Bir masalın güzel satırlarında başlar gibi başladı her şey ama hayır. Bizimki ne bir masaldı ne bir hikaye.
Yazarın kaleminin mürekkebi kararmaya yüz tutmuş hayatlarımıza yavaş yavaş damladı.
Bu bizim hikayemizdi ama başkaları yazmıştı. Yine hayatım...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belda-Karan
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Belda-Enis
Korku ilmek ilmek işledi acıyı kalbimin derinlerine, içimde sönmek bilmeyen yangını ilk kez söndürmek istemedim. Bilmediğim bir evrende sokak lambalarının ışığının bile ulaşamadığı bankta öylece otururken gözümden akan her bir yaş için alevlerin biraz daha büyümesine neden olacak kadar öfkeyle sarsıldım.
"Hepinizi..." dedim ağlamaktan boğuklaşmış sesimle. "Hepinizi mahvedeceğim, bana bunu yaşatan herkesi ölmekten beter edeceğim."
Rüzgar bir kez daha kuvvetle estiğinde dağılmış saçlarım nemli yüzüme yapıştı, derin bir nefes alıp saatlerdir durmadan çalan telefonu açarak kulağıma yasladım.
"Neredesin Belda sen?" diye bağırtı geldi diğer taraftan, Enis'in sesi öyle sinirli geliyordu ki gerçekleri öğrendiğine bir kez daha emin oldum.
"Oturuyorum parkta."
"Eve gel, saat çok geç."
"Eğer o eve gelirsem ikisini de parçalarım." dedim sinirle solurken, ellerim hem soğuk havanın hem de öfkenin verdiği his ile deli gibi titriyordu.
"Konum at, çıktık geliyoruz."
Telefonu kulağımdan çekip ona hızlıca konum attım, her ne kadar yalnız kalmayı istesem de tek başıma bir parkta oturmak beni korkutuyordu.
Kafamı geriye doğru atarak tek tük belli olan yıldızları izledim sakince, gökyüzü dahi farklı gibi geliyordu artık. Yüzüme birkaç damla yağmur damladı, tenimden aşağıya doğru süzülürken yanaklarımda yeni kuruyan gözyaşlarım da tekrar başlayarak onları takip etti.
"Salak bu kız." diye bir ses duyuldu arka taraftan, bakışlarım anlık duyduğu ses ile titrese bile kime ait olduğunu anladığımdan kafamı çevirme gereği duymadım.
Yanıma oturan Enis söylenmelerine devam ederken diğer yanıma Karan oturdu, gözlerimi usulca onlara çevirdim. Enis'in kızarmış alnı gözüme çarptı ilk başta, büyük olmasa da yeni oluşan bir kızarıklık olduğuna emindim. Onun aksine Karan'ın yüzünde herhangi bir iz yoktu, sıktığı elinin üzerindeki deri soyulmuş ve üzerindeki kan kurumuştu.
