ជុងហ្គុក មកដល់ផ្ទះក៏ឡើងទៅរកនាងតូចនៅបន្ទប់តែរកមិនឃើញគេក៏ទៅបន្ទប់គេវិញទៅដល់ឃើញនាងតូចរៀបចំបន្ទប់គេរៀបចំកន្សែង ខោអាវទុកដាក់អោយគេ ។
« ពូកែយកចិត្តមនុស្សប្រុសណាស់ចឹងបានវាពួកវាស្រលាញ់ណាស់ » ជុងហ្គុក ក្រវាប្រដាប់ប្រដាល់ដែលនាងតូចរៀបចំអោយគេដឹងច្បាស់ថានាងមិននៅបន្ទប់ខ្លួនហើយមិននៅបន្ទប់របស់គេទៀតច្បាស់ណាស់នាងទៅមើលប៉ារបស់គេ ។ បែបនេះគេចាំនាងបន្តិចក៏មិនអីដើម្បីដាក់ទោសនាង
« ខ្ញុំអានចប់ហើយលោកអ៊ំសង្ឃឹមវាជាសារលើកទឹកចិត្តលោកអ៊ំនឹងដឹងខ្លួនឆាប់ៗនេះ » យូអាហ្វា ក៏ដណ្ដប់ភួយអោយលោក ចន ហើយត្រឡប់ទៅបន្ទប់នាងវិញនៅបន្ទប់របស់ យូអាហ្វា
« លោកមកតាំងពីពេលណា ? » យូអាហ្វា ក៏ចុចភ្លើងបើកកុងតាក់ឃើញ ជុងហ្គុក មកអង្គុយលើកម្រាលពូកនាងមិនដឹងតាំងពីពេលណា ។ ត្រូវហើយបន្ទប់នាងតូចគ្មានសូម្បីតែគ្រែគេង
« នាងជើងល្អ ទៅទាក់ពួកនោះយ៉ាងមិចខ្លះទើបគេលង់នឹងនាងយ៉ាងនេះ » ជុងហ្គុក ក៏ងើបទៅចាប់ដៃនាងតូចច្របាច់
« លោកនិយាយអ្វីខ្ញុំមិនយល់ទេ លែងដៃខ្ញុំឈឺណាលោក » នាងតូចព្យាយាមរើសចេញពីដៃគេតែមិនឈ្នះកម្លាំងដៃគេទេ
« ចាំខ្ញុំពន្យល់នាងយប់នេះលម្អិត » ជុងហ្គុក ក៏លើកបីនាងតូច បើតាមរាល់ដងគេបោះនាងទៅលើគ្រែតែលើកនេះខ្លាចនាងបាក់ឆ្អឹង
« លោកចង់ធ្វើអ្វីលែង អាយ ... » នាងខំរើយ៉ាងក៏មិនឈ្នះកម្លាំងដៃរាងក្រាស់ឡើយ ។ គេបីនាងដាក់លើកម្រាលពូកថ្នមឈ្មុលថើបនាងតែម្ដង
« ចាំទុកក្នុងខួរក្បាលនាងទៅនាងជារបស់ខ្ញុំតែម្ដង ជុប ... » ជុងហ្គុក ក៏បឺតជញ្ជក់កញ្ជឹងកនាងតូចអោយស្នាមជាំដុំៗអោយគេគ្រប់គ្នាដឹងថាជារបស់គេហើយ
« លោកកាន់តែលប់ហើយ ហ្ហឹកៗ ... មនុស្សគ្មានហេតុផល » យូអាហ្វា ក៏សម្រក់ទឹកភ្នែកចំពោះមុខគេតែគេមិនបានខ្វល់ទេ គិតតែឈ្មុលថើបដៃមិនទំនេរស្រាយរ៉ូបគេងនាងតូច មិនយូរខោអាវអ្នកទាំង ២ ក៏អស់នៅតែខ្លួនននោលគោក
« នាងយំ យំអោយខ្លាំងទៅខ្ញុំកាន់តែពេញចិត្ត ផាំង ... អួយ ... » យូអាហ្វា ទ្រាំមិនបាននាងក៏ទាញថូរផ្កាមកវាយក្បាលរបស់ ជុងហ្គុក តែមិនបានអោយគេត្រូវអ្វីធ្ងន់ទេឈាមបន្តិចព្រោះគេគេចទាន់ គេក៏ក្រវាសអំបែងថូនោះទៅម្ខាង
« អាយ ... លោក ... អាស » ជុងហ្គុក គេចពីថូរផ្កានាងតូចវៃហើយក៏ងាកមុខមកដៃច្បាមច្របាច់ដើមទ្រូងនាងខ្លាំងៗ
« នាងហ៊ានណាស់ ចាំមើលណា ជុប ... » រាងក្រាស់ក៏ត្របាក់លេបជញ្ជក់ចុងឈរីរបស់នាងតូចយ៉ាងស្រេកឃ្លាន ។ ទាំងជញ្ជក់ទាំងខាំដៃមិនទំនេរច្បាមច្របាច់លេងតាមចិត្តគេ
« អាស ... លោកឈឺណាស់ ... នេះជាសាច់របស់មនុស្សណា » នាងតូចបានត្រឹមទ្រាំអោយគេធ្វើតាមចិត្ត
« មើលចុះវារីកហើយស្រស់ស្អាតណាស់ » បន្ទាប់ពីបឺតជញ្ជក់ដើមទ្រូងនាងតូចអស់ចិត្តគេក៏ហែកជើងនាងតូចសម្លឹងមើលស្រទាប់ផ្កានាងតូច
« ហ្ហើយ ... » នាងតូចមុខឡើងក្រហមទៅហើយព្រោះអៀននឹងប្រុសម្នាក់នេះបានត្រឹមប្រឹងត្បៀតជើងតែមិនឈ្នះកម្លាំងដៃគេហែកជើងនាងតូចបន្តិចហើយប្រើអណ្ដាតដ៏ពិនប្រសព្វទៅប្រលែងនឹងស្រទាប់ផ្កានាងតូច
« វាទាំងស្អាត ទាំងផ្អែម ខ្ញុំហួងហែងណាស់ដឹងទេ » រាងក្រាស់ ក៏ងើបមុខឡើងនិយាយជាមួយនាងតូចបន្តិចរួចហើយក៏កាន់ភាពជាកូនប្រុសគេចូលទៅក្នុងខ្លួននាងតូចកប់ជ្រៅ
« អ្ហឹស ... អ្ហាសៗ ... លោក » នាងតូចឈប់ប្រកែកនឹងគេក៏លើកដៃស្រវាអោបកគេជាប់
« អ្ហាសៗ ... ស្រួលណាស់ ... អ្ហឹស » រាងក្រាស់ដៃទប់លំនឹងធ្វើចលនាចង្កេះក្រលែងចង្កេះអុកចូលមួយៗយឺតៗកប់ជ្រៅ
« អាស ... អ្ហឹសៗ ... លោកលឿនជាងនេះបានទេខ្ញុំពិបាកទ្រាំណាស់ » នាងត្រូវតណ្ហាពង្វក់លែងស្គាល់អ្វីជាអ្វីហើយដឹងត្រឹមទាមទារក្ដីសុខពីគេ
« បាទ បាន អា្ហសៗ ... » រាងក្រាស់ក៏លើកចង្កេះនាងតូចមកផ្អឹបនឹងកូនប្រុសគេ ។ ចង្កេះបោសសម្រុកចូលឥតឈប់
« អាសៗ ... អ្ហឹសៗ .... អ្ហាសៗ លោក » នាងតូចងើយកថ្ងូរទទួលយកក្ដីសុខពីគេ
« ផ្លាប់ៗ ... ពិរោះណាស់ » រាងក្រាស់ ក្រលែងចង្កេះអុកចូលបញ្ចូលមេជីវិតអោយទៅនាងតូចបញ្ចប់ទឹកទីមួយដោយពួកគេដល់ទោសដៅទាំង ២ នាក់
« បានហើយលោក » យូអាហ្វា ក៏ទាញភួយមកដណ្ដប់ទាំងដង្ហក់
« មិនបានទេ !! ខ្ញុំសុំមួយទៀត » ជុងហ្គុក ក៏ទាញភួយចេញចាប់ផ្ដើមសង្រ្គាមមួយនេះបន្តទៀត ។ គេធ្វើម្ដងហើយម្ដងទៀតកុំតែគេយល់ថាស្អែកនាងតូចមានការងារត្រូវណាត្រូវមើលថែរប៉ាគេទេកុំអីគេមិនឈប់ត្រឹមទឹកទី ៣ នេះទេ ។ ពួកគេក៏សម្រាកគេងក្បែរគ្នាដើម្បីអោយបាត់ហត់ នាងតូចក៏សម្លឹងមុខ ជុងហ្គុក ដែលនាងវាយគេនឹងថូរមិញនេះ
« ចាំខ្ញុំទៅឈឺថ្នាំលាបអោយ ... អួយ ... » នាងតូចទាញកន្សែងមករុំខ្លួនតែដើរមិនប្រយ័ត្នក៏ជាន់អំបែងកែវខ្លួនឯង
« យ៉ាងមិចហើយឈឺទេ » ជុងហ្គុក ក៏ក្រោយទាញកន្សែងមករុំចង្កេះមកលើកបីនាងតូច
« មិនអីទេ » យូអាហ្វា ក៏អោបក ជុងហ្គុក
« មិនអីយ៉ាងមិចមើលចុះឈាមហើយ ចាំខ្ញុំទៅយកថ្នាំលាបអោយវិញ » ជុងហ្គុក ក៏បីនាងតូចទៅយកថ្នាំពីជ្រុងម្ខាងនៃបន្ទប់ បីនាងមកលើកម្រាលពួកលើជើងនាងតូចដាក់លើភ្លៅគេ ។ គេលាបរបួសអោយនាងថ្នម
« ឈឺទេ ? » យូអាហ្វា ក៏យកដៃស្ទាបក្បាលរបស់ ជុងហ្គុក ថ្នមៗត្រង់កន្លែងដែលនាងវាយគេមិញនេះ
« គឺឈឺ ហើយឈឺខ្លាំងទៀតផងត្រង់នេះ » ជុងហ្គុក ក៏ទាញដៃនាងតូចមកស្ទាបត្រង់ចំណុចខាងឆ្វេងនៃដើមទ្រូងគេគឺបេះដូងគេកំពុងតែលោត
« លោក » យូអាហ្វា ក៏អោនទៅជិតមើលមុខរបស់ ជុងហ្គុក ដើម្បីពិនិត្យមើលស្នាមរបួស
« នៅស្រលាញ់បងទេ » ជុងហ្គុក
« មិនដឹងទេ » យូអាហ្វា នាងក៏ច្របូលច្របោលមិនដឹងថាពេលនេះនាងនៅស្រលាញ់គេទៀតទេ
« បាទ » ជុងហ្គុក ក៏ទាញនាងតូចមកអោប ជាប់ទ្រូងហេតុអ្វីលឺនាងតូចនាងនិយាយបែបនេះហើយមានអារម្មណ៍ឈឺនេះនាងឈប់ស្រលាញ់គេហើយមែនទេ?
« លោកគេងទីនេះបានដែលតូចហើយគ្មានគ្រែគ្មានពូក » យូអាហ្វា
« បិទភ្នែកហើយគេងទៅក៏លក់ហើយ » ជុងហ្គុក ក៏ទាញមកអោបជាប់ដើមទ្រូងរបស់គេ🌼💜🙏សូមរងចាំអានភាគបន្ត🙏💜🌼
YOU ARE READING
តារាកំពូលស្នេហ៍🌸🍂( ចប់)
Короткий рассказរឿងរ៉ាវស្នេហាកើតចេញពីការបន្លំខ្លួនពោលពេញទៅដោយគំនុំស្នេហា ការប្រច័ណ្ឌ ច្រណែនឈ្នានីស រវាងកម្លោះម៉ាហ្វៀលាក់មុខនឹងក្រមុំហាយសូរជាតារាល្បី🥀 ( ជុងហ្គុក / យូអាហ្វា )