ឧបសគ្គស្នេហ៍(The End)

ភាគ10: បងស្រឡាញ់អូន

#2ខែក្រោយមក
ថ្ងៃដែលរាងតូចនិងរាងក្រាស់រងចាំក៏បានមក
<តោះយ៉ុន ម៉ាក់ប៉ាកូនលាសិនហេីយ>ជីមីននិយាយព្រមទាំងងាកប្រាប់ឱពុកម្តាយរបស់ខ្លួន
<អឹមមេីលថែខ្លួនផងកូន ក្មួយយ៉ុនមីងសុំផ្ញេីជីមីនផង>អ្នកស្រីផាក
<បាទអ្នកមីង ចឹងខ្ញុំសុំលាទៅសិនហេីយលោកពូអ្នកមីង>យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏ឡេីងឡានចេញដំណេីរទៅបាត់។

1ម៉ោងកន្លះក្រោយមកពួកគេក៏មកដល់ទីតាំងដែលខ្លួនចង់បាន។ ជីមីនគ្រាន់តែចុះពីលេីឡានភ្លាមក៏ដកដង្ហេីមស្រូបយកខ្យល់អាកាសដ៏បរិសុទ្ធនេះគេខានមកលេងទីនេះរាងយូរដែរហេីយកំពុងតែស្រូបខ្យល់អាកាសក៏ងាកឃេីញលោកយាយលោកតារបស់ខ្លួន។
<លោកយាយចៅនឹកលោកយាយណាស់>ជីមីនគ្រាន់តែឃេីញលោកយាយរបស់គេភ្លាមក៏រត់ទៅអោបលោកយាយភ្លាម
<មិននឹកថាទេហ៎នឹកតែយាយឯង>លោកតា
<ចៅនឹកទាំងពីរនាក់នឹងមោះចៅសុំអោបលោកតាមួយដែរមក>ជីមីននិយាយរួចក៏អោបលោកតា
<ហិ..ហិ គេជាអ្នកណានឹងចៅ>លោកតាកំពុងសប្បាយអរជាមួយចៅគ្រាន់តែឃេីញរាងក្រាស់ក៏សួរ(តាមពិតគាត់ដឹងទេម៉ាក់ជីមីនប្រាប់រួចហេីយតែគាត់ចង់បញ្ជាក់ឲ្យច្បាស់)
<អរ...គាត់ជាសង្សាររបស់ចៅ>ជីមីនឆ្លេីយទាំងមិនស្ទាក់ស្ទេីរគេក៏មកនខ្កាចនឹងបង្ហាញការពិតដែរ
<ជម្រាបសួរលោកតាលោកយាយ>យ៉ុនហ្គី
<ល្អហេីយចៅ ហេីយចៅមានឈ្មោះអីដែរ>លោកយាយ
<បាទខ្ញុំឈ្មោះយ៉ុនហ្គី>យ៉ុនហ្គី
<តោះចូលមកខាងក្នុងមក>លោកតា
<បាទ>ជីមីន&យ៉ុនហ្គី
<ម៉េវឯងកុំភ្លេចយករបស់របរជមីននិងយ៉ុនហ្គីទុកផង>លោកយាយប្រាប់ទៅម៉េចដែលជាក្មួយនាងគ្មានម្តាយឪពុកទេទេីបគាត់យកនាងមករស់នៅជាមួយ
<ច៎ាលោកយាយ>ម៉េវ
ពេលទៅដល់ក្នុងផ្ទះពួកគេក៏រកកន្លែងអង្គុយហេីយនិយាយគ្នាពីនេះពីនោះបន្តិចបន្តួចរួចក៏ញ៉ាំអាហារជាមួយគ្នារសៀលបន្តិចជីមីនក៏នាំយ៉ុនហ្គីដេីរមេីលទេសភាពនិងចម្ការរបស់លោកយាយលោកតាមិនធំណាស់ណាល្មមនឹងចិញ្ចឹមពួកគាត់បាន
<ខ្យល់អាកាសល្អដល់ហេីយ>ជីមីននិយាយព្រមទាំងរាដៃស្រូបយកខ្យល់អាកាស
<ពិតមែនហេីយ>និយាយទាំងរាដៃទៅអោបរាងតូច
<មេីលបងធ្វេីអីនឹងប្រយ័ត្នគេមកឃេីញ>ជីមីននិយាយទាំងអៀន
<គ្មានអ្នកណាឃេីញទេហេីយបងគ្រាន់តែអោបតេី>យ៉ុនហ្គីនិយាយព្រមទាំងបន្ថែមដៃរឹតកាន់តែខ្លាំង
<មេីលថប់ដង្ហេីមណាស់>ជីមីន យ៉ុនហ្គីគ្រាន់តែឮចឹងក៏រាងបន្ធូរដៃ
<ស្អែកអូននឹងនាំបងទៅកន្លែងមួយ>ជីមីន
<កន្លែងណាទៅហេតុអីមិនទៅឡូវ>យ៉ុនហ្គី
<ទៅស្មានឹងទម្រាំទៅដល់គឺរាងយប់ឯណោះចឹងស្អែកងេីបទៅពីព្រឹកហេីយបានមេីលថ្ងៃរះផង>ជីមីន
<ចឹងក៏បានដែរ>យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏ទៅអោនថេីបថ្ពាល់ប៉ោងៗនោះដោយគ្មានអនុញ្ញាតិពីម្ចាស់គេសោះ
<បងឯងហ៊ានណាស់ឡូវ>ជីមីននិយាយទាំងសម្លក់
<បងទ្រាំមិនបាននឹងណាថ្ពាល់ឡេីងក្រអូបចង់តែញិចហេីយខាំឲ្យដាច់ទេ>យ៉ុនហ្គី
<បេីដាច់បាត់បងមានអីថេីបទៀត>ជីមីន
<ចឹងបងអត់ខាំក៏បានគ្រាន់តែថេីបទេ>យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏ថេីបយកៗតែម្តង
<មេីលៗបានហេីយល្មមលែងអូនហេីយ>ជីមីននិយាយទាំងដកដៃយ៉ុនហ្គីហេីយយ៉ុនហ្គីក៏ព្រមព្រលែងរួចជីមីនក៏អង្គុយចុះដេីមកបីត្រៀមមេីលថ្ងៃលិច
<បងស្រឡាញ់អូន>យ៉ុនហ្គីនៅសុខៗក៏ពោលពាក្យក្ន្ងចិត្តរបស់ខ្លួនចេញមក
<អូនក៏ស្រឡាញ់បងដែរ>ជីមីនតបវិញទាំងញញឹម
<សន្យាបានទេថាអូននឹងនៅក្បែរបងរហូតមិនទៅណាចោលបង>យ៉ុនហ្គីនៅសុខក៏ចាប់ផ្តេីមមានអារម្មណ៍ខ្លាចបាត់បង់ជីមីនឡេីង
<អូនសន្យាអូននឹងនៅក្បែរបងមិនទៅណាទេអ្នកណាដាច់ចិត្តទៅចោលមនុស្សដែលគួរឲ្យស្រឡាញ់ដូចបងនោះ>ជីមីននិយាយទាំងយកដៃទ្រមុខយ៉ុនហ្គីហេីយពួកគេក៏សម្លឹងមុខគ្នាទៅវិញទៅមករួចយ៉ុនហ្គីក៏អោនទៅជិតបបូរមាត់តូចច្រមិចមួយនោះហេីយពួកគេក៏អង្គុយនៅក្រោមថ្ងៃលិចនោះមួយសន្ទុះក្រោយមកយ៉ុនហ្គីក៏យកខ្សែកពីរខ្សែរបៀបគូរស្នេហ៍មានបន្ទោងគុជខ្យងពណ៌ស្វាយ
<នោះបងពាក់ឲ្យ>យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏អោនទៅពាក់ខ្សែកឲ្យជីមីន
<ពាក់ឲ្យបងវិញមក>យ៉ុនហ្គីក៏ហុចខ្សែកមួយខ្សែទៀតទៅជីមីនហេីយរាងតូចក៏យកខ្សែកនោះពាក់ឲ្យរាងក្រាស់
<ខ្សែកនេះតំណាងឲ្យសេចក្តីស្នេហារបស់តេីងចឹងថែរក្សាវាឲ្យបានល្អ>យ៉ុនហ្គី
<អឹម..អូនដឹងហេីយ>ជីមីននិយាយទាំងសប្បាយចិត្តរួចពួកគេក៏អោបគ្នា
<បងមិនឲ្យមនុស្សបងស្រឡាញ់បាត់បងជាលេីកទី២ទេ>យ៉ុនហ្គីនិយាយក្នុងចិត្ត
<តោះល្ងាចដែលហេីយយេីងទៅវិញ>ជីមីន
<តោះចឹង>យ៉ុនហ្គីនិយាយរួចក៏កាន់ដៃគ្នាទៅផ្ទះលោកយាយលោកតាវិញ

<មកហេីយហ៎ចៅមិចដែរនៅទីនេះ>លោកយាយ
<បាទលោកយាយនៅទីនេះសឹងតែដូចដេីមទាំងអស់>ជីមីន
<តោះចឹងចៅឆាប់ឡេីងទៅរៀបចំទៅនឹងអាលញ៉ាំបាយជុំគ្នា>លោកយាយ និយាយរួចពួកគេក៏ឡេីងទៅខាងលេីរៀបចំខ្លួនបាត់ទៅ។ប្រហែល30នាទីក្រោយមកពួកគេក៏ចុះមកញ៉ាបាយជុំគ្នារួចក៏ឡេីងទៅបន្ទប់បាត់ទៅ។

#ក្នុងបន្ទប់
<បងគេងនៅខាងលេីទៅអូនអាចទៅគេងលេីសាឡុងបាន>ជីមីន(ដោយសារនៅផ្ទះមានបន្ទប់តែបីទេីបពួកគេត្រូវគេងជាមួយគ្នា)
<មិនបាច់ទេឡេីងមកគេងជាមួយគ្នាមក>យ៉ុនហ្គីនិយាយរំអុកឲ្យជីមីនមកគេងជាមួយខ្លួន
<តែ...>ជីមីនរាងស្ទាក់ស្ទេីរ
<យ៉ាងមិចអូនខ្លាចបងមែនទេ>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងងក់ងរជីមីនដោយមិនចង់ប្រកែកក៏ឡេីងគេងជាមួយគ្នា។
មួយសន្ទុះក្រោយមកជីមីនមានអារម្មណ៍ថារសេីបៗដូចមានអ្នកណាកំពុងអង្អែលពេញខ្លួនគេចឹងពេលគេងាកមេីលក៏ឃេីញដៃរាងក្រាស់អង្អែលខ្លួនគេ។
<យ៉ុនដកដៃបងចេញមេីលអោបៗធម្មតាមិនបានមែនទេចាំបាច់អង្អែលអូនគេងមិនលក់ទេ>ជីមីននិយាយទាំងមុខក្រម៉ូវ
<សាច់អូនទន់ម្លេះហេីយឡេីងរលោង>យ៉ុនហ្គីនិយាយទាំងងេីបមកខាងលេីរាងតូច។

TO BE CONTINUED 🔜💘
អរគុណសម្រាប់ការអាន😊🙏🏻សូមអភ័យទោសរាល់កំហុសខុសឆ្គង☺️✨