YARA İZİ (DÜZENLENECEK)

8

"yeter artık!" uçurumun kenarında ayağa
Kalkıp haykırarak isyan bayraklarını açan Edaya baktım. Yine annesi ile kavga etmişti. Tamam annesi iyi bir kadındı ama bazen bazı olayları çok büyüktüyor ve onu babasına söylemek ile tehtid ediyordu. Zaten Eda babası ile anlaşmayan bir kızdı. Annesinin bu halleri onu daha çok yoruyordu.

"Eda tamam bak geçicek herşey. Üniversiteyi başka bir şehirde okuyacaksın zaten bir yıl kaldı bak sık dişini." Dedim.

"Off! Artık bu aileden bu şehirden kurtulmak istiyorum." Dedi ve yanıma oturdu.

"Keşke burayı daha önce fark etseydik yaa çok güzelmiş." Dedi elindeki şişeyi bana uzatarak. Şişesine vurdum ve "aynen." Diyip kafama diktim.

"Telefonun çalıyor." Dedi Eda. Taşın ustundeki telefonuma baktım. Arayan Barıştı. Neden ariyodu ki? Zaten sarhoş olmadığım için telefonu açtım.

"Alo?" Dedim.

"Nerdesin?" Sesi boğuk geliyordu. Yeni uyanmış gibiydi.

"Eda ile dışarıdayız. Ne oldu?" Dedim.

"Neredesiniz?" Dedi.

"Bilmiyorum."

"Nasıl bilmiyorsun Alya? Konum at."

"Neden?"

"Ya soru sormada at şu konumu."

"Peki." Dedim ve yüzüne kapatıp konum yolladım. Biraz tripliydim ona. Neden yakın arkadaşına sevgilisi olduğunu söylemiyor ki?

Ne götünden element uyduruyon amk. Ne belli sevgilisi olduğu? Kuzeni olamaz mı? Kardeşi olamaz mı?

Off ne bilim ben ya?

Bilmiyorsan sus kanka. Gelince sor işte.

TAMAM.

Ne bağırıyon amk?

Kes amk kes.

"Daldın gittin?" Dedi Eda.

"Şu barışın evindeki kızı düşünüyordum." Dedim.

"Bence sevgilisi değil."

"Bilmiyorum."

Arkamızdan gelen motor sesleri ile o tarafa döndüm. Sezer ve Barış gelmişti. Onlar gelene kadar bütün şişeleri bitirmiştik. Eda baya içmişti. Şuan o zil zurna sarhoştu. Bende zil zurna sarhoştum gerçi. Ama bilincim yerinde gibiydi. Taaki konuşana kadar.

"Ağğ Edağ bağk Barış gelmiş. Bu bizi nasıl buldu amk." Dedim. Demedim kükredim anasını satayım. Sesim yankılandı.

Barış ve Sezer yanımıza geldi.

"Siz burada ne yapıyorsunuz. Bide saat gecenin üçü." Dedi Barış kaşlarını çatarak.

"Ne olmuşşş?" Dedim. Ardından lafa balıklama atladı Eda.

"SEZER BENİ SORDU MUĞ?" Diye bağırdı. Zaten sesi yankı yapıyordu.

"BAĞIRMA!" Diye bağırdım bende.

"Sezer yanımda ya Eda." Dedi Barış.

"AĞĞ. SEZERR!? BENİ SORDUN MUĞ?" dedi Eda.

"BAĞIRMA LA BAĞIRMAA. SİKTİN KULAĞIMI! SAĞIR OLDUM." Dedim.

"HEĞ. SEN ŞİMDİ SAGİR OLDUN YA DAHA FAZLA Mİ BAĞIRIYIM BEN ANLAMADIM?!"

"BAĞIRMA LA BAĞIRMAA."

Sezer sonunda gelip Edayı kucağına almıştı.

"Ağğ Sezer? Sende mi buradaydın?" Dedi Eda.

"Hıhı." Dedi ve götürüp motara oturttu Sezer Edayı.