Güzellerim, fice başlamadan önce sizden çok ufak bir ricam var 🥹
Medyaya koyduğum IU- Love Wins All şarkısını ben çevirdim. Bir çeviri kanalım var ancak izlenmelerim oldukça düşük. Çeviri ve Lyrics videolarıma bakarsanız ve eğer beğenirseniz abone olmanızı çok isterim çünkü bu daha fazlasını atmam için beni teşvik eder. Elbette bu sadece bir rica.
Ek olarak istediğiniz bir şarkı varsa çebirebilirim ya da Lyrics yapabilirim 🥺
Şimdiden çok teşekkür ederim yıldız tozları✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yıldızları ve denizleri her zaman sevmişimdir. Onlarda mistik bir şey vardı. Kendilerini platonik edecek kadar dünya dışı bir his tanesi. Anlatılmaz, anlatılamaz. Bu gücün burada karşılığı bile yok henüz.
Çıplak ayaklarıma değiyor denizin okşayıcı tınısı. Yıldızlar önümde ve arkamda birikmiş sis dalgasını aydınlatıyor. Görebiliyorum ama tamamen de değil. Yinede içimde bir rahatlık var.
Eşim bacaklarımda benimle beraber izliyor bu görüntüyü. Buluttan saçlarını okşarken, elimden kayıp gitmiş yıldızlar tutamları arasına karışıyor. Sessiziz ikmizde. İçimdeki his kelimelerle anlatılamaz.
Yorgun hissediyorum ama tam da burada, şimdi dans edebilirim hemde sabaha kadar. Mutluyum ama kırgınım. Rahatım ama korkulu. Tüm hislerim birbirine karışmış ve artık hangi duygunun hangisi olduğunu kavrayamıyorum.
"Bazen balık olmak isterdim, biliyor musun?" Parmak uçlarımı buluyor parmakları. Yüzü bana dönüyor. Saatlerdir izlediğim Ay'dan daha parlak, daha cezbedici, daha masum güzel yüzü. "Dünyevi yüklerden yorulduğumda, kalbim kırıldığında, bir şeyleri unutmak istediğimde ya da sadece tembellik edince. Balık olursam deniz beni sahiplenir gibi gelirdi. Sanki deniz beni sahiplenirse tüm dünya beni sahiplenirdi."
Gülümsedi kendi kendine. Gülüşünün her detayını ezberledim o gece.
"Ama şimdi... Hala deniz ilgi çekici. Ferahlatan bir kokusu, okşayıcı bir ruhu var. Ama balık olmak istemiyorum. İnsan olmanın şükranını şu an fark ettim."
Doğruldu. Yanıma oturdu bağdaş kurarak. Yüzümün her detayını zaman yokmuş gibi usulca izledi.
"İnsan olmak zor. Büyüdükçe sırtımıza yüklediğimiz o yükler, kalbimizi parçalayacak kadar kötü insanlar, her şey. İnsan olmanın temeli zor. Hep zor olacak. Ama mutluyum. Çünkü baksana. Baksana gözlerime. Gözlerimizde evren saklı. Dalgalar; doğa ana, gökyüzü, yıldızlar. Tanrı hepsini gözlerimize koymuş, o da biliyormuş günün birinde onları kaybedecek, göremeyecek kadar harap hallere düşeceğimizi."
