➸ 𝐊𝐀𝐘𝐈𝐏 || 𝐀𝐘𝐀𝐍𝐃𝐎

「Cinayet」

🩸

Zil sesi adeta bir işkencenin bittiğini gösteren bir işaret gibi geldi. Tüm ders boyunca öldürme planımdan kaynaklı aklımdan binlerce düşünce geçmişti. Zaman geçmek bilmemişti ve şimdi sakin kalmalıydım.

Göz ucuyla sınıfta bulunan dolaba baktım. Geçen tenefüs üstümü değiştirdikten sonra karate kulübünden aldığım bir sopayı dolaba saklamıştım.

Raibaru bizim sınıftaydı. İlk gün onun fotoğrafını Senpai'min yanında görünceye kadar aynı sınıfta olduğumuzu farketmemiştim bile. Tek umurumda olan Senpai'mdi.

Yavaşça ayağa kalktım ve sahte ifademi takınarak Raibaru'ya seslendim.

"Merhaba, Raibaru. Seninle özel olarak konuşabilir miyiz?"

Birkaç saniye kim olduğumu çıkartmaya çalıştı.

"Pardon..? Adımı nereden biliyorsunuz?"

"Benimle geldiğinde adını nereden duyduğumu anlayacaksın. Gerçekten önemli bir konu."

"Ama Osa-"

"Sorun değil Raibaru. Burada bekleyeceğim. Fazla uzun tutmasanız iyi edersiniz!" dedi Osana. Kendi ölümünü elleriyle hazırladığının farkında bile değildi.

"Tamam.. Gidelim."

Sınıfımın hemen yan tarafında bulunan kantine geldik. Masalardan birine oturdum ve onun da oturmasını bekledim.

"Ne konuşmak istiyorsunuz?" dedi tatlı sesiyle.

"Öncelikle konuşmak istediğim konu Budo Masuta. Bu konuyu nereden bildiğimi soracaksın elbette ama tek istediğim Budo'ya küçük bir yardımda bulunmak."

Şaşkınlıkla gözlerini gözlerime dikti ve rahatsız olduğunu belirterek yerinde kıpırdandı.

"Şey.. dinliyorum.."

"Budo ile sen eskiden çok yakınmışsınız fakat neden olduğunu onun da bilmediği bir şekilde aranız bozulmuş. Onun morali çok bozuk Raibaru. Lütfen son bir kez onunla konuşur musun?"

Raibaru'nun gözlerinin dolduğunu farkettim. Bu kadar hassas bir konu muydu bu? Şuanda tek istediğim onun bunu kabul etmesiydi.

"Üzgünüm ama bu benim için hassas bir konu. Onunla konuşmayı bende istiyorum ama o hala benimle konuşmak istiyor mu?"

Umutla gözlerime baktı ve onayla başımı salladım.

"Elbette. Eğer o istemeseydi burada olmazdım. Seni karate kulübünde bekliyor." gülümsedim.

Tereddütle ayağa kalktı ve sakinleşmeye çalışarak derin bir nefes aldı. Bana doğru minnettarlığını göstererek eğildi ve yavaş adımlarla uzaklaştı.

Hala başardığıma inanamıyordum. Sabırsızlıkla sınıfa doğru yöneldim ve sıkılmış bir ifadeyle sırasında oturan Osana ile karşılaştım.

"Hey! Raibaru nerede?" meraklı gözlerle bana baktı ve ayağa kalktı.

"Budo'nun yanına gitti. Şuan özel konuşuyorlar."

Gözleri fal taşı gibi açıldı ve duyduklarına inanamıyormuşçasına bana baktı.

"Budo mu? Bu imkansız! O ikisi.." devamını getirmeden sustu.

"O yokken seninle Taro hakkında konuşmak istiyorum. Ondan hoşlandığını biliyorum."

"Ne?! Hayır ben.. Ben ondan hoşlanmıyorum!"

Yüzü kıpkırmızı kesildi ve utançla yüzüme baktı. Kendisi de saçmaladığının farkında olacak ki pes ettiğini gösteren bir nefes verdi.

"Ona söyleyecek misin?"