Yarımdır insan. Bütünüyle, duygularıyla, korkularıyla, sevdikleriyle... Yarımdır. Bir insanı tam eden tek obje, gerçek bir sevgidir. Hissedilerek yürürlüğe girmiş gerçek bir sevgi insanı yarım olmaktan kurtaran sevgidir. Sevilen biri yarım olmaktan tamamen kurtulur. Seven kişi ise yarım kalır, eksik kalır. Sevilen insanlara baktığımızda hayatı en kolay yaşayanlar olarak görürüz. Çünkü bu kişiler sevme ihtiyacı duymaz. Onlar dünyanın en rahat insanı olmuştur. Bu yüzden gamsız olabilme duygusu onlar da daha ön planda seyredilir. Birini kırmak onlar için çok normaldir, korkmazlar. Fakat seven insan birini üzmekten korktuğu için kendinden bile geçer. Görünen o ki genel de sevilen insan bu savaşı kazanır. Seven yenilir. Fakat bu tam anlamıyla böyle değildir. Çünkü insan sevgiye layık olmayan birilerini sevdiği için sevilmemiş ve yarım kalmıştır. Yanlış insanlara yüklediğimiz değerleri doğru insanlara vermemiz gerekir. Tam olabilmek için doğru insanları sevin. Çünkü hayat tek bir insan üzerine kurulu değildir. Hiç kimse sizin kadar değerli değildir. Yarım kalmakta tam olmakta sizin elinizdedir. Bunları yapmazsak kendimize yaptığımız kötülükle kalmış oluruz. Siz siz olun gözyaşlarınızı akıtanları değil o gözyaşları silenleri sevin. Zira yarım kalmış elma zaman geçtikçe yorulur ve çürüyüp ölür...
-Cihat
