BİR YOKLUĞUN SENFONİSİ

11 1 0
                                    

Yokluğun gülden bahçeler kurdu bu canda,
Kırık bir kalpte sevdim seni ben,
Savaşlar, ihtilaller oldu sensiz bu gövde de,
Hastalandım bazı gecelerde,
Uykusuz kaldım üstelik,
Son bir türkü söyledim sana şiirim de.
Yokluğun sevgili yar,
Yokluğun çığırından çıktı artık,
Güz geldi, yapraklar döküldü,
Bulutlardan boşandı yorgun yağmurlar,
Çınar ağacına kazıdığımız sevdamız kırgın sana,
Sakallarımı okşayan rüzgar da dahil buna...

Mavi Ve ŞiirHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin