❤ Burgundy ❤ Reuploading

💋 01 💋

" It was a mistake, please , please forgive me" දුෂේනි ඉකි ගහ ගහ හඬන අතරෙ ඇඬුම් අතරින් වචන ගලපන්න උත්සහ කළා.
.
.
.
.
.
.
පැය හයකට පෙර

ඇත්තටම එදා හරිම මූසල දවසක් කීවොත් නිවැරදියි. උදේ ඉඳලම දැඩි සුළඟ එක්ක කැරකි කැරකි එන අකුණු කුණාටු. පාන්දර හතරට විතර විදුලි පංකාවේ නැළවිලි ගීය නතර වුණ නිසා දුෂේනි අවදි වෙද්දිත් අකුණු එළිවල නිල් පැහැය වරින් වර නිදන කාමරයේ ජනේලවල තිර හරහා දඟ කරනවා ඇය දැක්කා.

හදිසි විදුලි විසන්ධි වීමක් නිසා විදුලි පංකාව ඇණහිටියේ කොයි වෙලාවෙද කියලා ඇයට අවබෝධයක් තිබුණේ නැහැ. ඒත් ජීවිතේ කාලයක් පුරා පුරුදු වෙලා හිටිය සනීපවත් නැළවිලි ගීය නතර වුණාම ඇගේ සැපවත් නින්දට බාධා වුණා.

හොඳින් ඉඩ පහසුව ඇති වියන් ඇඳක් වුණත්, අදත් එහි හරි අඩක් හිස් නේද කියලා දුෂේනි කල්පනා කළේ දිගු සුසුමක් පිට කරන අතරෙ. තුරුළු වෙන්න, උණුසුම ලබන්න මේ වගේ වැහිබර වෙලාවක් කොයිතරම් හොඳයි ද කියලා කල්පනා කරන අතරෙ ඇය ආයෙත් නින්දට වැටුණා.

එදා උදෑසන එළඹුනාට හිරු හිටියෙම සැඟවිලා. විදුලි සැපයුම යථා තත්ත්වයට පත් වීම ඇයට සහනයක් වුණා. පාන්දර ඉඳලම එක දිගටම වැස්ස. කිසිම සැලසුමක් නැතුව අලුත් ගොඩනැගිලි ඔහේ ඉදිකරපු කොළඹ නගරය මේ වගේ වෙලාවට පැය කීපයක් ඇතුළත වැසි ජලයෙන් යට වෙනවා. "අදත් පාරවල් යටවෙයි" දුෂේනි කල්පනා කළේ උදේම ග්‍රීන් ටී එකක් බොන අතරෙ.

දහවල් දෙකට ආරම්භ වෙන සේවා මුරයට යන්න බැරිවෙයිද කියන සැකය ඇයට තිබුණා.

උදේ කෑමට කෙසෙල් ගෙඩි දෙකක් එක්ක යෝගට් දාලා හැදුව ස්මූති එකක් පමණක් පානය කළ ඇය, කල් ඇතුව දිවා ආහාරය ඔවුන් දෙදෙනාටම සූදානම් කළා.

ඇය බලාපොරොත්තු වුණ වෙලාවට වඩා පැයක් ප්‍රමාද වෙලා නිවසේ සීනුව නාද වුණා. තමන් පිටත් වන බව පවසා එවන වට්ස් ඇප් පණිවිඩය අද ඔහුට අමතක වුණාවත් ද, කල්පනා කරන ගමන් ඇය පිය මැන්නෙ ප්‍රධාන දොරටුව ළඟට.

වැස්ස තවත් දරුණු වෙන හඬක් පිටතින් ඇහෙද්දි ඇය දොරටුව විවර කළා.

" මහෙන්ස, ඇයි මේ?" රාත්‍රී සේවයට යන දවස්වලට ඔහු හැමදාමත් ගෙදර එන්නෙ හෙම්බත් වෙලා කියලා ඇය දැන හිටියා. ඒත් අද ඔහුගෙ මුහුණෙ ලියවිලා තියෙන්නෙ ගතේ මහන්සියට වඩා හිතේ මහන්සිය කියලා ඇයට දැනුනා. සත් වසරක් එක වහලක් යට ඔහුත් සමඟ ගෙවා දැමූ ඇය, ඔහුගෙ හුස්ම වැටෙන වේගයේ වෙනසට පවා සංවේදී වෙන තරමට ඔහුව දැන සිටියා.