➸ 𝐊𝐀𝐘𝐈𝐏 || 𝐀𝐘𝐀𝐍𝐃𝐎

「Kayıp」

🌸

"Haklısın Senpai. Ama her şey geçmişte kaldı. Konusunu açtığım için üzgünüm."

Yoğun bir pişmanlık hissediyordum. Bu da yeni hissettiğim duygulardan biriydi. Senpai'mi bu şekilde üzgün görmeye dayanamıyordum.

"Hayır, hiç sorun değil.. Bilmeye hakkın var Ayano-Chan. Karnını doyurdun mu?"

"Hayır Senpai. Duş uzun sürdüğü için bentomu yiyecek zamanım olmadı."

"O halde benim bentomdan alabilirsin. Fazlaca var. Aç kalmak sağlıklı değil unutma."

"Teşekkür ederim ama artık gitmeliyim. Budo'nun nasıl olduğuna baksam iyi olacak."

Budo gerçekleri öğrenmiş ve beni ele vermiş olabilirdi. Gidip bunu kontrol etmeliydim. Her ne kadar istemesem de Senpai'min yanından kalktım ve el sallayarak uzaklaştım.

Öncelikle karate kulübüne indim. Kapıyı yavaşça açtığımda içeride sadece Sho ve Shima vardı. Shima'nın gözleri ağlamaktan kıpkırmızı olmuş, Sho ise destek olurcasına elini omzuna atmıştı.

"Ayano-Chan! Ah, çok kötü bir şey oldu!" Shima devamını getiremeden yeniden hıçkırıklara boğuldu. Budo, neden Raibaru'nun kendisinden uzak durduğunu öğrenmiş olmalıydı.

"Shima, kendini zorlama. Ayano-Chan sana anlatabilirim ama bu uzun bir hikaye ve Shima'nın bunu şuan yeniden duymak istediğini sanmıyorum."

"Sorun değil Sho. Her şeyi öğrendim."

İkisi de kafalarını kaldırarak bana şaşkınlıkla baktılar. Onların meraklı gözleri karşısında açıklama yapma gereği duydum.

"Taro bana yaşananları anlattı ve Raibaru'nun buraya geldiğini duydum."

"Biz ondan saklamak istedik. Hiçbir zaman böyle bir şeye yol açtığını bilmesini istemedik. Ama böyle olmamalıydı!" Shima daha sert bir şekilde ağlamaya başladı.

"Peki onların ne konuştuklarını duydunuz mu?"

"Hayır. Budo bizi kulübe sokmadı ve Raibaru ile içeride yalnız kaldılar. Sonrasında kendini kulüpten dışarı attı ve şuan nerede bilmiyoruz. Sen gördün mü Ayano-Chan?" diyerek sordu Sho.

Sanırım henüz buna benim yol açtığım bilinmiyordu. Bundan ziyade eğer Raibaru'nun Osana'nın yanında olmadığı zaman diliminde Osana ile birlikte olduğum öğrenilirse bu çok ciddi bir sorun olurdu.

Ve cinayet haberi yayıldığı zaman Budo'nun benden şüpheleneceğini adım gibi biliyordum. Beni ele vereceğini de öyle. Başka bir ölüm yolu seçmediğim için ve öfkeme yenik düştüğüm için kendime lanetler okuyordum.

"Hayır görmedim. Nereye gitmiş olabilir?"

Aradan saatler geçti. Kimse Budo ve Raibaru'nun nerede olduğunu bilmiyordu. Taro ise çocukluk arkadaşının etrafta olmaması nedeniyle endişeye kapılmıştı. Derse girmiştik fakat hiçbirimizin kendini derse verdiğini zannetmiyordum. Şimdi ise temizlik saatiydi ve hepimiz kantinde oturuyorduk.

"Her ne olursa olsun Budo kendine bir şey yapmaz. Eminim Raibaru'da iyidir." dedi Juku.

"En son Budo ortadan kaybolduğunda Raibaru'nun bizimle görüşmeyi kesmek istediğini söylediği ve kulüpten çıktığı zamandı." dedi Mina.

Herkes onayla başını salladı.

"Peki ya Osana? Ondan hiç haberiniz var mı?" diye sordu Taro endişe içinde.

"Osana'yı pek tanımazdım ama senin dibinden hiçbir zaman ayrılmadığı bir gerçek. Raibaru kaybolunca onun yanına gitmiştir." dedi Sho güven verici bir ses ile.