CANHIRAŞ (AŞK)

Bana ihanet etmemiş.

bir saat geçtikten sonra mete bir sürü şey öğrenmişti ve öğrendiği şeyler onu şoka uğratmıştı. Yutkunup asansörden indi ve Mir alinin odasına doğru yürüdü. Bu öğrendiklerine inanamıyordu. Ne olduğunu anlamıyordu.

Odaya girdiğinde volta atan Mir Ali'yi gördü. Yusuf onu görünce hızla oturduğu koltuktan kalktı. Çalışanlar camları temizlemişti. "Mete ne öğredin?" diye sordu Yusuf.

Mir Ali hızla başını çevirip Mete'ye baktı. Mete ona baktı. Yutkundu. Bunları nasıl anlatacağını bilmiyordu?

"Mete anlat! neden ayrılmışlar?" dediğinde Mete başını eğdi. Yutkundu. "Abi şey..." dediğinde Mir ali sinirle "anlat lan!" diye bağırdı.

Mete başını kaldırıp dolu dolu gözlerle ona baktı. "Abi sen beyaz hanımdan ayrıldıktan sona beyaz hanım okulun izmir'e aldırmış. iki gün sonra da İzmir'e temelli dönmüş. Oradaki KYK yurtlarından birinde kalmış." dediğinde Mir Ali yere çöktü.

"Ne demek izmir'e taşınmış? hem de iki gün sonra? Bu ne demek Mete? Yurtta neden kalmış?" dedi Mir ali. Yusuf şokla Meteye baktı. "O herif?" dedi.

Mete elindeki kağıdı sıktı. Küfür savurdu. "Abi Beyaz hanım bir yıl önce istanbul'a dönmüş o da nisanlısının tayini çıktığı için yani o kenan denen adam için. ÜStelik o senin onu en son gördüğün günden itibaren türkiyeyi giriş yapmamış. Beyaz hanım üniversiteyi İzmir de bitirmiş. Kenan denen adamla ise orada tanışıp nişanlanmış." dedi.

Yusuf yutkundu. "Bu ne demek yani?" dediğinde Mir Ali gözlerinden akan yaşlara engel olamadı. İç yanıyordu.

"Yapmamış. Bana ihanet etmemiş. Beyaz bana ihanet etmemiş. Benim küçüğüme iftira atmışlar." dedi.

Yusuf gözlerini kapatmış. "abi..." dediğinde Mir ali acıyla ona baktı.

"Ben inanmadım. Yusuf ben ona kendini açıklaması için tek bir fırsat bile vermedim. Beyaz... beyaz masumdu. Ben onu bir kere bile dinlemedim. Şimdi ise başkasının karısı, başkasının çocuğunu taşıyor."

Mir Ali gözünden akan yaşlara engel olamıyordu. Elini yüzüne götürdü. "Kaybettim lan! Kendi ellerimle sevdiğimi kaybettim.Ona kendini açıklaması için bir fırsat bile vermedim. Beyazım bana hiç ihanet etmezdi. Bilmem lazımdı. Bilmem lazımdı. Ona güvenmem lazımdı!" diye bağırdı.

Mete ve yusuf hızla onun yanına çöktüler. "abi konuş sor ne olduğunu öğren!" diyen Mete'ye baktı.

"Sorsam ne olacak Mete? Beyazım başkasıyla evlenmiş. Beyazım kendine hep istediği o yuvayı kurmuş. hep istediği gibi bir ailesi olmuş. Ben... ben beyazımı tamamen kaybetmişim." dediğinde yusuf ona sarıldı. Gözünden akan yaşlara engel olamadı.

Yusuf bir adam daha kez yıkılırdı bilmiyordu. "Ben şimdi nasıl yaşayayım? nasıl ayakta kalayım? Kendim yapmışım lan! kendi ellerimle beyazımı bırakmışım."

....

"abi..." diyen yusuf ile Mir Ali elini kaldırdı. Karşındaki apartmana baktı. "Burada mı yaşıyorlar?" diye sordu.

Mete iç çekip başını salladı. "Evet abi, ikinci kat dört numaralı daireymiş." dedi. Mir Ali Beyaz'ın şirkette unuttuğu çantasını ve telefonunu alıp arabadan indi. Yusuf ve Mete de arabadan indiler. Endişeyle ona baktılar. Onun bir delilik yapmasından korkuyorlardı.

Yusuf onun kolunu tuttu. "Abi istersen gitme. Ben... ben götürüp çantayı vereyim." dediğinde Mir Ali başını salladı. "Hayır ben gideceğim. Göreceğim. Küçüğümün yuvasını görmek istiyorum." dedi.