5.Bölüm-Okuldan Atıldın!

1.6K 86 16
                                    

Selam aşklarım umarım iyisinizdir  <3
Kitapta ufak bir değişiklik yaptım

Devamı 17 oy olunca gelecek iyi okumalar...💖💖

Çağan Efe Akdan:
Ankaradan İstanbula gelmiştik şuan yatağımda yatıp ellerimi başımın altına koymuş nazı düşünüyordum.

Ailesinden görmediği sevgiyi benden beklediğini söylemişti ailesi Naza birşeymi yapıyordu?

Güya unutacaktın Çağan...

Tuananın dosyasına baktığımda sadece Annesinin Tuana daha küçükken öldüğü yazıyordu onun dışında başka hiçbir bilgi yoktu.

Eğer o herif Nazıma zarar veriyorsa onu geberteceğim...

Bunları düşünerek uykuya daldım yarın çok önemli bir işim vardı. Ardanın adamını yakalamıştım. Böylece Ardayı buraya çekecek Naz olmadan O Arda şerefsizinin işini bitirecektim.

▪︎▪︎▪︎
Tuana Naz Tiryakiden:

Çağan gideli 1 gün olmuştu o süreç içinde hiç odamdan çıkmadım.

ne bekliyordun Naz? Birinin seni gerçekten sevmesinimi? Okulda bile arkadaşım yoktu kimse ne bana karışır nede benle arkadaşlık kurmak isterdi.

Abim ve babamın evde pek durduğuda yoktu bu aralar bi işler çeviriyolardı.

Kafamı azda olsa toparlayabilmiştim... yarın okula gidecektim bi umut belki devamsızlığım silinebilirdi.

Çalışma masama geçip oturdum. Çağanın beni görmeye geldiği gece benim hakkımda dediklerini duymuştum oda bana aşık olduğunu ama imkansız olduğumuzu söylemişti.

Gözlerim dolmaya başladı. Haklıydı... biz imkansızdık o ay iken ben onu yakan bir güneştim biz...belkide bilmiyorum ben ona olan aşkımı hep kalbimde yaşayacaktım.

O gitti...unut artık onu Naz Çağan sadece öylesine bir hevesti.

Yavaş adımlarla yatağıma doğru ilerleyip yattım artık Çağanı umursamayacaktım unutmaya çalışıp sadece derslerime odaklanacaktım.

Yavaş yavaş gözlerimi kapatıp kendimi uykuya teslim ettim.

Sabah olduğunda yüzüme vuran güneşle gözlerimi açtım doğrulup yatağımdan çıktım Banyoya gidip gerekli şeylerimi yaptıktan sonra okul üstümü giyip Saçımı at kuyruğu yaptım aşağı doğru indim babam ve abim salonda oturmuş konuşuyorlardı dinlemeye başladım.

Kemal:Oğlum...bak ne güzel işte eğer gidersen çok güzel imkanlar çıkacakmış karşına hatta belki zengin bile olabiliriz.

Arda:Hemen kandın mi baba!? Ya bizi işleten biriyse kim durduk yere gel İstanbuldaki şirketin başına geç der!?

Kemal:Salak oğlum... En azından bir şansını dene! Ya çok zengin olursak o zaman okumana bile gerek kalmaz!

Dedikleri şeyleri umursamadim yine kim bilir ne saçmalıyordular kapıyı açtımki babam bağırdı.

Kemal:Nereye lan!?

Dinlemeden kulaklığımı takıp evden çıktım en sevdiğim şarkıyı dinleyerek yağmurun altında dolaşıyordum.

~

Olmayacak bi' hayale, kaptırdım kendimi
Sonra kuşkular, sardı bedenimi
Kocaman bir aşkın, içinde kayboldum
Bulamam yolumu, sen olmayınca

OyunBozan|+18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin