិត្ត(គ្រប់យ៉ាងអូនប្រគល់ជូនបងអស់មិនថាបេះដូង សេចក្តីស្រឡាញ់ និងខ្លួនប្រាណរបស់អូនអូនសង្ឃឹមថាបងនឹងថែរក្សាវាឲ្យល្អផងចុះ)ក្រោយពីរួចរាល់គិតរាងតូចក៏បិទភ្នែកគេងដែរទៅ

#ស្អែកឡេីង
ពេលព្រឹកព្រលឹមស្រាងបង្ហាញឲ្យឃេីញគូរស្នេហ៍មួយគូរកំពុងតែប្រយាប់ប្រយាល់រៀបចំប្រដាប់ប្រដាដេីម្បីឡេីងភ្នំទៅមេីលថ្ងៃរះជាមួយគ្នាហេីយរាងតូចក៏មានកន្លែងមួយសម្រាប់ណែនាំនាយក្រាស់ដែរ។
<យ៉ុនរួចឬនៅ តោះឆាប់ឡេីង>ជីមីន ស្រែកហៅអ្នកដែលកំពុងតែកាន់របស់របរពេញដៃរត់មកនោះ។
<បងមកហេីយតោះ>យ៉ុនហ្គី
<តោះចឹង>ជីមីននិយាយរួចពួកគេក៏នាំគ្នាទៅបាត់ទៅ។

ដោយប្រេីរយៈពេលជិតមួយម៉ោងពួកគេក៏មកដល់កន្លែងដែលចង់ចង់ជីមីនគ្រាន់តែដឹងថាមកដល់ទីតាំងក៏ទម្លាក់ខ្លួនអង្គុយចុះទាំងអស់កម្លាំងរួចក៏មេីលទិន្នភាពជុំវិញខ្លួនដែលគ្របដណ្តប់ទៅដោយពណ៌បៃតងហេីយនឹងនៅលេីភ្នំដែលអាចឲ្យគេមេីលឃេីញទៅឆ្ងាញបានវាពិតជាស្រស់ស្រាយនិងស្រស់ស្អាតណាស់។
<ទេសភាពនៅទីនេះនៅតែស្អាតដូចដេីម>ជីមីននិយាយព្រមទាំងលេីកដៃរាស្រូបខ្យល់អាកាស។
<ពិតមែនហេីយតែនៅចាញសម្រស់អូន>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងដាក់ខ្លួនអង្គុយជិតជីមីន។
<បងឯងចេះសម្តីបែបនេះមកពីណា>ជីមីន
<ចេះយូរហេីយគ្រាន់តែមិនបង្ហាញ>យ៉ុនហ្គី
<យ៉ុនអូនចង់ថតរូប>ជីមីន
<មោះបងថតឲ្យ>យ៉ុនហ្គីតបទាំងយកកាំមេរ៉ាមកថត។
<អត់ទេអូនចង់ថតជាមួយបង>ជីមីន
<មោះចឹង>យ៉ុនហ្គីក៏ព្រមថតរូបជាមួយរាងតូចជា
ច្រេីនសន្លឹករួចទេីបយ៉ុនហ្គីដាក់ថតវិឌឺអូចោល។
<អូនស្រលាញ់បងមីន យ៉ុនហ្គី>ជីមីននៅសុខៗស្រាប់តែស្រែកឡេីង។
<បងក៏ស្រឡាញ់អូនដែរផាក ជីមីន>យ៉ុនហ្គីតបទៅវិញទាំងសម្លឹងមេីលរាងតូចមិនដាក់ភ្នែករួចក៏អោនទៅផ្តិតលេីបបូរមាត់រាងតូចតិចៗ។
<ប្រុសឆ្លៀតឱកាស>ជីមីននិយាយរួចក៏ងេីបឈររត់ចេញពីយ៉ុនហ្គី។
<ហ៊ានថាឲ្យបងហេស៎ចាំមេីលបងចាប់បានអូនមិនរួចខ្លួនទេ>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងរត់ដេញតាមពីក្រោយ។
<ហិ..ហិដេញតាមអូនមក>ជីមីនរត់ទាំងសេីចខខឹក។

មួយស្របក់ក្រោយមកពួកគេក៏អស់កម្លាំងរួចក៏ដាក់ខ្លួនគេងក្រោមពន្លឺព្រះអាទិត្យ។
<ហត់ណាស់ ហេតុអីអូនរត់លឿនម្លេះ>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងដង្ហក់ខ្យល់។
<មិនមែនអូនរត់លឿនទេមកពីបងរត់យឺតទៅវិញទេ>ជីមីន
<យ៎ាហ៊ានឌឺផង>យ៉ុនហ្គីដោយអត់ទ្រាំមកនបានក៏ឡេីងទ្រោបពីលេីរាងតូចហេីយក៏ចាប់ថេីបថ្ពាល់នោះពីរបីខ្សឺត។
<ចេញភ្លាមប្រុសចម្កួត>ជីមីននិយាយទាំងព្យាយាមរុញរាងក្រាស់។
<ហ៊ានជេរផងឡូវហ៊ានណាស់ន៎>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងអោនមុខទៅជិតរាងតូច។
<អួយ>យ៉ុនហ្គីស្រែកឡេីងភ្លាមនៅពេលរាងតូចខាំមាត់គេ។
<ចេញ>ជីមីនស្រែកទាំងសម្លក់។
<ក៏ៗបានដែរ>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងទឹកមុខពេប។
<មោះកុំធ្វេីមុខចឹងអាក្រក់មេីលណាស់>ជីមីន
<មោះងេីបឡេីងល្ងាចឡូវហេីយ>ជីមីននិយាយទាំងរាដៃឲ្យយ៉ុនហ្គីចាប់។
<ទៅផ្ទះវិញឡូវមែនទេ>យ៉ុនហ្គី
<អត់ទេ ទៅគេងផ្ទះអ៊ុំអូនមួយយប់ក៏បានដែរអូនខានមកលេងគាត់យូរហេីយ>ជីមីន
<តោះចឹង>យ៉ុនហ្គី

#ផ្ទះអ៊ុំជីមីន
<អ៊ុំស្រី>ជីមីនគ្រាន់តែក្រឡេកឃេីញអ៊ុំរបស់ខ្លួនក៏រត់ទៅអោបគាត់យ៉ាងនឹករលឹក។
<ហីយ៉ា ហេីយក្មួយមកតាំងពីពេលណាមកចូលផ្ទះសិនមក>អ៊ុំ(គាត់រស់នៅលេីភ្នំនេះដោយសង់កូនផ្ទះមួយល្មមនៅព្រោះគាត់ចូលចិត្តរស់នៅបែបនេះ)
#ក្នុងផ្ទះ
<មោះអង្គុយសិនមក>អ៊ុំនិយាយរួចពួកគេក៏នាំគ្នាអង្គុយ។
<អេនណាជួយយកទឹកឲ្យភ្ញៀវបន្តិចមកក្មួយ>អ៊ុំនិយាយរួចក៏មាននារីម្នាក់លេីកទឹកមក។
<អេ...អេន...ណា>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងរដាប់រដុបពេលឃេីញនារីម្នាក់នោះ។

TO BE CONTINUED 🔜💘
អរគុណសម្រាប់ការអាន😊🙏🏻សូមអភ័យទោសរាល់កំហុសខុសឆ្គង☺️✨