New York'ta İş Görüşmesi (+18) (Tamamlandı)

(Kısım 13): Doğduğum Yer

Bir süredir bölüm atamıyordum, kusura bakmayıın. Geri geldiim.

Vote verip yorum yapmayı unutmayın lütfenn

İyi okumalarrr

∆∆∆

"Yanında doğum kontrol hapı olma ihtimali nedir sarışın?" dediğinde kafamı salladım. "Maalesef. Yanımda olmasını geçtim daha önce hiç kullanmadım."

"Daha önceki ilişkinde-" dedikten sonra duraksadı ve sesli bir nefes verdi. "yani o-" diye devam etmeye çalıştı ama olmadı, yine duraksadı.

"Hay sikeyim! Daha önce birinin sana dokunmuş olmasını öylece dile getiremem."

Sorusunu anlayarak "Evet prezervatif kullandı." dedim.

Ellerini saçlarına geçirdi. "Nasıl böyle bir hata yapabilirim?"

"Kendine yüklenme." dedim rahatlatmak istercesine. Ses tonumun gösterdiğinin aksine aşırı panik olmuştum.

"Benim hatam, böyle sorumsuzca davranmam tam bir aptallık."

Onu ilk defa kendine bu şekilde konuşurken görüyordum. Kendine karşı her zaman her şeyi bilen ve doğru yapan biri olarak davranırdı.

"Ne yapacağız?" diye sorduğumda gözlerini yumup açtı. "Sanırım sadece bekleyip olmaması için umut edeceğiz." dedikten sonra dişlerinin arasında "Sikeyim! Kontrolum dışında olan şeylerden nefret ediyorum."

"3-4 güne regl olmam gerek. Çok beklemeyeceğiz." dedim kısık bir sesle. "Kanamadan önceki 3-4 doğurganlık ihtimali az mı çok mu, biliyor musun?" diye sordu.

Bir an onunla bunları açıkça konuşmak garip gelmişti. Alt dudağımı ısırdım. Oliver fark etmiş olacak ki yüzümü ellerinin arasına aldı. "Güzelim rahat olabilirsin."

"Bildiğim kadarıyla zayıf oluyor." diye yanıtladım sorusunu.

"Tamam bir şey olmayacak, merak etme." dediğinde sadece birkaç kelimenin beni rahatlattığını fark ettim. Sesli bir nefes verdim. Her şey üst üste gelmiş gibi hissediyordum.

"Gel bakalım, karnını doyuralım senin." diyerek elini uzattı. Elini tutup kalktığımda mutfağa gitmek için harekete geçtik.

Yabancılık hissi benden fazlasıyla uzaklaşırken artık içimde farklı bir his vardı. Korku. Hamile kalma ihtimalimin düşüncesi bile midemin kasılmasına neden oluyordu. Henüz 21 yaşındaydım.

Sevişecek olgunlukta olup böyle bir sorumsuzluk yapacak kadar küçük olmak sinirimi bozmuştu. O anın büyüsüne ve zevkime yenik düşmüştüm. Oliver beni kendimden öyle geçirmişti ki şimdiye kadar bunu fark etmemiştim bile.

Mutfağa vardığımızda Oliver masaya otururken kendime yemek aldım. Yemeğimi yedikten sonra odaya geçtik. Oturma grubuna yayıldığımızda çocuklar Oliver'a mesaj atıp bir şeyler yapalım yazmışlardı. Oliver benimle odada kalmak konusunda ısrarcı olsa da gitmesini söyledim.

Oliver gittikten sonra odama çıkıp yatağa uzandım. Telefonumu elime aldığımda Sinem'in mesajını gördüm. "2 güne oradayımm" yazmıştı. Hızla yerimden doğruldum. Bu olamazdı. Sinem New York'a gelirse görüşemezdik ve bunun sebebini ona açıklayamazdım.

Ben: Nasıl buradasın??

Sinem: New York'a geliyorum kızım. Seni özledim.

Ben: Ben de seni çok özledim ama görüşemeyiz ki.