BİZİM İÇİN #2

1

Bu kitap İçin Serisi devam kitabı olduğu için öncelikle 'Senin İçin' kitabını okumanızı öneririm. Keyifli okumalar. ♥

∞

Zihnimin içinde dönüp dolaşan siren sesleri beynimi ele geçirmiş gibiydi. Nihayet araladığım gözlerimin arasından yoğun sis bulutunu fark ettim. Yere yığılmış bedenimi kaldırmak için ellerimden güç almaya çalıştım. Asfalt zemine bastırdığım avuçlarıma batan birkaç çakıl taşı canımı acıttı. Dudaklarımdan bir inilti savrulduğunda ayağa kalktım. Etrafımı saran sessizlik küçük hıçkırıklar tarafından bölündüğünde sesin geldiği yöne doğru koşmaya başladım. Koşuyordum ama sanki ilerleyemiyordum. Olduğum yerde sayıyor gibiydim. Bu çok rahatsız ediciydi. Ayaklarım bedenimden bağımsız bir şekilde ilerlediğinde etrafı tekrar bir sessizlik kapladı. Duraksadım. Olduğum yerde döndüm. Benimle beraber etrafımda dönen sis bulutunu dağıtmak için ellerimi sağa sola savurdum. Görüş açım biraz daha görülebilir hale geldiğinde dizlerinin üzerine çökmüş şekilde duran Rana'yı fark ettim. Koşar adımlarla yanına ilerlediğimde yere çöktüm. Elimi omuzuna koyduğumda titrediğini fark ettim. Başını kaldırıp gözlerini gözlerime diktiğinde ağlamaktan kırmızı rengini almış gözleri ile karşılaştım. Dudaklarından dökülecek tek bir kelimenin canımı yakacağını hissettim. Susmasını istediğim kadar neler olduğunu anlatmasını da istiyordum. Sahiden neler olmuştu?

Arya: neler oldu Rana?

Rana: gerçekten bilmek istiyor musun?

Arya: hayır ama bilmem gerektiğini hissediyorum.

Sessizlik..

Arya: bir şey söyle Rana, yalvarırım artık bir şeyler söyle!

Rana: işte.. işte orada..

Bakışlarımı parmağı ile işaret ettiği yöne çevirdiğimde araçtan yükselen alevleri gördüm. Araba tamamen tanınmaz bir hal almıştı. Yavaş adımlarla ilerlediğimde Bora ve arkadaşlarını gördüm. Arabanın etrafında toplanmış bir şeyler yapıyorlardı. Seslenmek istesem de sesim çıkmayacak gibi hissediyordum. Güçsüzdüm. Canım yanıyordu ve işin aslı daha da çok yanacakmış gibi hissediyordum. Attığım her adımda bu hisse daha çok yaklaşıyordum.

Bora'nın yanına gittiğimde geldiğimi fark etmediğini düşündüm ama o gözlerini gözlerimden kaçırarak yanıldığımı gösterdi. Etraftaki insanlar aracın diğer tarafında bir şeyler yapıyordu. Bora ise o tarafta değildi. Başını ellerinin arasına almış bir şekilde sağa sola yürüyordu. Neden onların yanında değildi?

Önüne geçip yürümesine engel oldum. Diğer taraftan geçmek için adım attığında tekrar önünü kestim. Ellerini yüzünden uzaklaştırdığımda gözlerinin buğusu ile karşılaştım. Hızlıca sırtını döndüğünde kaburgalarımın sıkıştığını hissettim.

Arya: diğer taraf.. o tarafta.. o tarafta neler oluyor Bora?

Bora: Arya, hayır.

Arya: oraya bakmak istiyorum.

Aracın diğer tarafına geçmek için adım attığımda Bora kolumu kavradı. Beni kendine çekip sıkıca sarıldığında düşündüğüm şeyin tam ortasında olduğumu fark ettim. Hızlıca onu kendimden uzaklaştırdığımda gözyaşlarım boynumdan süzüldü.

Arya: hayır, hayır, hayır.

Bora: o tarafa geçme Arya.

Arya: hayır, Bora ona bir şey olmadı biliyorum. beni bekliyor değil mi?

Bora: gitme Arya.

Arya: kes sesini ona bir şey olmadı!

Hızlı adımlarla aracın diğer tarafına geçtim. Bora'nın peşimden gelmesini umursamadan insanların arasından geçtim. Yanan araçtan geriye hiçbir şey kalmamıştı. Tek bir şey hariç. Tüm o kalabalığın ortasında bir şey vardı. Yere yığılmış bir beden. Tanınmayacak bir hale bürünmüş olsa da benim deli gibi tanıdığım bir beden.

Titremeye başladım. Deli gibi titriyordum. Gördüklerim bedenimde narkoz etkisi yaratmıştı. Dizlerimin üzerine çöktüm. Elimi uzatıp ona tutmak istesem de korkarak geri çektim.Gözyaşlarım boğazımda düğümlendi. Haykırmak istedim.Yapamadım. Çığlıklarımı teker teker kalbime sapladım.

Olamaz.

Hayır.

Bu gerçek değil.

Yapamaz.

Böyle gidemez.

O beni bırakamaz.

Yapamaz.

Kahretsin.

İnanmak istemiyorum.

Ölmüş.

Kelebeğim ölmüş.