Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Beni küçümsememeliydiniz."
Yoongi'nin ağzından :
"Ameliyatı bir an önce gerçekleştirmeliyiz." Camdan dışarısını izleyen kıza ithafen konuştuğumda sanki anlamıyormuşum gibi yaşlarını sildi, gizlemek adına başını eğdi.
"Bay Min, tek istediğim kardeşimin yaşaması."
"Biliyorum." Yan aynadan baktığımda arkamızda süratle bize doğru süren üç siyah araba görmüştüm. Bu dudaklarıma alaycı bir gülüş yerleştirirken, direksiyonu biraz daha kavradım.
"Sana söylediklerimi hatırlıyorsun değil mi?"
Başını salladığında kısa bir göz atıp gaza asıldım. Bu esnada da sıkı tutunmasını tekrarlamıştım.
İşte bu yüzden Jimin şu an yanımda değildi.
"Bay Min, yaklaşıyorlar!" Sesindeki korku daha da hızlanmamı sağlamıştı. Boş asfaltta bizden başka kimse yoktu. Tam da avdık onlar için.
"Başını eğ Karina!"
Dediğimi yaptığı anda arabanın tamponuna kurşun isabet etmişti. Küfredip diğer şeride kırdım. Bu sırada bir araba yanımıza gelmiş, arabama sürtünmeye çalışmıştı ama anlayıp yana çekildim. "Yere çök!" Bağırdığımda ellerini başının üzerine koyup iyice çöktü. Ağlıyordu ama teselli edecek durumda değildim.
Cama isabet eden kurşunla biraz eğildim. Elimde değildi ama korkuyordum. Bu olayı burada değil de onların şirketinde yaşayacağımı düşünmüştüm. Dağın tepesindeki bina bunun için çok makuldü.
Kovalamaca çok uzun sürmemişti çünkü önümüze kırdılar. Karina'ya sakin olmasını söyleyerek aramadan çıktım. Ellerimi ceplerime attım ve arabadan çıkan maskeli ve şapkalı gözleri çekik adamın önünde durdum.
"Ne istiyorsunuz?"
"Min Yoongi...Eski dostum."
Anlamayarak gözlerimi kıstım. Arabamın tamponuna yaslanırken bir adım geldi.
"Sadece senin ölmeni istiyorum. Böylece Jiminie benim olabilir. Ve yıllanmış intikamımı senden misliyle alabilir."
"Kocamın adını sakın ağzına alma!" Ona ilerlediğimde kahkaha atmaya devam etti. Eğer arkasında korumaları olmasa onu çok fena benzetirdim.
