Arya: bana ciddi olmadığını söyle.
Aras: üzgünüm.
Arya: hayır Aras, bana Rana'nın sevgili olduğumuzu bilmediğini söyle. bunu nereden bilebilir ki? muhtemelen yanlış hatırlıyorsun. sana sadece arkadaşlarını hatırlatmış olmalı.
Aras: Arya..
Arya: Aras, hayır lütfen doğru olmadığını söyle.
Aras: inan ki bunları nereden öğrendiğini bilmiyorum.
Arya: bunu benden saklayarak ne yapmayı amaçlıyordun?
Aras: bak biliyorum söylememek ile hata yaptım ama..
Hışımla ayağa fırladığımda öfkeden deliye dönmek üzereydim. Günlerdir gözünün önünde endişe üzerine endişe yaşamama göz yummuş, her şeyi bilmesine rağmen susmuştu. Bunu gerçekten yaptığına inanmak zor geliyordu.
Arya: sana inanmıyorum Aras, inanamıyorum. bunu bana ne zaman söylemeyi düşünüyordun?
Aras: olanlardan sonra her şeyi öğrenemeyecek miydi sanıyorsun?
Arya: kahretsin. bunu benden öğrenmesi gerekiyordu bir başkasından değil anlıyor musun?
Sessiz kaldığında telefonumu çıkardım. Defalarca aramama rağmen yanıt vermedi.
Aras: kimden öğrendiği hakkında bir fikrin var mı?
Bahçede ileri geri yürürken öfkeden saçlarımı yolmak üzereydim. Bedenimi saran endişe çanlarını yok etmeye çalışırken aklımda tek bir isim belirdi.
Arya: Sarp.
Ellerini silerek oturduğu çimlerden kalktığında bakışları bakışlarıma odaklandı.
Aras: olanlardan sonra buna cesaret edebileceğini sanmıyorum.
Arya: ne yani Bora mı anlattı? hiç sanmıyorum. bunu Sarp'ın yaptığına eminim. onu öldüreceğim. onu ellerimle öldüreceğim.
Aras: sakin olur musun?
Ellerimi tutmak için uzandığında kendimi geri çektim. Suçluluk duygusu bakışlarına bulaşmış gibiydi. Onu affetmeyecektim. Gözümün içine baka baka susmuş olması asla kolay affedilir bir şey değildi. Üstelik bu konuya ne kadar önem verdiğini bildiği halde bunu yapması cidden beni çıldırtıyordu.
Arya: dokunma bana.
Aras: kısa bir sürede olsa gülüşlerini yok etmek istemediğim için beni suçlayamazsın.
Tekrar yaklaşmak istediğinde daha da geri çekilerek bahçe kapısına yaklaştım.
Arya: eğer Rana'yı kaybedersem seni asla affetmeyeceğim, asla.
Demir kapıyı araladığımda aramızdaki mesafeyi kapatarak kolumu kavradı. Parmaklarının arasındaki kolumu hızla çektiğimde kapıyı üzerine çarptı.
Aras: nereye gidiyorsan ben götüreceğim.
Arya: istemiyorum.
Aras: lütfen.
Arya: bana başka yalanlar da söyledin mi Aras Dinçer?
Aras: yapma Arya, kelebek hikayesini hatırladığımı söylediğimde yalan söylemiyordum.
Bakışlarımı gözlerinden ayırıp ona sırtımı çevirdim. Demir kapıyı araladığında arabaya binmem için ısrar etse de umursamadan asfalt yolda ilerlemeye devam ettim.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BİZİM İÇİN #2
Short StoryHayatının tek bir mesaj ile değişebileceğini hiç düşündün mü? İÇİN SERİSİ | 2