SOĞUKLAR

12

'' Aktuğ , seni çözemiyorum .''

'' Zamanla çözeceksin Armi acelesi yok .''

'' Bugünden sonra seninle pek görüşeceğimi sanmıyorum , çözmek için vaktim olmayacak .''

'' Çözeceksin Armi .''

'' Neden ? ''

'' Çünkü .. ''

'' Ne çünkü , hiç bir mecburiyetim yok benim. ''

'' Mecburiyetin var , ben seni seviyorsam sende beni seveceksin bunun içinde beni tanıman gerekiyor. ''

Duyduklarımla mantığım çelişiyordu. İnanamıyordum ki inanmakta istemiyordum. 30 saniye önce Aktuğ Avar beni sevdiğini söylemişti , buna nasıl inanabilirdim ki ! 

Birşeyler söylemem gerekiyordu , saçmaladığını , hata ettiğini . Ağzımı tam aralamışken işaret parmağını dudaklarıma götürdü.

'' Birşey söyleme , konuşman için çok erken . Eğer konuşursan canımı yakarsın.  Sadece beni tanımaya çalış . Beni tanırsan anlarsın , anlarsan seversin zaten . Bir şans ver .''

Parmağını çektiği dudaklarımı kapadım gözlerimle beraber . Konuşma demişti , ne diyebilirdim ki. Benim kalbimde başka birisi vardı ki olmasa da biz onunla çok farklıydık hem karakter olarak hem sınıf olarak. 

Uyuduğumu düşünen Aktuğ birkaç kez saçlarımı koklayıp öptü. Tepki veremedim. Neden bilmiyorum ama uzaklaştıramadım. Vicdanım yerle yeksan olmuştu. Gerçekten beni seviyor muydu bilmiyorum ama sevgisinin karşılıksız olması canımı acıtmıştı. Onu çok iyi anlıyordum çünkü.

Aktuğun kucağında alana geldiğimizde gözlerimi araladım. Skor tablosuna göre dokuza dokuz beraberdik. Birden ormanın içinden karşıdaki gruptan bir çocuk mendilini sallayarak geldi.  Karşı takımda sevinç gösterileri...

'' Evet çocuklar son bayrağı getiren Ömer yarışı sonlandırdı. Yurt dışı tatilini kazanan mavi grup.'' dedi hoca. Tüm hayallerim suya düşmüştü. Yaşadığım tüm acı , korku boşa gitmişti.

'' Aslında pek öyle sayılmaz . '' dedi Aktuğ.

'' Nasıl yani . '' dedi hocada.

'' Biz onlardan önce geldik. ''

'' Evet ama mendiliniz yok . '' dedi hoca. Aktuğ yanıma gelip dizime bağladığı mavi mendili alıp hocaya götürdü. Bu sever sevinç çığlıkları bizim gruptan geldi. Kazanmıştık. Periyle Gazel yanıma gelip sarıldılar. Zafer naraları atıyorlardı , ben ise zaferin tadını dahi çıkaramıyordum aklım hep Aktuğdaydı.

****

Son bir kaç günde ne çok şey yaşamıştım. Ne kadar yorgundum , zihnim ne kadar doluydu. Kabus gibi günler yaşamama neden olan Aktuğ ayrı , beni sevdiğini söyleyen Aktuğ ayrı yormuştu beni. Beni sevdiğini söylediğinde ona cevap vermemiş olmak vicdan azabına neden olmuştu. Aktuğa Cemden hoşlandığımı söylemem daha çok vicdan azabına neden olmaz mıydı olurdu. Her halükarda canı acıyan hep ben oluyordum ama . Neden ben ?

Yastığımın altında kalmış olan telefonumun titremesiyle irkildim. Saate baktım on ikiye geliyordu.  Bana bu saatte kim mesaj atardı ki. Mesaj yabancı bir numaradan gönderilmişti '' kapıya çık '' yazıyordu.  Bu saatte beni kim neden dışarı çağırır ki ? Yanıtlaya basıp '' kimsin '' dedim. Çok geçmeden cevap geldi . '' Cem ''

Kalbimin ritimleri hızlanırken yataktan kalktım. Pijamalarımı çıkarıp kot tişört geçirdim üzerime , saçlarımı tepeden topuz yaptıktan sonra odamdan çıktım . Göz ucuyla salona baktım annemler yatmıştı. Parmak uçlarımda ilerleyerek kapıyı açtım ve sessizce merdivenlerden indim. Giriş kapısına geldiğimde Cem siyah bir audiye yaslanmış beni bekliyordu.