pani „drugie miejsce" jest wyraźnie na drugim miejscu kiedy uświadomi sobie że jej „rywal" z dzieciństwa był w niej zakochany przez cały tan czas.
*inspirowane anime „special a"
*ff o jungkooku ft. tae
*start: 12 maja 2018
*koniec: 12 luty 2019...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
miyoung pov
- Nie rozumiem- powiedział ni stąd ni zowąd Jungkook.
Właśnie szliśmy do domu, żadne z nas nie miało odwagi powiedzieć ani słowa. Dlaczego? Cóż, po tym jak pocałowałam go w policzek w pizzerii, wszystko stało się napięte i niezręczne. Jego koledzy z drużyny podeszli do naszego stolika i krzyczeli do nas, gratulując Jungkook'owi i tak dalej. Nie podobało nam się, że cała uwaga była skupiona na nas, więc postanowiliśmy się stamtąd wydostać. I tak oto jesteśmy. Jungkook zaoferował, że odprowadzi mnie do domu i cały nasz spacer był cichy aż do teraz.
- Czego nie rozumiesz?- zapytałam
- Dlaczego pocałowałaś mnie w policzek. Najpierw mówiłaś, jak bardzo nie podoba ci się wizja nas w związku a potem komplementujesz mnie i całujesz w policzek. Dlaczego to zrobiłaś?- westchnął i spojrzał na mnie.
Przełknęłam ślinę. Dlaczego to zrobiłam?
Jestem taka głupia.
- Jako gratulacje za zdobycie mistrzostwa stanu?- pisnęłam niezręcznie.
- I myślałaś, że to byłby dobry prezent dla mnie?- zachichotał.
- Nie wiem. Chyba chciałam upiec dwie pieczenie na jednym ogniu- wzruszyłam ramionami.
- Co masz na myśli?
- A co to jest, teleturniej?- powiedziałam dramatycznie- No cóż, miałeś racje, nie powinnam była tak reagować na to wszystko. Twoi koledzy z drużyny i cheerleaderki obserwowali nas jak sępy, więc czemu by się na nich nie zemścić.
Jungkook zamruczał, wkładając ręce do kieszeni. W końcu dotarliśmy do mojego domu, dzięki Bogu.
- Powinieneś widzieć swoją twarz- zauważyłam, gdy dotarliśmy do mojej werandy.
- No co? Wzięłaś mnie z zaskoczenia- przewrócił oczami.
- Czekaj, to znaczy, że wygrałam?- oczy mi się zaświeciły.
- Wygrałaś w czym?- prychnął Jungkook- Nie ustawiliśmy sobie żadnego wyzwania, gówno wygrałaś.
Syknęłam na niego. Zawsze udaje mu się mnie zgasić.
- Do zobaczenia jutro Pani Drugie Miejsce. Dzięki, że dołączyłaś do mnie dziś wieczorem, to było... pełne wrażeń- powiedział Jungkook, wycofując się z mojego domu.
- Nie nazywaj mnie tak!- zagryzłam wargę, żeby powstrzymać krzyk.
——————————
Byłam właśnie przy mojej szafce, zbierając potrzebne mi książki na trzecią lekcję, kiedy usłyszałam, jak ktoś za moimi plecami woła moje imię. Odwracając się, spotkałam Taehyung'a, który miał nieco nerwowy wyraz twarzy.
