*Hanbin*
Eve ilk defa bir arkadaşımı(?) getirmiştim. Annemle babam zaten eve yılda bir iki kez uğradıkları için ev boştu.
Yol üzerinde aldığımız pastayı içeri girer girmez mutfağa götürüp tabaklara koymuştum.
İlk defa evime biri geldiğindendi sanırım biraz gerilmiştim.
"Hao içeriye geçip oturabilirsin." Tabakları alıp oturma odasına götürdüğümde Hao'nun orada olmadığını gördüm. Pastaları masaya bırakıp seslendim ama cevap vermedi. Ev içinde kaybolunacak kadar büyük olmadığı için odama doğru hızla gittiğimde orada olduğunu gördüm.
Yatağıma oturmuş etrafı inceliyordu.
"Odan güzelmiş ben her yerde not kağıtları falan olur sanmıştım. Mağlum karşımızda saygıdeğer bir okul birincisi var." Konu yine dönüp dolaşıp notlara gelmişti.
Yanına gidip oturdum. "Senin odan öyle galiba." Ellerini geriye yaslayıp kafasını bana çevirdi. "Gelince görürsün artık."
Bu cevabı beklemiyordum.
"Beni sevmediğini sanıyordum." Yine gülümsedi.
"Seviyorum diyemem ama hiç sevmesem doğum gününde odanda seninle konuşuyor da olmazdım sanırım." Konuşurken gözüm sürekli dudaklarına kayıyordu, balmı dudaklarını parıldatıyordu.
"Dudağına ne sürüyorsun?" İstemsizce sorduğum soru yüzünden birden gerilmiştim. O da böyle bir soru beklemiyor olsa gerek kaşlarını kaldırıp cevapladı.
Sorumun üzerine fark etmeden dudağını yalayınca ortam daha da garip olmuştu çünkü odak noktam tamamen Hao'nun dudaklarıydı. "Bu mu?" İşaret parmağını dudağına yöneltti, "Çilekli dudak yağı, denemek ister misin?"
"Ne?"
Ne ister miydim?
"Çantamda olması lazım içeri gidip getir-" Oturduğu yere doğru kendimi yakınlaştırıp başparmağımı dudağına sürttüm. Hao şaşkınlıkla gözlerini büyütse de bir şey dememişti, dudağıma bulaşan yağı kendi dudaklarıma götürüp tadına baktığımda yutkunduğunu gördüm.
"Senin gibi kokuyor, güzelmiş."
**********
Öpüstüler mi ben anlamadim?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
player || haobin
Teen Fiction"O kadar rahatsızsan sen vermeye ne dersin?" "Neyi?" "İlgiyi diyorum... sen versen olmaz mı?" Haobin evreni.
