SOĞUKLAR

1

'' Hayır kesinlikle olmaz ''

'' Saçmalama Armi bu fırsat bir milyonda bir insanın sadece başına bir kez gelir.''

'' İstemiyorum anne is-te-mi-yo-rum''

'' Yarın o okula gidilecek şimdi odana geç hemen.''

Söylenerek odama geçtim. Neden ben ? Şımarık zengin veletleri için yapılan gösteriş okuluna gitmesi için benden başka burs verilecek öğrenci kalmadı mı koskaca ülkede neden ben ? O okuldan nefret ediyorum , ailemden de nefret ediyorum fakir olmaktan nefret ediyorum , Armina olarak dünyaya gelmiş olmaktan da nefret ediyorum.

Muhteşem Avarlar Koleji demek ana sınıfından üniversiteye kadar tüm eğitim hayatını , benim hayatta göremeceğim kadar parayı okula döküp , diğer okullarda okuyan öğrencileri böcek gibi gören öğrencilerin dolu olduğu hayvanat bahçesi demek .

Annemin çalıştığı şirketin şişko odun kafalı manyak patronu reklamını yapmak için bir öğrenciye burs bağlamak istemiş efenim , öle bi burs ki bu bir ailenin yarım senelik tüm masraflarını karşılayabilecek kadar yüklü bir mebla .Gelelim hikayenin beni alakadar eden bölümüne . O şanslı öğrenciyi aramak için yapılan basın toplantısının orta yerine , elinde çay ve simitle , salkım saçak giyinmiş fakat kafasının içi zeka pırıltılarıyla dolu bir kız dalıvermiş pat diye. Evet o kız ben oluyorum annemi arıyorken yanlışlıkla dalıverdim ne olmuş. Beni kovsalardı ordan bu kadar zoruma gitmezdi. Cidden. Neyse efenim devam edeyim ben hikayeye . Patdedenek içeri dalan kıza yoğunlaşmış birden gözler. Duruma bozulan patron kameraların önünde rencide olmamak için zeki kızı çağırıp ilan etmiş bursu . Arkasında bulunan yardımcı ordularıyla fısır fısır konuşup evet ''Armina Yücel kızımız büyük güçlüklerle okumasına rağmen okulunda birçok öğrenciyi geride bırakmış kıymetli bir hazinedir. Bizde bu üstü kapalı olan hazinenin örtülerini kaldırıp Armina kızımızın eğitimini üstlenip hakettiği yere gelmesini sağlayacağız .'' Büyük salonda tuhaf tuhaf bakan tüm herkes ayağa kalkmış şakşaklarken ben bu adamın iki dakika içinde benim hakkımda bu kadar şeyi nasıl öğrendiğini sorgulamakla meşguldüm. Şaşkın şaşkın çevreme bakarken az ilerde gözlerindeki yaşı silen annem takıldı gözlerime . Aferin anne aferin.

İşte benim demogojiyi meslek edinmiş annem ve başıma ördüğü çorap . Tabi gün arkadaşlarına kızının Avarlar Kolejine gittiği için hava atacak , konusu olmasa bile tıkıştıracak muhabbetin en orta yerine Avarları. Tabi garibim kadınlar hayatlarında Avarlar Kolejinin önünden bile geçmiş değil ki bişey zannedecek orada okumayı. Bu kız okulun tek burslu öğrencisi olarak dışlanacak mı hor mu görülecek zengin veletleri yüzünden psikolojisi mi bozulacak , Feriha sendromuna mı girecek nerden bilsinler.

Annemin '' Armi çabuk buraya gel'' diye çemkirmesinin ardından hem kovup hem yanına çağıran annemi kalbimin en derinliklerinde rencide ederek içeriye geçtim.

'' Bak Armii sana ne aldım.''

'' Ne aldın anne.''

'' Ta taaa düzleştirici.''

'' Ben ne yapim onu ya , sen hiç hayatımda saçlarımı düzleştirdiğimi gördün mü , he ortaokul mezuniyetimde düzleştirmiştim soryy.''

'' Bana bak kız dalga geçme anneyle kırılmadık kemik bırakmam eklem yerlerinde, ben şu şeye kaç para verdim haberin var mı.''