Best Friend

241 14 8
                                    

Sabi nila ang best friend daw parang kapatid natin galing sa ibang ina.

Oo, alam ko ang corny ng mga salitang yan.

Hindi bagay para sa mga tulad ko.


Kaya uulitin ko...


Marami tayong matatawag na kaibigan.

Pero iilan lang ang matatawag nating "best friend".

At napakaswerte ko dahil nahanap ko siya.

Nahanap ko ang taong matatawag kong best friend.


"Hoy! Ang kupad mo naman," sigaw ko at huminto sa paglalakad.

Paano ba naman kasi napakabagal maglakad ni Viceral.

"Baliw ka ba? Anong gusto mo tumakbo ako habang naka-heels?!" pasigaw niya ring sagot sa akin habang hirap na hirap na maglakad.

Sabagay napakahirap nga namang maglakad sa pababang kalsadang to.

"Bakit ba naman kasi iniwan mo pa yung kotse mo?" saad niya nang makarating na siya sa harap ko.

"Anong gusto mo itulak natin yung sasakyan ko? Nawalan nga ng gas diba?" sarkastikong saad ko naman.

"Ang shunga mo rin naman kasi alam mo namang may lakad tayo ngayon tapos hindi ka nagpa-gas," nakabusangot niyang saad habang inaayos ang pagkakahawak niya sa mga damit na gagamitin niya mamaya para sa pageant.

Nakalimutan ko rin kasing magpa-gas kahapon akala ko naman kasya pa yung gas ko para makarating kami dito. Hindi ko rin naman kasi siya mahihindian kaya nagbaka sakali na lang akong kakasya talaga yung gas ko.

"Sino ba naman kasing nagsabi sayong mag-heels ka na papunta dito?" tinignan ko ang paa niyang nangangatog na sa pagod.

Namumula na rin ang mga ito dahil sa paglalakad namin. Kanina pa kasi kami naglalakad dahil huminto yung kotse ko dun pa sa kabilang barangay bago ito. Tapos wala rin kaming mahanap na bakanteng tricycle, lahat puno dahil sa mga taong gustong pumunta sa fiesta na to at sa pa-pageant nila.

"Sabi naman kasi sayo mag-tsinelas ka muna dahil mabato at pababa yung kalasada nila dito." sa lahat-lahat naman kasi ng barangay nasasalihan niya, dito pa sa barangay na to. Napakahirap ng daan.

"Nakalimutan ko nga kasi yung tsinelas ko." sagot naman niya at napaupo na lang sa gilid ng kalsada.

Medyo malayo-layo pa ang lalakarin namin para lang makaabot sa court nila kung saan gaganapin ang pageant.

At mula dito nakikita ko na na mahihirapan lang si Vice sa paglalakad pagpunta dun.

Kinuha ko sa kaniya ang mga damit at gamit na gagamitin niya mamaya sa pageant habang minamasahe niya ang kaniyang mga paa.

"Sakay!" saad ko at inilahad ang aking likod.

"Ano?" tanong niya at tumayo

"Sabi ko sakay. Bilisan mo na bago magbago ang isip ko." muling sabi ko at pinasan na siya.

"Siguraduhin mo lang na manalo ka mamaya para malibre mo ko, kabayaran dito." saad ko habang pasan-pasan siya sa aking likod.











Pagkarating namin sa venue nila ay ang dami nang tao. Nandun na rin ang mga iba pang mga kandidata.

May mga ilan na pinagtitinginan kami samantalang itong pasan-pasan ko ay iba naman ang tinitignan.

VhoIce Story CollectionWhere stories live. Discover now