BİZİM İÇİN #2

2

Gözlerimi araladığımda gördüğüm kabusun etkisi ile sıçradım. Baş ucumda beliren Rana telaşla hemşireye seslendiğinde burnuma dolan o boğucu hastane kokusunu tanıdım. Üst üste sıraladığı sorular ile nasıl olduğumu, iyi hissedip hissetmediğimi soruyordu. İlk kez tüm o kabusun içerisinde olmaktansa hastane kokusunun ciğerlerime dolmasına sevindim.

Rana: beni çok korkuttun.

Arya: neler oldu Rana?

Rana: sanırım korkudan bayıldın.

Arya: ben değil Rana, onlara ne oldu?

Rana: en az senin kadar hiçbir şey bilmiyorum.

Soran bakışlarımı üzerine çevirdiğimde baş ucumdaki sandalyeye oturarak kollarını önünde bağladı. Uykusuz ve oldukça yorgun görünüyordu.

Rana: bilmiyorum çünkü sen bayıldığında Bora seni arabama taşıdı ve hastaneye götürmem gerektiğini söyledi.

Zihnimde beliren düşünceler iyi hissetmemi sağlamıyordu. Hatırlıyordum ama hatırlamak istemiyordum. İnatla düşüncelerimi bastırmaya çalıştım. Gördüğüm kabusun etkisinden sıyrılamamışken hangisinin gerçek olduğunu ayırt edemeyecek kadar karmaşıktım. Yine de bilmek istiyordum. İçim içimi kemirirken burada böylece bekleyemezdim. Hızla yataktan kalkmak için harekete geçtim.

Rana: hey, nereye gidiyorsun?

Arya: neler olduğunu öğrenmem gerekiyor.

Rana: hayır Arya dinlenmek zorundasın.

Arya: dinlenmek mi? hadi ama.

Rana: Bora neler olduğunu anlatmak için geleceğini söyledi.

Arya: cidden mi? burada öylece oturup onu mu bekleyeceksin?

Rana araladığım kapıyı hızla çarptığında sıçradım.

Rana: evet Arya, bekleyeceğim. çünkü duymak istemiyorum anlıyor musun?

Arya: ne? hayır. hayır Rana. onlara bir şey olmadı.

Rana: o arabanın içerisinden sağ kurtulduğunu mu sanıyorsun?

Arya: kes sesini.

Odanın kapısı araladığında Bora'nın bakışları ile karşılaştım. Kapıyı kapatıp içeri girdiğinde o da en az Rana kadar yorgun görünüyordu.

Bora: burada neler oluyor?

Arya: kahretsin! artık biri Sarp ve Aras'ın ne durumda olduğunu söyleyebilir mi?

Bora: senin dinlenmen gerekiyor.

Arya: pekala anlaşıldı gidip kendim öğreneceğim.

Kapıya yöneldiğimde aynı hızla Bora kolumu kavradı. İnatla kapıyı açmaya çalıştım. Önüme geçip buna engel olduğunda gözlerimi gözlerine sabitleyerek anlatmasını sağladım.

Bora: seni Rana'nın arabasına bıraktıktan sonra alevlerin yükseldiği tarafa koştum. benden önce görevliler oraya ulaşmış ve aracı söndürmeye çalışıyorlardı. aracın içindeki bedeni çıkarmak için harekete geçtiklerinde araçta herhangi bir beden bulunmadı.

Arya: ne?

Rana: nasıl olur?

Bora: arabanın patlayacağını fark ettiğinde kapıyı açarak hızla kendini yola atmış. onu birkaç kilometre geride bulduk.