ឧបសគ្គស្នេហ៍(The End)

ភាគបញ្ចប់: អូនចូលដណ្តឹងព្រមអត់?

#4ឆ្នាំក្រោយមក

ថ្ងៃនេះជាថ្ងៃដែលគ្រួសារទាំងបីមកដេីរលេងលក្ខណៈទ្រង់ទ្រាយធំតែម្តង។ហេីយពេលនេះពួកគេកំពុងតែនៅសមុទ្ររៀបចំអីវ៉ាន់ជាមួយគ្នាក្រោយពីរៀបចំអីវ៉ាន់ទុកដាក់រួចពួកគេក៏ចង់ទៅដេីរលេងជុំគ្នា។

<យ៉ុនបងមេីលយ៉ុនជេផងអូនសុំទៅមេីលទេសភាពជាមួយបងជីននិងថេយ៍ហេីយកុំដេីរទៅណាចោលកូនឲ្យសោះ>ជីមីនហុចយ៉ុនជេដែលជាកូនប្រុសបណ្តូលចិត្តមានអាយុទេីបតែ3ឆ្នាំប៉ុណ្ណោះឲ្យយ៉ុនហ្គីមេីល។

<ណេសបងក៏ដូចគ្នាជុងមេីលហ៊ុនៗផងអូនសុំពេលដេីរលេងជាមួយគ្នាម្តង>ថេយ៍និយាយរួចក៏រត់ព្រុចទៅជាមួយជីមីនរកតែឃាត់មិនបាន។

<ដល់វេនបងម្តងហេីយជុនបងដឹងតួនាទីខ្លួនឯងហេីយន៎ចឹងអូនទៅសិនហេីយ>ជីននិយាយរួចក៏រត់ទៅជាមួយពួកគេដែរគេធ្វេីមិចបែបនេះព្រោះចង់ចងជេីងប្តីបេីមិនធ្វេីចឹងទេស្រីៗមកញ៉ែពេញនឹងឡូវ។

<យ៉ុនជេនេះញ៉ាំស្ករគ្រាប់ទេ>ជុងហ៊ុន

<កុំញ៉ាំរបស់អាអូនហ៊ុនអីញ៉ាំផ្លែឈេីរបស់បងវិញញ៉ាំស្ករគ្រាប់អត់ល្អទេ>ណាមគីនរុញស្ករគ្រាប់ជុងហ៊ុនចេញ។

<ប៉ាៗមេីលបងគីនមកកាត់មុខកាត់មាត់អូនហ៎>ជុងហ៊ុន

<ប៉ាឃេីញតេី>ជុងហ្គុក

<ប៉ាចាត់ការអាបងជំនួសអូនហូវ>ជុងហ៊ុន

<ប៉ាមិនដឹងទេរឿងកូនកូនចាត់ការខ្លួនឯងទៅ>ជុងហ្គុក

<ប៉ាៗដណ្តឹងអូនយ៉ុនជេឲ្យអូនមក>ណាមគីន

<ប៉ាៗដណ្តឹងយ៉ុនជេឲ្យអូនដែរមក>ជុងហ៊ុន

<បេីចង់បានម្តងទាំងពីរនាក់ចឹងឲ្យប៉ាៗធ្វេីមិច>ណាមជុន

<អូនធំជាអូនហ៊ុនចឹងសមតែបានមកកូនព្រោះហ៊ុននៅតូចណាស់យ៉ុនជេមិនស្រឡាញ់ក្មេងទេ>ណាមគីន

<ឡូវបេីចង់បានទាំងពីរចឹងប្រកួតគ្នាទៅអ្នកណឈ្នះចាំប៉ាចូលដណ្តឹងឲ្យ>ជុងហ្គុក

<Ok>ណាមគីន&ជុងហ៊ុន

<វគ្គទី1កូនៗត្រូវរត់ទៅដល់ដេីមឈេីនផះហេីយរត់មកវិញអ្នកណាមកដល់មុនឈ្នះ>ជុងហ្គុកនិយាយចប់ពួកគេក៏រត់ព្រុយទៅទាំងពីរនាក់។