Bora: uyumayı başarmış olmana sevindim.
Gözlerimi araladığımda elindeki kahvaltı tepsisi ile odaya girdi.
Bora: bir şeyler yersin diye düşündüm.
Arya: teşekkürler ama istemiyorum.
Bora: hadi ama aç olduğuna eminim.
Arya: istemiyorum Bora.
Doğrularak yatağın başlığına yaslandım. Belki de çok huysuz olduğumu düşünüyordu ama öyle değildim. Bu sadece içimdeki acıyı dışarı vurma şeklimdi. Israr etmemeyi seçtiğinde elindeki tepsiyi masanın üzerine bırakıp yanıma oturdu.
Bora: üzgün olduğunu biliyorum ama bu şekilde sadece kendine zarar veriyorsun.
Arya: çünkü ben sadece zarar vermeyi başarabiliyorum. kendime, çevreme, herkese.. herkese zarar veriyorum Bora.
Bora: hayır Arya, şöyle şeyler söylemeyi kes artık.
Arya: canım acıyor, çok acıyor.
Bora: seni o kadar iyi anlıyorum ki ne hissettiğini tahmin etmesi zor olmuyor.
Arya: beni kimse anlamıyor, hiç kimse.
Sessiz kaldığında içine çektiği nefesi dışarı üfledi. Bir süre sessiz kaldıktan sonra tekrar dudaklarını araladı.
Bora: bazen değer verdiğin dostlarını kaybetmeyi göze almak yerine kendini kaybetmeyi seçersin. hatta bazen öyle kaybolursun ki yüreğinin sesini bile duyamaz hale gelirsin ama yine de yaparsın. yapman gerekenin o olduğunu bilirsin ve yaparsın.
Bakışlarımı Bora'nın yüzüne çevirdiğimde yüzünün asılmış olduğunu gördüm. Sanki cümlenin içerisindeki her kelimeyi yaşamış gibiydi.
Arya: sen kimden vazgeçtin?
Bora: artık önemi yok.
Arya: Irmak mı?
Bora: sen nereden biliyorsun?
Arya: ona nasıl baktığını gördüğümde anlamıştım.
Bora: artık ona bakmayı kesmem lazım.
Arya: ondan neden vazgeçtin?
Bora: pekala, aramızda kalacağına söz verebilirsin değil mi?
Başımı salladığımda yanımdan kalkarak karşımdaki koltuğa oturdu. Gerildiğini hissedebiliyordum. Anlatacağı şeyleri merak etmekten daha çok aynı şeyleri yaşadığımızı düşünmek garip hissettiriyordu.
Bora: bizim gruptakileri az çok tanırsın. herkes birbiri ile kardeş gibiydi. öyleydi çünkü son zamanlarda bu değişti. Irmak'ı sevdiğimi hissettiğimde bunun yanlış olduğunu düşündüm ama ondan vazgeçmek sandığım kadar kolay olmadı.
Arya: peki şimdi ne değişti?
Bora: Ceyhun'un uzun zamandır bahsettiği kızın Irmak olduğunu anladığımda her şey değişti. kendimi kötü hissettim çünkü Ceyhun benim için en az Aras kadar değerliydi. onu üzmek istemedim. aynı ortamda olmamıza rağmen Irmak'tan uzak durmaya çalıştım.
Arya: ah, bu ne berbat kader.
Bora: kendime söz vermiştim Arya. ondan uzak duracaktım ama partide onu gördüğümde kalbime engel olamadım. dans ederken gözlerinin içine baktığımda onun bakışlarının Ceyhun'un üzerinde olduğumu fark ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİZİM İÇİN #2
Short StoryHayatının tek bir mesaj ile değişebileceğini hiç düşündün mü? İÇİN SERİSİ | 2