💋 05 💋

374 44 40
                                    

අලුත් කාමරයේ තමන්ගේ ඇඳුම් සහ පොත් පත් පිළිවෙලට අසුරා ගත් සනුලි, ටික දිනකට හෝ තමන්ගේ නවාතැන තමන්ට අවශ්‍ය ලෙස සකස් කරගත්තා.

ඉන්පසුව අන්තර්ජාලෙයේ ඇති දැන්වීම් ඔස්සේ කාමරයක් සොයාගන්නට තැත් කළත්, තවම පාරක නමක්වත් නොදැන එය ප්‍රායෝගික නොවන බව ඇයට තේරුම් ගියා. රැකියාවට යන අතරතුර මග දෙපස ගැන අවබෝධයක් ලබාගෙන ඒ කාර්‍යයට අත තබන්නට ඇය තීරණය කළා.

රවිඳු ගේ දෙමව්පියන් සැබැවින්ම ඇයට උපකාර කරන්න සැදී පැහැදී සිටියත්, ඇයට අවශ්‍ය වුණේ සැබෑ නිදහසක්. සිදු වූ සිද්ධි නිසාම ඔවුන් පමණ ඉක්මවා තමාව ආරක්ෂා කරන්න පෙළඹීමට ඉඩ ඇති බව ඇය දැන සිටියා.

ඊළඟ දිනයේ සවස් යාමයේ රවිඳුගේ පියා ජයන්ත සමඟ ඔවුන්ගේ වාහනයෙන් සනුලිත්, ශ්‍රියාත් උඩමළුවට බලා යන්න පිටත් වුණා. පොඩි දරුවන් සමඟ නිදහසේ වන්දනා කරන්න බැරි නිසාම රවිඳු සහ සවිනි ඒ ගමනට එක් වුණේ නැහැ.

සුදු පාට අත් දිග කුර්තාවක් සහ කළු පාට ලෙගින් එකකින් සනුලි සැරසුණේ, පූජා භූමියට ඇතුළු වීමේදී සිතේ වාතාවරණය කුමක් වුවත්, භක්තිය කොයිතරම් වුවත් වඩා වැදගත් වන්නේ ඇඳුම නිසා. යාන්තමට කර ළඟට වැවී තිබුණ කෙස් වැටිය හිස මුදුනට කර සුදු පාට වූල් බෑනඩ් එකක් දමා ගත් ඇය පිච්ච සුවඳ මුසු වුණ සුමුදු සුවඳ විලවුන් ගල්ව ගත්තේ පිච්ච සුවඳට හිතත් සන්සුන් කරගන්න හිතාගෙන.

ඔවුන් මුලින්ම ගියේ ජය ශ්‍රී මහ බෝධියට. යන අතරමග ජයන්ත හැකි තරම් මග සලකුණු, පාරවල් ගැන පැහැදිලි කළත් සනුලිට ඒ සියල්ල ග්‍රහණය කරගන්න හැකියාවක් ලැබුණේ නැහැ.

පුංචි කාලේ පැමිණියාට පසුව වසර ගණනාවකින් සනුලි ජය ශ්‍රී මහ බෝධිය වැඳ පුදාගන්න ගිහින් තිබුණෙ නැහැ. සුළඟට නැළවෙන බෝ පත්වල නාදය, ඈතින් ඇසෙන පිරිත් හඬත්, හිත සනසන සුවඳ දුම් හා මල් සුවඳත් සනුලිව වෙනම ලෝකයකට රැගෙන ගියා.

"එක අතකට මෙහෙ එන්න ලැබුණ එක හොඳයි, අඩු ගානෙ හවසට ඇවිත් හිත නිවා ගන්න තැනක් හරි තියෙනවා" සනුලි මතක් කළේ සතුටින්.

ඒ එක්කම වෛද්‍ය නිවාඩු අවසානයේ තාවකාලික අනුයුක්තයක් , වෙනුවෙන් අමාත්‍යාංශයෙන් ඉල්ලීම් කරද්දි ඇතිවුණ කතා බහ ඇයට මතක් වුණා.

❤ Burgundy  ❤ ReuploadingOù les histoires vivent. Découvrez maintenant