Bizim Bebeğimiz

2

Odanın içinde Mina nın ağlama sesleri ile artık başım şişmişti. Her ne kadar ayakta bir ordan oraya sallasamda hala ağlıyordu. Pusat bu gece salonda uyuyacağını söyleyip gitmişti zaten. "Hadi annecim!" alnına bir öpücük kondurup sallamaya devam ettim. Bu sefer dahada ağlamaya başladı. Odanın kapısını hızla açıp ağlamaklı bir sesle bağırdım. "Pusat!" Salonda hareketlenme oldu önce.

"Beste?" Pusat merdivenin ucuna hızla geldiğinde kucağımdaki Mina'yı gösterdim.

"Susmuyor!" Hızla merdivenler çıktığında odaya girdim oda arkamdan girip kapıyı kapattı.

"Gel babacım." Kucağımda ağlayan Mina'yı alıp omzuna koyduğunda bir anda Mina sustu. Başını babasının boynuna gömüp küçük parmaklarını diğer omzuna koydu. "Babayımı istiyordun sen?" Pusat küçük sırtını sıvazlarken hafiften salladı kucağında. İç çekerek yatağa oturdum. Gözümden akan yaşı hızla silerken Pusat yanıma oturdu. "Süt içsin benim kızım." Başımı sallayıp ğöğsümü açtım yavaşça. Mina tekrar kucağıma geldiğinde Pusat'ın baş parmağını sıkıca tutuyordu. Mina anında mememi kavradığında gözümden bir yaş daha aktı. "Ağlama."

"Hiç iyi bir anne değilim," derken artık göz yaşlarıma hakim olamadım. "Yapamadım ben Pusat... Baksana susturamıyorum bile." Pusat saçımı okşayıp göz yaşımı sildi.

"Sorun sende değil. Benimde ilk baba oluşum. Bak bir bebek nasıl uyutulur bilmiyordum, Mina sayesinde öğrendim güzelim. Ağlak bir bebeğimiz varsa bizim suçumuz mu?" Son dediğine göz yaşlarımın arasından gülmüştüm.

"Ağlak kız seni." Mina nın tutum tutum olan saçını okşadım.

"Beste?"

"Hı."

"Mina daha üç dört haftalık. Annemler Çanakkale den ziyarete gelmek istiyorlar." Başımı olumlu anlamda salladım.

"Gelsinler."

"Halanlar?" Tina salladım başımı. Annemle babam trafik kazasında ölmüştü halam ve teyzem vardı sadece.

"Onlarda gelmek istiyor. Hepsi aynanda gelir." Yutkunup başını salladı.

"Peki ya..." devam etmek yerine sustu önce. "Bunca karmaşanın içinde-"

"Boşanma mı?" dediğim şeye başını sallarken iç çekip konuştum. "Haklısın karmaşa var Mina da çok küçük... En azından Mina bir aylık falan olsun boşanma işlemlerini yaparız." Artık ikna olduğunu düşündüğümden açık konuşuyordum. Pusat iç çekip cevap vermedi. Mina mememi bırakıp kucağımda uykuya daldığında beşiğine koymak için ayağa kalktım.

"Dur koyma." Pusat kucağımdan Mina'yı alıp yatağın ortasına koydu ardından bir tarafına geçip onu izlemek için elini yanağının altına koyup dirseği ile destek aldı. "Kızım ile uyumak istiyorum." Başımı sallayıp bende onun gibi yattım diğer tarafına. "Beste?" Pusat'a baktım.

"Mina doğmadan önce ona yaptığımız odada kalıcak mı?" Her ne kadar Pusat ile o zamanlar konuşmasakta her detayına kadar alıp odasını hazırlamıştık. Başımı iki yana salladım.

"O zaman gitmiş olurum bu evden ama Mina arada sana ziyarete geldiğinde o odada kalabilir." Cevap vermek yerine Mina nın karnını okşadı.

"Çok güzelsin..." derken yanağından öptü. "Her şeyimsin..." Şuan Mina'yı böyle sevdiği gibi benide sevdiği günler aklıma geldi. Çok mutluyduk cidden nolmuştu bize? "Anne kıskandı galiba." İstemsizce gülümseyip bende Mina nın yanağından öptüm.