New York'ta İş Görüşmesi (+18) (Tamamlandı)

(Kısım 5): Ateşkes

Ta daa yeni bölümle geldimm. Umarım beğenirsinizz.

Yorum yapmayı ve yıldıza basmayı unutmayın.

İyi okumalarr

∆∆∆

"Buraya gelişim ve kendimi bu kadar beklemediğim bir durumun içinde buluşum beni etkilemiş olmalı. Felix ve Max'i de gördüm ama pek hatırlamıyorum neler olduğunu."

Ufak ufak salla Lila.

"Hmm." dedikten sonra elini kıvrılmış ve buruşmuş çarşafımın üsüne koydu. "Çarşafını öyle bir sıkıyordun ki... Çok kötü bir kabus olmalı."

"Evet." dedim mırıltı gibi çıkan bir sesle. Oliver hâlâ yatağın yanında çömeliyordu. "Otursana." diyerek bağdaş kurup oturması için alan açtım.

"Cinsel ihtiyaçların." dediğinde tükürüğüm boğazımda kaldı. Öksürmem geçtiğinde "Ne?" diyebildim.

"Nasıl karşılayacağını gösterecektim ya. Ver telefonunu." dedi. Yastığımın yanında duran telefonumu alıp eline koydum. Ekranı açtıktan sonra aklıma gelenle telefonu almak için atıldım. Oliver telefonu diğer tarafına doğru çekip uzaklaştırdı. "Ne oldu?" dediğinde "Bir şey olmadı gösterme boşver. İşim var telefonda." dedim.

Gözlerini kısarak şüpheyle bana baktı. "Ne saklıyorsun?"

"Hiçbir şey! Telefonumu verir misin?" diye uzandım. Telefonu çekip "Hayır, ne olduğunu söyle. Yoksa arkadaşına burayla ilgili bir şeyler mi söyledin?" dedi.

"Hayır." diye itiraz ettim. "Sistem izin vermez demiyor muydun, istesem bile nasıl yazayım?"

"O zaman neden panikledin?"

"Bir sebebi yok diyorum Oliver."

Gözlerini telefona çevirdi ve ardından birden bana döndü. Aydınlanmış gibi güldü ve bana doğru eğilerek sessizce "Kullandın, değil mi?" diye sordu.

Sorusu gayet açık ve anlaşılırdı ama ben "Neyi?" diye sordum. "Gayet anladın Lila, uygulamayı diyorum." dedi.

"Hayır kullanmadım."

"Öyleyse girip sana nasıl işlediğini göstereyim." dediğinde bedenimi tamamen ona çevirip dizlerimin üzerine oturdum. Telefonumu elinden almak için uzansam da havaya kaldırarak çekti.

Yukarı doğru uzanırken üzerine doğru eğilmemle dengemi kaybedip üzerine düştüm. Oliver da dengesiz oturuşu ve beklenmedik olmasıyla ağırlığımla geriye düştü. Ellerim gövdesinde bedenim onunkinin üzerindeydi. Bakışmamız geçen saniyelerle derinleşti. Öpüşecek gibi olduğumuz ikinci andı bu.

"Rahat mısın sarışın?" dedi.

Refleks olarak "Hı?" diye bir ses çıkarttım.

"Üzerimde rahat mısın diyorum, pek kalkmaya niyetin yok gibi." demesiyle kendime geldim. Üzerinden kalktığımda o da kalktı.

"Özel hayat diye bir şey var." diyerek telefonumu aldım. Sinirlenmiştim ama ona değil, kendime. Ondan etkileniyor olmak sinirimi bozuyordu. Gülerek yataktan kalktı.

"Gider misin üzerimi değiştireceğim." dedim. Bir şey demeden aşağı indi. Harika(!) güne böyle başladım, nasıl devam edeceğim acaba?

Yataktan kalkıp ne giysem diye bakarken aşağıdan odanın kapı açılma sesi geldi. "Naber?" diyen kişi Felix'ti.

"İyi. Ne oldu? Sistemde bir problem mi çıktı?" diye cevap verdi ona Oliver.