Bizim Bebeğimiz

5

"Beste?" Koluma dokunan el ile yerimde sıçradığımda Pusat olduğunu gördüm. "Benim korkma..." Göz ucuyla bebek arabasına baktığımda Mina hala uyuyordu. "Hadi kalk eve gidelim." Başımı olumlu anlamda sallayıp yerdeki botlarımı hızla giyinip doğruldum. Pusat ceketini omzuma koyduğunda uykulu gözlerle ona baktım. Bebek arabasını kendi alıp sürmeye başladığında küçük çocuklar gibi peşinden gidiyordum. Hava baya kararmıştı. Asansöre bindiğimizde Mina nın üstünü biraz daha örttüm.

"Güzel kızım." diye mırıldanıp iç çektiğimde Pusat gülümseyerek Mina'yı öptü. Asansörden çıktığımızda bu sefer bebek arabasını ben aldım. Dönen kapıdan geçip durduğumda soğuk hava ile karşılaştım. "Araba nerde?"

"Getiriyorlar." Üzerimdeki ceketi hızla çıkartıp Mina nın üzerine örttüm. Pusat beni kendine çekip kollarımı ovalamaya başladığında şaşkınlıkla yüzüne baktım. "Sende hasta olucaksın sonra?" İç çekip başımı ğöğsüne koyduğumda huzur bulmuştum resmen.

Dört hafta sonra boşanma davamız vardı...

Araba geldiğinde geri çekilmek zorunda kaldım. Mina'yı Kucağıma alıp arabaya bindim. Pusat şöför koltuğuna oturup kemerini taktı ardından kucağımdaki Mina'yı öpüp arabayı çalıştırdı.

Yol boyu tek ses Mina nın kıvranması olmuştu eve geldiğimizde hemen beşiğine yatıp uyumuştu zaten.

"Yarın sabah geliyorlar. Annemler ile halanlar" dediğinde Pusat'a döndüm. Yatakta duran yastığı alırken alt taraftaki yorganıda aldı. "Geldiklerinde aynı odada kalmak zorundayız." Başımı salladım. "Bir kaç gün sonrada lansman var Beste. Karım olarak gelmen şart."

"Olsun gelirim." İç çekip başını salladı. "İyi geceler..."

"Sanada." Pusat odadan çıkıp kapıyı kapattığında iç çekerek yatağa oturdum.

Ne yapıcaktım? Sabah bir şans daha veririm diye gitmişken boşanıyorduk, hayır kötüsü Pusat da kararlıydı artık. Kötüsü değil artık Beste, iyi olan bu.

~

"Hoş geldiniz!" Pusat, Mina'yı kucağına almış arkamda dururken ben kapıyı açıp gülümsedim. Önce Aynur anne ve Melih baba girdiğinde Mina'ya bakıp kahkaha attılar.

"Torunum!" Aynur anne Mina'yı kucağına alırken Melih baba da kucağında seviyordu.

"İçeri geçin annecim." diye mırıldandığımda bana dönüp gülümsediler.

"Güzel gelinim!" Aynur anne Mina'yı Pusat'ın kucağına bırakıp bana sarıldığında bende sıkıca ona sarıldım.

"Anne oğlunda burda..." diye alay etti Pusat. Aynur anne geri çekilip Pusat'ın yanağını sıktı.

"Oy oğlum benim!" Pusat geri çekilmeye çalışırken Aynur anne ve Melih baba içeri geçiyorlardı. Pusat bana yaklaştı.

"Hala beni çocuk olarak görüyor" Güldüm. "Halanlar?" İç çektim bu sefer.

"Birazdan gelir onlarda." Kapıyı kapatıp içeri geçtiğimizde Mina'yı doya doya sevdiler. Kahvaltıyıda hep birlikte yapıp salona döndüğümüzde Mina'yı uyutup pusete koydum.

"Güzel kızım Halanlar nerde kaldı?" Aynur anneye döndüm.

"Gelirler ya birazdan." Tekrar Pusat'ın yanına otururken iç çektim.

"Valla bizde bir torun verdiniz ya rahatça ölebiliriz." Gülümsedim. "E çocuklar sizden ne var?" dedi Melih baba.

"Bizde iyi işte baba, Mina nın doğumu falan derken çok yoğunluk oldu." dedi Pusat kolunu omzuma atıp kendine çekti. Şaşkınlıkla Pusat'a bakarken gülümseyip iç çekti.