İnsan en çok bir şeyleri düzeltmekten yorulur bu hayatta. Sevdiklerine karşı sağduyulu olmaktan asla kaçınmaz fakat en sonunda yıkılan yine kendisi olur. Bu hayatın bir kuralıdır aslında; en çok umursayan değil en çok umursanan yara almadan çıkar bu savaştan. Güzel insanlar, verilen her türlü mücadelenin bir gün mutlaka geri iadesini en güzel mükâfatlarla alacak. Bu da başka bir kuraldır aslında; en çok üzen değil en çok üzülen yaralarıyla iyileşip çıkar bu savaştan. Kısacası bu hayat geçici bir heves ve zamansız akan kısa bir ömürden ibarettir vesselam...
