7

382 46 6
                                    


*Hanbin*

Arabadaydık.

Karakolda marketten içki çaldığımı, içtiğimi ve reşit olmadığımı itiraf ettikten sonra velimi, annemi, aramışlardı. İki saat kadar polislerin yanında oturup küçük televizyondaki saçma dizileri izlememin ardından annem karakola gelip market sahibiyle anlaşma yapmıştı. Çok büyük ihtimalle para vermişti. 

Şimdi eve giden yolda, konuşmadan ilerliyorduk. 

"Ne bu halin? Birdenbire hırsızlık yapmalar, içki içmeler hatta kavgaya bile karışmışın şu suratına bak." Sadece dudağım kanıyordu sanırım bir de yanağım kızarmış olabilirdi. 

"Anne bi-"

"Ben seni arkadaşlarıma benim oğlum çok iyi çocuk, çok uslu diye anlatırken senin şu yaptıklarına bak. Ne bu şımarık ilgi çekmeye çalışan hareketler. 18 yaşına gireceksin neredeyse Hanbin, çocuk değilsin, büyü." 

Sözünü tamamlar tamamlamaz gülmeye başladım, onun oğlu olduğumu hatırlaması şaşırtıcı gelmişti.

"Anne bir seneden uzun bir süredir görüşmediğimizi biliyor muydun?" Sorumun ardından gözlerini birkaç saniye yoldan ayırıp bana baktı. "Öyle mi olmuş? Biliyorsun meşguldüm." 

Tabii biliyorum. 

"Aramalarıma cevap veremeyecek kadar mı meşguldün?"  Bir insan kendi oğlunu nasıl merak etmezdi ki? Hasta mı, paraya ihtiyacı var mı, okulda biri zorbalık yapıyor mu? Ya da en azından öğünlerini aksatmadan yiyor mu..?

Ama benim ailem meşgul olduğu için eve bile uğramıyordu.

"Kusura bakma biliyorsun savcılık-" 

"Evet, evet. Dünyayı kurtarmak için oğlunu feda edebilirsin boş ver. Ben sadece..." Derin bir nefes aldım, bu konuşmayı aklımda binlerce kez yapmış olsam da sesli bir şekilde söylemek çok zordu.

"Sadece seni görmek istemiştim. Eğer bugün karakola gitmeseydim kim bilir ne zaman görüşecektik öyle değil mi?" Cevap vermedi çünkü o da biliyordu haklı olduğumu.

"Bugün benimle eve gelir misin? Film izleriz." Sadece beni biraz sevdiğini göstermesini istiyordum o kadar.

"Özür dilerim bugün katılmam gereken bi-" Zaten ne ummuştum ki. "Önemli değil." 

Arkama yaslanıp kulaklıklarımı taktım. Mesaj uygulamasına girdim, bugün gerçekten rezil bir gündü neden daha da batırmıyordum ki? Yüzlerce kayıtlı kişinin arasından onun adına tıklayıp yazmaya başladım.

Hanbin: Evde misin?

Hao: Neden? 

****************


player || haobinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin