Yüzünüzde kocaman bir yaranız olsa ve herkes size tiksinir gözlerle baksa nasıl hissedersiniz ?
Ben hiçbir şey hissetmiyorum... çünkü bu bakışlara çok küçük yaşta alışmak zorunda kaldım...
Bu hikâye yarışçı bir kız ve yıllar sonra tanıştığı ailesini...
Abimde bende tamamen iyileşmiştik. Şimdide abim bana sürprizini gösterecekti. Bunun için hazırlanıyordum odamda. Giyeceğim kıyafetleri hazırladım ve yatağımın üstüne koydum. Daha sonrada makyajımı yaptım. Saçımıda yapıp kombinimi giydim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Abimin bana daha dün verdiği telefonumda cebime atıp odadan çıktım. Hakan beni kaçırdığında tefonuma el koymuştu normal olarak. Abimde bana yeni çıkan telefonlardan almıştı. Zaten eski telefonum sürekli kasıyordu. Alt kata indiğimde abimin ayakkabılarını giymiş beni beklediğini gördüm. Koşar adım yanına gittim ve beyaz nikelerımı giydim. Evden çıkıp abimin arabasına bindik.
Bir saatin sonunda araba durmuştu. Hemen arabadan indim. Kocaman bir toprak alana gelmiştik. kaşlarım çatıldı. Bu sıcakta burada ne yapacaktık ki. Abim yanıma geldi ve elini cebine attı. Siyah minik bir kutu çıkardı. Kutuyu aldım ve açtım. İçinden çıkan araba anahtarı ile şokla ona baktım. Gözlerim dolmuştu. Ağlayarak boynuna atladım.
"Abi! Sen ciddi misin?" Dedim.
"Evet abim." Dedi.
"Çok teşekkür ederim. Bir tanesin sen."
"Önemli değil Lotusum. Hak ettin." Dedi.
"Gel bakalım arabanı göstereyim." Deyip elimden tuttu. Bir süre yürüdükten sonra karşımıza bir araba çıktı. Honda s2000 model bir arabaydı. Pembe renkteydi ve kenarında kocaman LOTUS yazıyordu. Heyecanla arabaya koştum ve ön kaputuna kollarımı sardım. Göz yaşlarıma da hakim olamıyordum. Arkamdan gelen araba sesi ile arabanın kaputundan ayrılıp o tarafa baktım. Gelen araba benim arabam ile aynı modeldi ve mavi renkteydi. Üzerinde her hangi bir desen yoktu. Araba önümde kaydırarak durunca süren kişiyi daha net görmüştüm. Oğuz...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Araba bu. Siz yan tarafında LOTUS yazdığını hayal edin. Hızlı ve öfkeli âşığı biri olarak bu arabayı koymazsam ölüyormuşum.)
Oğuz arabadan inip yanıma geldi. Bir eli belime sarılırken konuşmaya başladı.
"Ben yaptırdım. Nasıl olmuş?" Dedi. Aşkla bir arabaya bir ona baktım.
"Harika!" Dedim hayranlıkla.
"Yarışa var mısın miniğim?" Dedi yüzü yüzüme yaklaşırken.
"Seve seve!" Dedim ve ondan ayrıldım. Kutudaki anahtarı aldım ve arabaya geçtim. Abimde yan tarafıma oturdu. Anahtarın kutusunu abime verdim. Anı kutuma girmeye hak kazanmıştı.
Kemerlerimizi bağladık ve Oğuz ile aynı hizzaya geldik. Oğuz kornaya bastığında yarış başlayacaktı. Ön tarafıma biraz eğildim ve abimin tarafındaki camdan dışarıya baktım. Oğuz ile gözlerimiz bir araya geldi. Oğuz elini kaldırıp üç yaptı. İki. Bir, ve korna sesi ile hemen gaza yüklendim.
....
Yarış bitmişti. Kazanan tabii ki bendim. Zaten oğuz fazla araba kullanan biri değildi. Bu nedenle kolay olmuştu. Şimdi de bir kafeye gelmiştik ama hiç kimse yoktu. Biraz ıssız bir yerdi. Daha çok tatile gidenlerin geçerken uğradığı bir yerdi. Kahveleri aldık ve terasa çıkıp oturduk. Aşırı güzel bir mekandı. Kahvelerimizi içerken abimin eli cebine gitti. Bir zarf çıkartıp bana uzattı. Kaşlarımı çatarak ona baktım.
"Al bakalım." Dedi ve zarfı salladı. Zarfı elinden aldım ve açtım. İçinden iki adet bilet çıkmıştı. Birisi New York uçak biletiydi. Anlam verememiştim. Diğer biletide incelemeye başladım. İdrak ettiğim şeyle donup kaldım. Daha mutlu bir günüm olduğunu zannetmiyorum!
New York'ta düzenlenen bir yarışma için davet edilmiştim. Resmen şuan bana kal gelmişti. Hareket edemiyordum. Ağzım beş karış açıktı.
"Abi sen ciddi misin? Şaka mı bu?" Diye sordum yavaş yavaş kendime gelirken.
"Hayır abim. Beraber dünya kupasına gidicez." Diyen abime olduğum yerden kalkıp sımsıkı sarıldım. Bu adam benim şansım diye boşa demiyorum!
Hiç demedin ki.
Şu güzel ana sıçma!
Bir süre yine mutluluktan ağladım. Bugünde ne çok ağlamıştım.
Bilet iki gün sonrası içindi. Yarış ise doğum günümle aynı gündü.
Finale yaklaştık. Diğer bölüm final olabilir yada iki bölüm sonra falan. Yeni bir kurgu daha var kafamda onuda buradan paylaşırım. Görüşürüzz🫶🫀
