➸ 𝐊𝐀𝐘𝐈𝐏 || 𝐀𝐘𝐀𝐍𝐃𝐎

「Gerçekleşen Hayaller」

🌸

O gece yıldızlar üzerimizde parlarken Senpai'm beni öptü.

Kolumdan tutup kendine çekti ve dudaklarını dudaklarıma kapadı. Duygulu bir öpücüktü ve söylemek istediklerini, acılarını bu öpücüğe taşımıştı sanki.

Ona geri yanıt verdiğimde ise şaşırmıştı. Aslında şaşırması anlamsızdı çünkü ona olan ilgimi çoktandır biliyor olmalıydı. Bacaklarım ve ellerim titriyordu ama ondan destek buluyordum. Her konuda olduğu gibi...

Yavaşça geri çekildiğimizde birbirimize baktık. İkimiz de bunun çok ani ve beklenmedik olduğunu biliyorduk. Utanarak geri çekildim ve gözlerimle yeri delmeye başladım.

"Ayano-Chan.. Ben.. Üzgünüm.. Ne yaptığımı bilmiyordum." dedi bu yaptığına kendisi de inanamıyormuş gibi. Sessizlik sürdüğünde derin bir nefes aldı ve yavaşça elimi tuttu.

"Her zaman yanımdasın ve ben artık sensiz yapamıyorum Ayano-Chan. Eğer rahatsız olduysan bu gece asla yaşanmamış olacak." dedi.

"Senpai.. Duygularımız karşılıklı.. Ben seni seviyorum." dedim ve diğer elimle elinin üstünü kapadım.

Çok geçmeden nazikçe boynumdan tuttu ve izin alırcasına gözlerime baktı. Geri çekilmediğimde beni yeniden öptü ve orada sevgili olduk.

✎ Sabah Vakti

Sabah tamamen dinlenmiş ve dinç bir şekilde uyandım. Uzun zaman sonra hedefime ulaşmak beni kötü düşüncelerimden arındırmış olmalıydı. Aklıma Senpai'min beni öpmesi geldi ve heyecanla okul için hazırlanmaya başladım.

Kendime ve Senpai'me bir bento hazırladım ve evden çıktım. Evden çıktığımda Senpai'mden bir mesaj geldi.

"Günaydın, sevgilim. Seni 5 dakika içinde almaya geliyorum. Bir yere kaçayım deme."

Senpai'm nihayet geldiğinde sarıldık. Bana yaptığım kurabiyelerin çok lezzetli olduğunu ve kardeşinin de çok beğendiğini söyledi. Birlikte aramızdaki çekingenlikle okula gittik. Bu çekingenlik bile o kadar tatlı bir duyguydu ki...

"Dövüş kulübüne mi gidiyorsun? Seni bırakayım. Benim yüzümden performansından geri kalmanı istemiyorum." dedi elimden tutarak.

"Seninle kalmak istiyorum Senpai. Hala kendini berbat hissediyor olmalısın."

"Aksine seninle bir adım daha attığımız için mutluyum. Eğer benim yüzümden derslerinden ve kurslarından geri kalırsan üzülürüm. Bende şimdi kütüphane kulübüne yazılacağım."

"Bu harika! Sen nasıl istersen öyle o halde. Unutmadan sana yaptığım bentoyu vermek istiyorum. Öğlende birlikte yeriz." dedim çekinerek.

"Tadına bakmak için sabırsızlanıyorum. Seni kulübe kadar bırakayım."

Elimi tuttu ve yürümeye başladık. Üzerimizdeki bakışları hissediyordum fakat buna ikimiz de aldırmıyorduk. Aksine Senpai'm beni her defasında kendisine daha çok yakınlaştırdı.

Nihayet kulübe geldiğimizde bana veda etti ve kulübe girdim. Herkes buradaydı.

"O da neydi?" dedi Juku bana. Herkes bir cevap bekliyormuşçasına bana bakıyordu.

"Biz... Sanırım artık sevgiliyiz." dedim kısık sesle.

Mina ağzından alaycı bir gülüş çıkardı ve "bakın ben söylemiştim" dercesine arkadaşlarına bakıyordu.

"Gerçekten mi? Bu harika Ayano-Chan! Tebrik ederim!" dedi Shima ve bana sevinçle sarıldı. Neyse ki bugünkü modum yerindeydi bu yüzden bende ona sarıldım.