lost medicines | ryeji

10- değişim

Kendisini sarsan bir elle hafifçe araladı gözlerini. Karşısında ıslak saçları ve bornozuyla duran birini gördü. Hala uyku sersemi olduğu için kim olduğunu tam kestiremese de kaşları çatılmıştı. İsmini sayıklıyordu.

"Ryujin, uyan!"

Güç bela kendine gelmeyi başarmıştı Ryujin. Hala üstünde inanılmaz bir yorgunluk vardı. Anca şimdi farkına varabilmişti karşısında duranın Yeji olduğunu. "Duştan çıktığımda sana seslendim, cevap vermeyince bir bakayım dedim. Ah cidden uyuyakalmışsın Ryujin-ah. Bu kadar mı yorgundun?" deyip yanına oturdu. Yüzünde düşünceli bir hal vardı. Yattığı yerden doğruldu Yeji onu izlerken. Sonra da derin bir iç çekip geri kalktı. "Eğer istersen bugün gitmey-" demesini bitirmeden sözünü kesti Ryujin. "Hayır. Bu gece gidelim nereye gideceksek." sesinde hala uyku vardı ama yine de büyük bir kararlılıkla söylemişti bunu. Daha fazla ertelemeden hemen bitsin istiyordu bu tanışma faslı. Yeji önce bu dediğine şaşırsa da sonra gülümsemeye başladı. Onu böyle görmesi mutlu ediyordu.

Ryujin iyileşiyordu.

"O zaman ben hemen giyinip geleyim." dedi bir kız çocuğu gibi ve odasına doğru koştu. Bu hareketi ise gülümsemesine neden olmuştu. Uzun zamandan sonra bu ilk samimi gülümsemesiydi.

Aslında şöyle bir baktığında Yeji ile tanıştığından beri ona ilklerini yaşattırmıştı. İlk defa kalbinin attığını hissetmesini sağladığı gibi mesela. Yavaş yavaş kendisini karanlık odanın bir köşesine attığı ruhu uyanıyordu. Biliyordu Yeji'nin ona iyi geldiğini. Zamanla üstündeki laneti de kaldırabileceğini biliyordu. Uzattığı o eli boşuna tutmamıştı. Yeji'ye güvenmesi gerekiyordu, öyle de yapacaktı.

Yarım saatlik sıkıcı bir bekleyişin ardından sonunda hazırlanabilmişti. Odasının kapısını açtı ve salona doğru ilerledi. Karşısında duran kişiye önce inanamadı. Bu bambaşka biriydi. giydiği siyah mini elbise ve saçları, yüzündeki makyaj... Öyle farklıydı ki şu anda ona yaklaşmakta olan kişi. bir an ne yapacağını şaşırmıştı. Bir kadın en fazla ne kadar göz alıcı olabilirse Yeji de öyleydi. Yine kalbi hızlandı, farkında olmadan her bir tarafını inceledi vücudunun. Eşsizdi. Onun aksine çok çekiciydi.

Oturduğu koltuktan kıpırdandı hafifçe ve gözlerini kırpıştırdı. Yüzündeki gülümsemeyle önce kendine sonra da Ryujin'e baktı. "Nasıl olmuşum?"
bir süre cevap veremedi. Sadece onu izliyordu. Öyle etkilenmişti, öyle özenmişti ki. Kendini bu şekil hayal etmeye bile zihni varmıyordu. "Çok güzel." dedi kısık bir sesle.
"Çok güzel gözüküyorsun Yeji." buna karşılık başını öne eğip daha da gülümsedi ve teşekkür etti.

"Gidelim mi artık o zaman?" demesine karşılık kafasını salladı. İkisi de kapıya doğru yöneldi. Yeji tam kapıyı açacakken Ryujin arkasından kolunu tuttu ve durdurdu. Bu ani hareketi tahmin etmediği için şaşırmasına sebep olmuştu. Tuttuğu koluna ve ona bakıp ona söylemek istediği şeyi bekledi. Kafasını önce öne doğru eğmiş olan Ryujin, tekrardan Yeji'ye döndü. Artık değişme zamanı gelmişti.

"Bana makyaj yapmayı öğretir misin?"

Bunu demesine karşılık gülümsedi Yeji. Çok içtendi bu seferki. Sanki bir şeyleri başarmış gibi gurur dolu baktı ona. Ardından da hızlıca sarıldı Ryujin'e. Ne olduğunu anlamaz bir şekilde durduğu yerde kalakalmıştı. Tek istediği biraz makyaj yapıp güzelleşmesiydi fakat bu Yeji'yi duygulandırmaya yetmişti. Onu anlamakta cidden güçlük çekiyordu. Herhangi bir karşılık veremedi şaşkınlığı yüzünden. Yeji ise bir elini saçına koyup okşadı. Deli gibi atan kalbi bu durum için güçlü değildi.

"Cidden çok hızlı iyileşiyorsun Ryujin."
her ne kadar ondan istediği şey Ryujin için çok bir anlam ifade etmese de Yeji için bu çok büyüktü. Çabalarının boşa çıkmaması onu fazlaca sevindirmişti. Onu hayata geri kazandırmak amacıydı ve öyle de oluyordu. Bedenini kendisinden ayırıp tekrar mutluluktan kısılan gözleriyle ona baktı. Ryujin ise buna karşılık kendini ani ve yanlış bir hareket yapmaması için zor tutuyordu. Yine bir ilki yaşatmıştı ona. İlk defa biri ona bu kadar içten sarılmıştı.

Elinden tutup odasına geçirdi ve elini omuzlarına koyarak koltuğa oturttu. Ardından makyaj masasına yöneldi ve ryujin için uygun bir renk tonunda, parlak bir ruj seçti.
"Önce ben göstereyim sonra sen yap."

Elinde tuttuğu rujun kapağını açtı ve dudaklarına doğru yöneldi. Bir eliyle başının yan tarafını tutarken diğer eliyle dudaklarına sürüyordu yavaşça ruju. Nefesini tuttu ryujin, böylesine yakınken normal davranamıyordu. Yeji'nin gözleri Ryujin'in dudaklarındayken, Ryujininkiler Yeji'nin gözlerindeydi.

Yaklaşık on dakikalık bir süre sonunda Ryujin'in de makyajı bitmişti. Çok abartılı bir makyaj değildi fakat ilgi çekici olmasını da sağlamıştı. Kendisine aynadan baktığında ise karşısında onun gözünde bambaşka biri vardı. Saçlarını açmıştı ve yaptığı bu makyaj onun yüzüne bambaşka bir imaj kazandırmıştı. Sessizce baktı karşısındaki yeni kendisine. Her şey değişecekti bu gece. Kaybettiği o boş zamanları toparlayacaktı bu geceden sonra. Yeni arkadaşlar, yeni çevre, yeni bir Ryujin...

Zavallı bir kızcağız olmak geride kalmıştı artık.

Bundan sonra kendi kararlarını kendi verecekti ve kimse ona karışmayacak, karışamayacaktı. Kimse onun yerine karar veremeyecekti. Kaybolan tozlu kanatları özgürlüğün tadını çıkarmak için tekrar havalanacaktı.

Ryujin tekrar hayata dönecekti.

Aynadan arkasında onu gülümsemekten gözleri kısılmış bir şekilde izleyen Yeji'ye baktı. Ardından da arkasını dönüp ona doğru yaklaştı. Sol elini iki eli arasına alıp havaya kaldırdı. Ryujin de kocaman gülümsedi ona bakarak.

"Teşekkür ederim Yeji." derken sesi çatallı çıktı. İçindeki duygular çok fazlaydı. Ama ağlayıp onca emeği boşa götürmeyecekti.
Daha çok sıktı elini ve ona doğru yaklaştı. Boyu kendisine göre daha uzun olduğu için ayak parmaklarının üzerine basıp yükseldi ve daha da yaklaştı yüzüne doğru. Yeji ise olduğu yerde tepki vermeden Ryujin'in ne yapmaya çalıştığını izliyordu.

Dudağını yanağına hafifçe bastırdıktan sonra anladı ne yapmak istediğini. Hafifti dokunuşu ama öyle sıcaktı ki hissiyatı... Odada hızlıca birbiri için atan iki kalp ile yıkıldı kalan son soğuk duvarlar.

Yıllar sonra buluştu iki kalp, içinde yalnız kaldığı karanlık kuyudan çıkarak.

---