Yolda kayan arabayı izliyordum. Beraber gezip dolaştığımız günlerin sonuna gelmiştik. İstanbul'u gezmiş, evlendikten sonra kalacağım yere alışmış ama en önemlisi de Ahves'le vakit geçirmiştim. Beraber geçirdiğimiz günler hafızamda yer edinince suratıma düşen tebessüme engel olamamıştım. Suratımdaki tebessümü fark eden Ahves kafasını hafifçe bana döndürerek, 'Ne oldu?' dedi.
'Hiç.' diyerek önüme bakmaya devam ettim. Bana anlatmadıklarının farkındaydım ama kendimi kapılmaktan alıkoyamıyordum.
Beni sadece aşıklar anlar.
Abimin düğünü için beraber Lapseki'ye dönüyorduk. Kıyafetimi İstanbul'dan beraber almıştık çünkü Ahves aksinin olamayacağına dair net bir konuşma yapmıştı.
'Ahves, Çanakkale'de kendim alabilirim elbisemi.' diyerek kollarımı göğsümde kavuşturdum.
'Ben görmeden mümkün değil.' dedi koltukta daha rahat bir pozisyon alırken.
'Neden?'
'Gidip saçma sapan bir elbise alacaksın,' göz hareleri büyürken ses tonu sertleşmişti. 'Sonra salonda tatsızlık olacak.'
'Sende tatsızlık çıkarma o zaman!' öfkelenmeme engel olamamıştım.
'Alin.' bakışları yüzüme tırmanırken hiç aceleci değildi. 'Gidip o elbiseyi beraber alacağız.'
Dediğini yapmış ve beni o gün götürerek elbise almıştı. Ne kadar ısrar etsem de Ahves Han Alakurt'un inadı bambaşkaydı. Bu zamana kadar istediği her şeyi almasına şaşırmıyordum. Almaması şaşırtıcı olurdu.
'Pek sessizsin.' derken farkında olmadan beni anılardan kopardı Ahves.
'Ne konuşayım ki?'
'Abin evleniyor bir kaç güne.'
'Biliyorum, ardından da biz evleniyoruz.' diyerek kafamı yanımdaki heybetli bedene çevirdim.
Söylediklerimle direksiyonu sıkan parmakları sıkılaşırken, 'Evet, biz evleniyoruz.' dedi.
'Ahves,' diyerek bakışlarımı çenesine indirdim. 'ben bazı söylemediklerinin seyircisiyim.'
Bir süre sessizlik oluşunca bana cevap vermeyeceğini anladım. Beni duyuyordu, buna emindim. Şu an bana bu da yeterdi.
'Beni seyirci olduklarımla vurma.' dudaklarımı yalama ihtiyacı hissederken boğazımdaki yumru varlığını hissettirdi. 'Seyirci kaldığım şeyler sonumu getirmesin.'
Cevapsız kalırken önüme dönerek yolu izlemeye devam ettim. Aramıza sessiz bir anlaşma sokmuştum. O da ben de bu anlaşmanın farkındaydık.
Günler geçmiş hazırlıklar bitmişti. Bugün abim evleniyordu. İçimdeki tuhaf islere anlam veremesemde biraz duygusallaştığımın farkındaydım. Sabah erken saatlerde abimin müstakbel karısı Müjgan ile kuaföre gelmiş ve hazırlanmasında yardımcı olmuştum.
Müjgan oldukça sevimli aynı zamanda da içtendi. Birbirimizi çok sık göremesekte birbirimizi her gördüğümüzde olumlu hisler bırakmıştık ardımızda.
Aynanın karşısında vücudumu inceledikten sonra gözlerimi elbisemde gezdirdim. Dizlerimin altında biten kırmızı kalem elbise bedenimi sarıyordu. Kalın askıları elbiseyi daha hoş gösterirken kalp yaka göğüs dekoltesi elbiseye ayrı bir hava vermişti.
Oldukça sade ama şık gözüküyordum. Saçlarımın salınan uçları dalgalarıyla elbiseye eşlik ediyordu. Müjgan'ın yanına ilerleyerek hazırlıklarının tamamlandığına emin olmak istiyordum çünkü birazdan bizi almaya geleceklerdi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
HURDAHAŞ
Romans'Sik kadar çocuktum bunu gördüğümde. Sevişmenin ne demek olduğunu bir ihanette öğrendim ben Alin.' Hıçkırıklarıma engel olamazken bitsin diye dualar ediyordum. 'Neyse seni daha fazla parçalamak istemiyorum, sonra babam bir gün görevden döndü ve anne...
