➸ 𝐊𝐀𝐘𝐈𝐏 || 𝐀𝐘𝐀𝐍𝐃𝐎

「Okula Dönüş」

🌸

3 Gün Sonra

Geçen 3 günlük süreçte kendimi odama kilitlemeye devam ettim. Elbette bol bol düşünmeye zamanım olmuştu ve Taro'dan yalnızca bir yandere dürtüsü sebebiyle hoşlandığımı anlamıştım. Bu şekilde düşünmek daha hızlı toparlanmama yardımcı olmuştu.

Aynı zamanda Budo'dan hoşlanmaya başladığımı kendime itiraf etmiştim. Elbette aceleci davranıp her şeyi önceki sefer gibi mahvetmeyecektim ama duygularımı bir süre test edip sonrasında karar verecektim. Tüm bu tatil ben dahil hiç kimseye iyi gelmemişti, buna emindim.

Sabah erkenden uyandım ve saçlarımı bağlayıp okul üniformamı giydim. Kahvaltı ettim ve evden çıkmak üzereyken bir mesaj aldım. Mesajı açtığımda Budo'dan geldiğini anladım.

Budo: Günaydın ortak. Evinin önünden geçiyordum, neden birlikte gitmiyoruz?

Onu öptüğümden beri yalnızca 4 gün geçmişti ve bu kadar rahat olmasını anlayamıyordum. Belki de bu durumu benim kadar büyütmemişti ve bu şekilde düşünmek biraz moralimi bozmuştu. Hızla çantamı toparlayıp evin önüne çıktım ve onunla karşılaştım.

Onu okul üniforması ve bandanası içinde görmeyeli uzun bir süre olmuştu. Ayrıca tatilde bronzlaşan cildiyle daha da harika görünüyordu. Kendimi silkeledim ve yanına gittim.

"Her şeyin başladığı yere yeniden dönüyoruz ha? Nedense bu dönem daha eğlenceli geçecekmiş gibi hissediyorum." dedi ve yürümeye başladık.

"Ben nedense böyle düşünmüyorum."

"Bu arada neden aramalarıma ve mesajlarıma cevap vermedin? Neredeyse evine gelecektim. Taro ile buluştunuz değil mi?" dedi merakla.

"Buluştuk ama benden ayrıldı."

Bir anda durdu ve söylediklerimin gerçek olup olmadığını anlamak istercesine yüzüme baktı. O kadar ağlamıştım ki artık dökecek daha fazla yaşım kalmamıştı. Ne diyeceğini bilemeyerek sessizliği sürdürdü.

"Onu gördüğüm anda yüzüne yumruğumu atacağım. Adi pislik." dedi sinirle solurken.

"Gerek yok, Budo. Benden ailesi yüzünden ayrıldığını söyledi ve düşününce hiçte saçma gelmiyor. Neredeyse bir katil olduğum anlaşılıyordu." dedim buruk bir ses ile.

"Ama mahkeme sonunda masum olduğun anlaşıldı. İsteseydi ailesine de karşı çıkabilirdi. Seni üzdüğü için onu asla affetmeyeceğim." dedi.

Yolun geri kalanını konuşmadan yürüdük. İkimizin de sinirleri bozuktu ve sessiz kalmaya ihtiyacımız vardı. Okula geldiğimizde ayakkabılarımızı değiştirdik ve sonradan kulüpte buluşmak üzere sınıflarımıza ayrıldık.

Raibaru ve Osana'nın boş olan sıralarına baktım. İkisini de bir hiç yüzünden öldürmüş olmak ilk defa beni üzmüştü. Hem de bu cinayete masum olan başka biri, Budo da karışmıştı. Kendimle beraber herkesi belaya sürüklüyordum.

Çantamı masama bıraktıktan sonra kulübe gittim. Uzun zaman sonra burada olmak beni mutlu etmişti. İçeri girdiğimde tıpkı ilk gün olduğu gibi herkes oturmuştu ve sohbet ediyordu. Ama bu sefer Budo da içerideydi.

"Birileri gelmiş sonunda. Ah, bu kızların hazırlanması yok mu..." dedi Sho.

"Okulun ilk günü o yüzden kalkamamış olabilir! Hem sen geçen sene ilk gün uyumaktan okula gelememiştin bile." dedi Shima. Bu ikisi konuşmaya başlamış mıydı?

Bakışlarımdan anlamadığımı anlayan Mina cevap verdi.

"Shima ve Sho resmi olarak çıkmaya başladılar!" dedi bağırarak ve alkışlamaya başladı.