Mavinin en kesif renginde kurdum düşlerimi,
Umuda en çok orada sarıldım,
Bulutların en tepesinde sevdim seni,
Ağaçların en yeşilin de tutundum sana,
En çok gözlerinde okudum şiirleri,
Aşıkları en çok çiçeklenen kalbin de gördüm,
Baharlar gördüm en belirgin haliyle,
Kızıl saçlı kız çocukları gördüm gülüşünde,
Bu sokaklar da hatırladım seni,
Bu şehrin pervahsız karanlığın da sensiz yağmurlar da ıslandım,
En çok ben yandım,
En çok ben dikenlerin içinde yalnız kaldım,
Sen yoktun o zamanlar,
En verimli topraklar da soldum ben.
Bulanık sisli bir kayık aldı düşlerimi,
Aydınlık sevgilerin en doruklarına çıkardı beni.
-Cihat
