Stupid Lawyer / minsung

+⁷

"Beklettim mi?"

"Evet, beklettiniz" Elinden indirdiği telefonunu komidine bırakırken söylemişti bunu siyah saçlı avukat oğlan. Gözleri dışarıdan gelen ışıkla yüzünü seçebildiği kumral avukatta geziyordu. Parlatıcılı dudaklarını birbirine sürtmüş ve net bir adım atarak ilerlemişti ona doğru. Bu bir çeşit üstünlük gösterisiydi "Unutmayın Bay Min, burada istekli olan sizsiniz" Bastırdı kelimlerini teker teker, hafif telaffuzu parlak dudaklarına eşlik ederken. Oraya bakmaktan geri duramıyordu Lee Minho. Loş ışığın altında turuncu bir parlaklığı misafir eden dudaklar öyle çekiciydi ki, belki de taşıyıcısının asilliğindendi bu arzu "Haklısınız Bay Han. Ama siz de unutmayın ki, bu teklifi bana sunan sizdiniz"

"İyi bir gözlemci, zaafları ve kozları bilir"

Kısa bir süzme sonrası dillendirmişti alımlı oğlan bunu, ardından ceketini kollarından ayırdı olabilecek en zarif şekilde, kumral avukatın onu kesintisiz izlediğinin farkındaydı elbette "Ah, geç kalmasak iyi olacak" İki parmağı arasında asılı kalmış olan ceketini komidine bırakırken, irisleri yeniden karşısındaki oğlanı buldu. Tekrar bir adım daha ilerledi sanki daha da işleri zorlaştırmak istercesine. Han Jisung, gerçek bir büyücüydü "Bekleyenlerim var" İnce uzun parmakları uzandı geniş omuzlara doğru, yavaş yavaş tırmandı oraya. Okşayışını gömleğinin üstünden hisseden Minho'ysa ukala bir gülüşü engelleyememişti dudaklarında, oynuyordu onunla. Aklıyla oynuyordu Jisung "Bekleyenlerin için üzgünüm o hâlde, Han-ah"

"Üzgün olduğunuz konusunda, fazla yalancısınız Bay Min"

Küçümseyici bakışı ve yaklaştığı bir adımıyla daha omuzlarını dikleştirişiyle; oldukça kusursuzdu Han Jisung, bu geceyi utandıracak kadar kusursuzdu "Han" Yakınlıkları yeterince artmıştı. Kendisine edilen hitapla başını kaldırarak bakmıştı güzel avukat parmaklarını usul usul omzunda gezdirdiği bedene, o kadar oyuncu bir tavrı vardı ki, yakıp geçiyordu cilvesi dokunduğu yerleri. Buydu işte O, istediği erkeği diz üstüne düşürmesi saniyelerini alırdı "Min" Mızmız bir tonda çıkmıştı kelimesi dudaklarından, tek bir kelimeydi, ama oldukça tehlikeli bir şekilde söylenmişti. Kumral saçlı avukat, karşısında duran bu güzel yüze doğru gecikmeden eğilerek yaklaşmış, ve onun parmaklarının giderek boynuna yaklaşmasına göz yummuştu "Nasıl oynaman gerektiğini, biliyorsun"

"O kadar basitsiniz ki, zor olmuyor bu"

İki parmağı, yakınında olan avukatın siyah gömleğinin yakasını buruştururken; burnuna değen dokuyla baygın bakışlarını yeniden karşısındaki oğlanın gözlerine taşıdı alımlı genç. Burunlarının küçük teması aralarındaki gerilimin ateşini yakmış gibiydi, şimdi yanan tek şey partinin ışıkları değildi "Pekâlâ, yeterince bekledik" Siyah saçlı oğlanın bu lafıyla, parmakları sabırsızca onun gömleğinden kayarak elleri arasında kaybolan belini kavramış, işaret parmağı tam olarak kıvrımına baskı yapmaya başlamıştı "Sabırsız avukat.." Hafif kıkırtısı geceye karışırken, yana doğru düştü başı kumral avukatın. Burunlarının misafirliği bu sürede yeniden başladığında, uzun süredir buluşmak için kıvranan dudaklar mesafelerini sonlandırmıştı. Loş parti ışıklarının altında, omlardan daha parlak olan dudakları kavradı Minho, dudaklarıyla

Yapışkan parlatıcı dudaklarına biraz biraz bulaşırken kafayı yediğini düşünüyordu Minho belki de, oğlanın belinde gezdirdiği parmakları aniden durdurdu hareketini. Dudakları da sabit bekliyordu öylece, birbirlerine yapışık, ama hareketsiz iki doku, bir komut bekliyordu sanki.  Beklenen komutsa çok gecikmemişti. Aniden omuzlarından itilen alımlı oğlan, affalmış halde sırtını zaten yakın olduğu lobinin duvarında bulmuştu, bakışları kumral saçlının bakışlarına tırmandığında gözlerindeki o net bakışı gördü. Ceketini kollarından ayıran avukat, Han Jisung'u gerçekten arzu ediyor olmalıydı "Böyle olmaz" demişti oğlan çıkardığı ceketini sandalyelerden birine atarken, adımları gittikçe Jisung'a yaklaşıyordu ve bu heyecanlandığını hissettiriyordu alımlı avukata. Çok garipti. Ufacık bir temas onu nasıl böylesine etkileyebilirdi ki? "Nasıl olacak o hâlde?"